ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 342

บทที่ 342 กุญแจมุ่งสู่เทพเจ้า!

แดนต้องห้ามกระบี่เป็นแดนต้องห้ามที่มีเพียงแห่งเดียวในมณฑลรับเสด็จราชัน

ที่นี่อยู่ใกล้พื้นที่ใจกลางมณฑลรับเสด็จราชันเยื้องไปทางตะวันตกเล็กน้อย ขณะเดียวกันก็ปกคลุมกินพื้นที่แม่น้ำหลักของแม่น้ำบรรพกาลเร้นหมื่นเซียนช่วงหนึ่ง

ก่อนที่แม่น้ำบรรพกาลเร้นหมื่นเซียนจะไหลเข้าสู่แดนต้องห้ามกระบี่ น้ำในแม่น้ำเต็มไปด้วยพลังเซียน แต่หลังจากไหลออกไปก็ดำสนิททั้งหมด

ที่นี่มีหมอกหนาตลอดปี แสงแดดยากจะส่องเข้าไปได้ ดังนั้นมองไปจากท้องฟ้าก็จะเห็นเพียงน้ำสีดำสนิทไหลทะลักโหมบ่าออกไป แต่กลับมองไม่เห็นสภาพโดยละเอียดของแม่น้ำในแดนต้องห้าม

หมอกปกคลุมซึ่งทุกสิ่ง

จะเห็นได้เพียงรางๆ ว่า แม่น้ำบรรพกาลเร้นหมื่นเซียนแบ่งแดนต้องห้ามกระบี่เป็นสองส่วน แต่การที่หมอกลอยก็เหมือนจะเชื่อมพวกมันเอาไว้ด้วยกัน

“จากบันทึกของพันธมิตร เมื่อสามพันปีก่อน แดนต้องห้ามกระบี่เคยมีเคราะห์ภัย จักรพรรดิกระบี่ผู้นั้นตื่นขึ้นเดินออกไป แตกตื่นไปทั่วทั้งเขตปกครองผนึกสมุทร สุดท้ายก็ถูกขั้วอำนาจหมื่นเผ่าพันธุ์ในเขตปกครองผนึกสมุทรร่วมมือกัน ถึงจะพอสะกดเอาไว้ได้

“จักรพรรดิเพลิง จักรพรรดิศพ จักรพรรดิกระบี่ ทั้งสามคนนี้ต่างเป็นนายแห่งแดนต้องห้าม พลังแท้จริงของพวกเขาลึกล้ำเกินหยั่ง” นายกองมองไปในป่ามืดมิดไกลๆ ในเสี้ยวพริบตาที่เสียงดังออกมา ร่างของสวี่ชิงก็พุ่งออกไปแล้ว

รวดเร็วยิ่งยวด ทั้งตัวเขาแปรเปลี่ยนเป็นสายรุ้งยาว พุ่งตรงไปยังแดนต้องห้ามกระบี่

บนเรือศึกเวท เหยียนเหยียนมองนายกองอย่างกังวล

“ศิษย์พี่ใหญ่…”

นายกองมองเงาร่างสวี่ชิงพลางยิ้มบางๆ

“ไม่เป็นไร มีข้าอยู่ รับประกันว่าสวี่ชิงจะปลอดภัย แต่ว่าเหยียนเหยียนช่วงนี้ข้าค่อนข้างจะขัดสน เจ้าทางนั้น…”

เหยียนเหยียนโยนถุงเก็บของออกมาใบหนึ่งทันที

นายกองตาวาววาบ รับมาก็กวาดตามอง ตื่นเต้นดีใจทันที ตบอกปุๆ เอ่ยเสียงดังว่า

คำว่าน้องสะใภ้ทำให้เหยียนเหยียนหน้าแดงขึ้นมา โยนถุงเก็บของอีกใบมาอย่างเบิกบาน

“โอ้โห นับจากนี้เป็นต้นไป เหยียนเหยียน เจ้าคือน้องสะใภ้เพียงคนเดียวที่ข้ายอมรับ!” นายกองสั่นสะท้านไปทั้งตัว ถือถุงเก็บของเอาไว้ ร่างเพียงไหววูบ ก็พุ่งไล่ตามสวี่ชิงไปทันที

ได้ยินคำพูดของนายกอง เหยียนเหยียนดีใจเป็นอย่างยิ่ง ใบหน้าดวงน้อยๆ แดงระเรื่อ

แต่นางไม่รู้ว่า นายกองที่ไล่ตามสวี่ชิงไปในตอนนี้ พุ่งทะยานไปด้วยจิตใจเริงร่า ดวงตายิ่งฉายประกายวาววาบ มีท่าทางเหมือนหาวิธีรวยทางใหม่ได้แล้ว

“ข้านี่โง่จริง ไม่ควรไปอิจฉาอาชิงน้อย ทุกครั้งที่ออกไปกับเขาข้าควรเรียกผู้บำเพ็ญหญิงไปด้วยคนหนึ่ง จากนั้นก็ทำเช่นนี้ ข้าจะต้องไม่ขาดเงินขาดทองแน่นอน!

“แล้วยังมีติงเสวี่ยเศรษฐีนีน้อยนั่น ในกระเป๋านางมีเงินเยอะที่สุดแล้ว!”

นายกองตื่นเต้นดีใจ โดยเฉพาะเมื่อคิดว่าวันหนึ่งหากคนที่ปรากฏข้างกายสวี่ชิงคือจอมเซียนจื่อเสวียน อีกฝ่ายหากเรียกตนว่าศิษย์พี่ใหญ่อย่างเชื่อฟังว่าง่าย เช่นนั้นก็น่าตื่นๆ สุดๆ ไปเลยจริงๆ

“เช่นนี้แล้ว เดี๋ยวข้าจะส่งของกำนัลเล็กๆ ไปให้พวกนางทุกคนในนามของสวี่ชิง รักษาความสัมพันธ์ของพวกนางกับอาชิงน้อย อาชิงเอ๋ยอาชิง เจ้ามีศิษย์พี่ใหญ่เช่นข้าจะต้องเป็นบุญที่เจ้าทำไว้แต่ชาติปางก่อนเป็นแน่!”

นายกองตื้นตันซาบซึ่ง จิตใจเบิกบาน

ความจริงนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำ

ตอนนั้นเขากับสวี่ชิงไปทำเรื่องใหญ่ที่เผ่าสิงซากสมุทรหนีกลับมายังสำนักเจ็ดเนตรโลหิต ตอนที่ถูกจัดให้เป็นลูกศิษย์เชิดชูเกียรติสำนักต้อนรับต่างเผ่า เหตุที่ติงเสวี่ยและกู้มู่ชิงปรากฏตัวข้างกายสวี่ชิงพร้อมกันก็เป็นเขาที่แอบลงมือลับหลัง

ความจริงตอนนั้นคนที่สำนักกำหนดคือกู้มู่ชิง นายกองจึงบอกกับติงเสวี่ย ขายสิทธิ์รายชื่อให้ติงเสวี่ยสิทธิ์หนึ่ง…

ตอนนี้ในขณะที่ได้ใจอยู่ เขาก็เร่งความเร็วขึ้น ไล่ตามสวี่ชิงไปถึงในแดนต้องห้ามกระบี่ทันที

ในป่าแดนต้องห้ามกระบี่ สวี่ชิงรวดเร็วเป็นอย่างยิ่ง หลังจากพุ่งเข้าในพริบตาแล้ว ไอพลังประหลาดรอบๆ ก็ทะลักเข้ามา ลอยตลบอบอวลมาที่ร่างสวี่ชิงอย่างรวดเร็ว เขาดูดซับมันไว้ทันทีแล้วถ่ายทอดไปในวังสวรรค์วังที่สาม

ฝีเท้าของเขาไม่หยุดนิ่ง ตอนนี้ทะยานไปในป่า มือขวายื่นคว้าออกไปข้างๆ งูใหญ่ที่ทั้งตัวแผ่ระลอกคลื่นพลังไม่ธรรมดาบนต้นไม้ตัวหนึ่ง

แทบจะในพริบตาเดียวกับที่มือของเขาสัมผัสงูใหญ่ตัวนี้ งูที่มีขนาดเท่ามนุษย์คนหนึ่งก็ส่งเสียงร้องโหยหวนออกมา กายเนื้อแห้งเหี่ยวด้วยความเร็วที่เห็นได้ด้วยตาเปล่า เพียงพริบตาก็กลายเป็นกระดูก พลังชีวิตทั้งหมดในกายหายไปจนหมดสิ้น

ดวงตาสวี่ชิงฉายประกายมีชีวิตชีวาขึ้นมาบ้าง เขาเคลื่อนไปข้างหน้าต่อโดยไม่พูดอะไรทั้งนั้น ไม่นานนัก อสูรร้ายเหมือนกิเลนสีแดงตัวหนึ่ง ก็ปรากฏขึ้นในครรลองสายตาสวี่ชิง

อสูรร้ายตัวนี้กลิ่นอายไม่ธรรมดา ทั่วทั้งร่างแผ่รังสีอำมหิต ทั้งตัวมีใบหน้าเต็มไปหมด มีใบหน้ามนุษย์และมีใบหน้าอสูร

ข้างหน้ามันมีหมาป่าแปดขากลุ่มหนึ่ง หมาป่าพวกนี้แปลกประหลาดเป็นอย่างยิ่ง เหมือนมีสองตัวติดอยู่ด้วยกัน มีสองตัวแต่กลับมีหัวเพียงหัวเดียว อีกทั้งหัวใหญ่มาก เทียบได้เท่ากับตัวทั้งตัว ในขณะที่รูปร่างแปลกประหลาด ดุร้ายเหี้ยมโหดนัก เพียงแต่ด้วยการไล่ล่าจากอสูรร้ายที่เหมือนกิเลนตัวนั้น ความดุร้ายหดหาย หนีหัวซุกหัวซุน

การมาเยือนของสวี่ชิงปรากฏขึ้นระหว่างทั้งสองฝ่ายที่ไล่ล่ากันอย่างกะทันหัน อสูรร้ายที่เหมือนกิเลนตัวนั้นฝีเท้าหยุดชะงักทันที รังสีอำมหิตเพิ่งจะปะทุขึ้น สวี่ชิงก็มาถึงข้างหน้ามันแล้วเงื้อมือขวากดลงไป

อสูรร้ายสั่นสะท้านไปทั้งตัว ไม่มีสิทธิ์ที่จะหลบหลีกหรือต้านทาน เพียงพริบตาฝ่ามือของสวี่ชิงก็ซัดมาที่หัวของมัน เสียงบึ้มดังขึ้น ร่างของอสูรร้ายตัวนี้ก็แห้งเหี่ยวทันที เพียงพริบตาก็กลายเป็นกระดูก

ภาพนี้ทำให้ฝูงหมาป่าแปดขาต่างตัวสั่นงันงก หนีเร็วยิ่งกว่าเดิม แต่สวี่ชิงเลียริมฝีปาก กระโจนออกไปแปรเปลี่ยนเป็นรอยเงาไล่ตามไป เริ่มทำการดูดซับ

ไม่นานนัก หลังจากที่ทิ้งกระดูกเอาไว้เกลื่อนกลาด เงาร่างของสวี่ชิงก็จากไปไกล หายไปในป่า

หลังจากนั้นสิบกว่าอึดใจ เงาร่างของนายกองก็มาปรากฏตัวที่นี่

เขามองกระดูกที่เกลื่อนไปทั่วพื้นก็วางใจ

“แบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรแล้ว”

นายกองพึมพำ กำลังจะไล่ตามต่อไป

แต่ในตอนนี้เอง สีหน้าของเขาก็พลันเปลี่ยนไป จมูกสูดลมหายใจเข้าเล็กน้อย หันไปมองในจุดลึกของแดนต้องห้ามอย่างสงสัย

ตรงนั้นเป็นคนละทิศกับทางที่สวี่ชิงไป

หลังจากสังเกตอย่างละเอียด ดวงตาของเขาก็วาววาบ

‘ที่นี่ยังมีของวิเศษเช่นนี้อยู่อีกหรือ’ นายกองเลียริมฝีปาก ดวงตาทั้งสองเป็นประกายวาววาม

‘ศิษย์น้องเล็กไม่เป็นอะไรมาก ข้ามิสู้ไปดูของวิเศษชิ้นนี้สักหน่อยก่อนดีกว่า’

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน