ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 403

บทที่ 403 คุกอันดับหนึ่งเผ่ามนุษย์เขตปกครองผนึกสมุทร

คุกอันดับหนึ่งเขตปกครองผนึกสมุทรเป็นส่วนหนึ่งของวังครองกระบี่ มีชื่อเสียงเลื่องลือ

คนที่ถูกคุมขังอยู่ในนั้นเป็นผู้บำเพ็ญที่เหี้ยมโหดสามานย์ของพวกหมื่นเผ่า ไม่ว่าจะเป็นเผ่ามารศักดิ์สิทธิ์หรือเผ่าเคียงเซียนก็มีทั้งนั้น กระทั่งว่าเผ่าคลื่นศักดิ์สิทธิ์ก็มีเหมือนกัน ส่วนเผ่ามนุษย์หากกระทำความผิดมหันต์ก็จะถูกขังที่นี่เช่นกัน

และนับตั้งแต่โบราณกาลมา ในคุกแห่งนี้นอกจากจะเป็นเผ่ามารศักดิ์สิทธิ์และเผ่าเคียงเซียนที่มีสัญญากับเผ่ามนุษย์แล้ว นักโทษเผ่าอื่นๆ ไม่มีใครรอดชีวิตออกมาสักราย

เหตุที่สยบกำราบเอาไว้แต่ไม่ฆ่า ณ ตอนนั้นเลยเป็นเพราะเอามาใช้ประโยชน์ อาศัยพลังบำเพ็ญของพวกมันมาเป็นแหล่งกำเนิดพลังงานของของวิเศษเวทต้องห้าม

ดังนั้น ขอเพียงไม่ได้ฆ่าจนสิ้นซากในทีเดียว ขอเพียงมีทดแทน เช่นนั้นตายเป็นพันเป็นหมื่นก็ไม่เป็นไร ในระดับหนึ่งแล้ว นักโทษที่นี่กรมราชทัณฑ์สามารถจัดการได้ตามใจชอบ

เช่นนี้แล้วก็ทำให้คุกแห่งนี้เต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความตาย เย็นยะเยือกขนหัวลุก แค่คิดก็รู้แล้วว่าพลทหารที่ทำงานอยู่ที่นี่จะน่ากลัวและเหี้ยมโหดปานใด

อย่างมือผีที่สอนสวี่ชิงเมื่อก่อนหน้านี้ก็เป็นหนึ่งในพลทหารเช่นกัน ความรุนแรงของรังสีอำมหิตสวี่ชิงสัมผัสได้อย่างชัดเจน

นอกจากนี้ตามความเข้าใจจากการฝึกฝนลับเจ็ดวันนี้ของสวี่ชิง คุกอันดับหนึ่งเขตปกครองผนึกสมุทรแห่งนี้ ก่อตั้งมากนานมาก สร้างขึ้นในยุคเดียวกับที่สร้างเขตปกครองผนึกสมุทร

เจ้าวังครองกระบี่รุ่นแรกของเขตปกครองผนึกสมุทรในตอนนั้นเป็นผู้คุมงานตรวจตราด้วยตัวเอง

ในนั้นมีทั้งหมดหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเจ็ดชั้น ทุกชั้นล้วนมีวิชามิติแฝงอยู่ พันธนาการในนั้นทรงพลัง ค่ายกลมีมากมายนับไม่ถ้วน การป้องกันน่าครั่นคร้าม

ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งระดับหวนสู่อนัตตาถูกขังในนี้ ก็อย่าได้คิดว่าจะดิ้นรนหลุดพ้นได้

เพราะคุกนี้นอกจากการป้องกันอันน่ากลัวของตัวมันเองแล้ว เจ้าวังครองกระบี่ทุกรุ่นล้วนรักษาการณ์ดูแลอยู่ที่นี่ตลอด

เรื่องที่เจ้าวังดูแลคุกแบบนี้มีขึ้นตั้งแต่ในเสี้ยวพริบตาแรกที่คุกแห่งนี้สร้างขึ้น โดยมีเจ้าวังครองกระบี่รุ่นแรกเป็นผู้เสนอ นับจากนั้นเจ้าวังครองกระบี่เขตปกครองผนึกสมุทรรุ่นหลังทุกรุ่นต่างรักษาธรรมเนียมนี้ ตั้งที่ทำงานและสถานที่พักอาศัยไว้ในคุก ทำการดูแลรักษาการณ์ด้วยตัวเอง

ดังนั้นเจ้าวังทุกรุ่นก็ต้องเป็นเจ้ากรมราชทัณฑ์ทุกรุ่นเช่นกัน

และคุกแห่งนี้นอกจากคุมขังและเป็นแหล่งกำเนิดพลังของวิเศษเวทต้องห้ามแล้ว ยังมีประโยชน์อีกอย่างหนึ่งนั่นคือการสยบกำราบ

นี่เป็นหนึ่งในวิธีที่เผ่ามนุษย์ใช้ทำการสยบกำราบต่างเผ่าในเขตปกครองผนึกสมุทร

ในเวลาเนิ่นนานมา ในคุกคุมขังผู้บำเพ็ญเป็นจำนวนเท่าไร ตัวเลขเป็นความลับ มีเพียงกรมราชทัณฑ์เท่านั้นที่รู้

คนนอกทำการรวบรวมคร่าวๆ ตัวเลขนี้…ราวกับดวงดาราบนผืนฟ้า

ข้อมูลเหล่านี้ ในตอนที่ปรากฏขึ้นในสมองสวี่ชิง เขาก็ไปจากวังครองกระบี่แล้ว ตอนนี้กำลังพุ่งไปอย่างรวดเร็วกลางท้องฟ้า มุ่งตรงมายังกรมราชทัณฑ์

มองจากบนฟ้า ทางเข้าคุกที่อยู่บนพื้นโปร่งแสง สายตาสามารถมองทะลุสิ่งกีดขวางไปได้ มองเห็นส่วนลึกของในคุก

ในนั้นนอกจากสิบกว่าชั้นแรกที่ยังเห็นได้ชัด ข้างล่างดำมืดราวกับหุบเหวไร้ก้นบึ้ง ทั้งยังเย็นยะเยือกราวอุโมงค์ผี ความเย็นเยียบน่าขนลุกปรากฏชัด

ยิ่งเข้าไปใกล้ ความเยือกเย็นประเภทนี้ก็ยิ่งรุนแรง จวบจนสวี่ชิงมาถึงพื้นดิน เขายืนอยู่ขอบหลุมลึกกรมราชทัณฑ์ สัมผัสกับพลังกดดันจากคุกหุบเหวลึกด้วยตัวเอง

ยิ่งมีความรู้สึกสั่นสะเทือนแผ่มาจากใต้เท้า ราวใต้พื้นดินมีสัตว์ยักษ์กำลังดิ้นรน

ขณะเดียวกันรังสีอำมหิตมหาศาลก็พวยพุ่งมาจากกลางหลุมลึกข้างหน้า มาพร้อมด้วยเสียงคำรามโหยหวนเป็นระลอก

สวี่ชิงสูดลมหายใจลึก หยิบกระบี่อาญาสิทธิ์ของตัวเองออกมา เดินไปข้างหน้า

กำแพงไร้รูปร่างชั้นหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในประสาทสัมผัสของสวี่ชิงจากการเดินเข้าไปใกล้ จากนั้นจิตเทพที่น่ากลัวราวคลื่นพิโรธก็สยบมาจากทั่วทุกทิศ

ในนั้นแฝงไว้ด้วยความรุนแรง แฝงด้วยพลังขับไล่

เหมือนมียักษ์ไร้ตัวตนกำลังกวัดแกว่งมือใหญ่ ซัดมาที่เขา

สวี่ชิงใจสั่นสะท้าน แต่ก็ไม่ได้ถอย ทว่ากลับยกป้ายคำสั่งในมือขึ้นสูง ปากเอ่ยเสียงเรียบนิ่งออกมา

“ผู้ครองกระบี่สวี่ชิงมารายงานตัวขอรับ”

เมื่อคำพูดนี้ดังออกมา จิตเทพน่ากลัวก็รวมมายังป้ายคำสั่งในมือสวี่ชิงทันที

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง จิตเทพกลุ่มนี้ก็แผ่ออกไปอย่างช้าเนิบ กำแพงไร้รูปร่างกะพริบประกายแสงสีแดงออกมา หลังจากที่ปรากฏเป็นรูปร่าง ก็ปรากฏเป็นประตูที่มีเลือดสดๆ ไหลวนบานหนึ่งข้างหน้าสวี่ชิง

ประตูบานนี้ฉายความเก่าแก่โบราณออกมา ตลบอวลไปด้วยความรู้สึกวันเวลาคล้อยเคลื่อน บนนั้นมีอักขระนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้น ทุกตัวล้วนแผ่ความแข็งแกร่ง ต่างจับกลุ่มกันเป็นหัวอสูรขนาดมหึมา กำลังมองมาทางสวี่ชิงอย่างดุดันกราดเกรี้ยว

สวี่ชิงสีหน้าสงบนิ่ง เงยหน้าจ้องมอง

นานหลังจากนั้นประตูใหญ่ถึงส่งเสียงแอ๊ด แล้วค่อยๆ เปิดออก ในนั้นมีผู้บำเพ็ญกลางคนหน้าตาธรรมดาๆ คนหนึ่งเดินออกมา

เขาสวมชุดนักพรตของผู้ครองกระบี่ รูปแบบโดยส่วนใหญ่แล้วคล้ายกับสวี่ชิง สิ่งที่ต่างคือลายเหลือบบนนั้นไม่ใช่เปลวไฟที่เกิดจากลายเหลือบสีแดง แต่เป็นสีดำ

ใบหน้าของเขามีรอยแผลทางหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเกิดจากวิชาเวทประเภทนึ่ง จึงไม่อาจสลายหายไปได้ ผิวบริเวณนั้นเหี่ยวแห้ง ทำให้คนคนนี้ดูแล้วโหดเหี้ยมเป็นอย่างยิ่ง

ดวงตาของเขาเป็นสามเหลี่ยม ตอนนี้หนังตายกขึ้นเล็กน้อย กวาดตามองสวี่ชิง โดยเฉพาะจ้องๆ มองๆ ใบหน้าสวี่ชิง แสยะยิ้มเอ่ยอย่างน่าขนลุก

“ยินดีต้อนรับสู่กรมราชทัณฑ์”

พูดจบก็หันหลังเดินไปในประตู

สวี่ชิงมองแวบหนึ่งก็ก้าวเท้าเดินตาม ในเสี้ยวพริบตาที่เหยียบเข้าไปในประตูสีแดงบานนี้ เขาทะลุผ่านปราการกั้น มาปรากฏอยู่ข้างหลังมัน

ข้างหน้าเขานอกจากจะเป็นหลุมลึกขนาดมหึมากรมราชทัณฑ์แล้ว ยังมีขั้นบันไดที่วนล้อมไปตามชายขอบเป็นชั้นๆ ด้วย

เดินไปตามบันได สวี่ชิงตามพัศดีที่อยู่ข้างหน้าเดินไปในกรมราชทัณฑ์

ความเย็นยะเยือกกลุ่มหนึ่งปะทะหน้ามาจากข้างล่าง เสียงคำรามและร้องโหยหวนเป็นระลอกๆ ลอยวนเวียนไม่ขาดสาย และความสั่นสะเทือนที่เหมือนเกิดจากสัตว์ยักษ์อาละวาดที่นี่ก็ยิ่งรุนแรงขึ้น

ขณะเดียวกัน ที่นี่สีดำคือสีหลัก สีมืดทึบปกคลุมทุกสิ่ง

ต่อให้ข้างบนแสงอาทิตย์สาดส่อง ก็ไม่อาจขับไล่ความสลัวเย็นเยือกของที่นี่ไปได้

แต่สิ่งพวกนี้ไม่ใช่ประเด็นหลักที่สวี่ชิงให้ความสนใจ ในตอนที่เขาเดินอยู่บนบันไดนี้มาถึงคุกชั้นที่หนึ่ง เขามองเห็นในกำแพงหลุมลึกรอบๆ ล้วนมีห้องขังเรียงราย

ทุกห้องล้วนมีพื้นที่ขนาดกว้างใหญ่

ในทุกพื้นที่มีกรงขังอีกจำนวนนับไม่ถ้วน

มองเห็นนักโทษต่างเผ่านับไม่ถ้วนได้รางๆ ว่ากำลังร้องคำรามอยู่

ไม่ใช่แค่นั้น ยิ่งมีเลือดข้นเจิ่งนองมาในดินรอบๆ แปรเปลี่ยนเป็นกลิ่นคาวคลุ้ง

สวี่ชิงเงียบนิ่งไม่ส่งเสียง ใบหน้าเป็นปกติเหมือนเดิม เดินไปข้างหน้าต่อ

พัศดีที่อยู่ข้างหน้าเขาคนนั้นหันมามองสวี่ชิงเป็นระยะๆ หลังจากสังเกตเห็นความสุขุมของสวี่ชิง สีหน้าก็ค่อยๆ มีความสนใจเพิ่มมากขึ้นเล็กน้อย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน