บทที่ 451 เซอปี่ซือและฝันร้ายไร้กำเนิด
……….
สวี่ชิงพยักหน้า ในดวงตาฉายประกายเย็นเยือก หลังจากกวาดตามองนายกอง เขาก็เริ่มสำรวจรอบๆ
ในส่วนลึกและพื้นที่รอบนอกเซียนแท้สิบลำไส้ นอกจากเส้นเขตแดนที่สามสิบหกนครรัฐวาดเอาไว้บนพื้นเส้นนั้น ยังมีสัญลักษณ์ที่ชัดเจนมากๆ อีกสองสามอย่าง
อย่างแรกคือ ป่าในส่วนลึกยิ่งหนาแน่น รกพันหนาทึบอยู่ด้วยกัน อยู่ในความมืดราวภูตผีปีศาจร้าย เต็มไปด้วยความน่าขนลุก ยังได้ยินเสียงกระซิบกระซาบแว่วๆ มาเป็นบางครั้งด้วย แปลกประหลาดยิ่งนัก
อย่างที่สองคือ ผลมรรคามีจำนวนมากกว่า ดวงตานับไม่ถ้วนไม่ได้ลืมอยู่ตลอด แต่กะพริบไม่หยุด อีกทั้งยังกลอกไปมา เปลี่ยนทิศทางมอง
อย่างที่สามก็คือพื้นในส่วนลึกไม่มีใบไม้แห้งเลย ไม่มีกิ่งไม้ที่ร่วงสักกิ่ง
พื้นที่นี่สะอาดสะอ้าน มีเพียงแค่ดินเท่านั้น
สวี่ชิงดึงสายตากลับมา รอเมื่อองครักษ์ตรวจสอบข้างหน้าแล้วถึงได้เดินไปข้างหน้าภายใต้การคุ้มครองจากหลินหย่วนตง
จากการเดินเข้าไป ดวงตาที่อยู่บนต้นไม้คอยสำรวจรอบๆ ไม่หยุด สายตาค่อยๆ เปลี่ยนไป สุดท้ายก็กลอกมาจ้องคนทั้งหลายเขม็ง
เจตนาชั่วร้ายเป็นกลุ่มๆ แผ่ออกมาจากในดวงตาเหล่านี้ ผสานไปในจิตใจของคนทั้งหลายตามสายตา
ฝีเท้าของคนทั้งหลายหยุดชะงัก นอกจากจะระมัดระวังขึ้นแล้วต่างแผ่พลังบำเพ็ญของตัวเอง รออยู่ครู่หนึ่งไม่เห็นว่าดวงตาพวกนี้มีการเปลี่ยนแปลงอะไร จึงเดินไปข้างหน้าต่อ
และผลมรรคาในส่วนลึกของเซียนแท้สิบลำไส้นั้นไม่สามารถเก็บเกี่ยวได้ พวกมันเมื่อสัมผัสโดนเข้าก็มักจะกลายเป็นน้ำเน่าเหม็น
ส่วนอันตราย พวกเขาที่เดินไปในส่วนลึกก็พบบ้างแล้วเช่นกัน แต่ว่าด้วยพลังบำเพ็ญระดับสมบัติวิญญาณของโจวสิงอูและเจ้ารัฐยอดฟ้ามีประโยชน์ที่นี่อย่างมหาศาล รวมกับองครักษ์ชุดดำพวกนั้น ดังนั้นตลอดทางมาสวี่ชิงล้วนเจอเรื่องน่าตกใจแต่ไร้อันตราย
จวบจนหลังจากนั้นหนึ่งชั่วยาม จากการที่พวกเขาเข้าไปลึกขึ้นเรื่อยๆ องครักษ์ที่สำรวจทางข้างหน้าก็พลันมีคนหนึ่งส่งเสียงร้องโหยหวนออกมา
ร่างของเขาถูกเงาดำทางหนึ่งพันรัดดึงขึ้นฟ้า แขวนห้อยศีรษะกลางอากาศ ยังไม่ทันที่คนอื่นจะลงมือช่วย องครักษ์ชุดดำตนนี้ ภายใต้เลือดมหาศาลที่สาดลงมา ทั้งทั้งร่างก็เหี่ยวแห้งไปด้วยความเร็วที่เห็นได้ด้วยตาเปล่า
ยิ่งมีก้อนขนาดเท่าไข่ไก่แต่ละก้อนๆ งอกออกมาจากร่างกาย มากมายมหาศาลถึงหลายสิบลูก สุดท้ายก็แตกออกทั้งหมด จากน้ำเหลืองที่ไหลออกมา ก็เผยให้เห็นดวงตาเหี้ยมเกรียมแต่ละข้างๆ มองมายังคนทั้งหลาย
ทุกอย่างนี้ทำให้ผู้บำเพ็ญทุกคนที่นี่สีหน้าเคร่งเครียด และหลังจากที่เห็นศพแห้งร่างนี้ ในป่าหนาทึบก็มีซากร่างมากมายถูกแขวนเช่นกัน!
จำนวนมากมายมหาศาลไม่น้อยกว่าหลายหมื่น ทุกที่ที่สายตากวาดเห็นล้วนเป็นศพ
กิ่งไม้แทบจะทุกกิ่งล้วนมีศพแห้ง กระทั่งว่ามีบางร่างที่ติดอยู่ด้วยกัน ดูแล้วสยดสยองน่าขนลุกนัก
ศพแห้งพวกนี้ล้วนเน่าสลายแห้งไป เสื้อผ้าบนร่างก็ขาดวิ่น เหลืออยู่ไม่มาก
แต่ที่หลงเหลือก็พอมองเห็นว่าเสื้อผ้าค่อนข้างหลากหลาย กระทั่งว่าเผ่าพันธุ์ก็แตกต่างกัน
นอกจากนี้แล้วบนศพเหล่านี้ยังเต็มไปด้วยก้อนขนาดไข่ไก่มากมาย บ้างมีหลายสิบ บ้างหลายร้อย ในยามที่ลมพัดมาต้นไม้ไหวโอนเอน ก็ทำให้ศพจำนวนนับไม่ถ้วนแกว่งไปมาตามไปด้วย
เสี้ยวขณะต่อมา ก้อนบนศพบางร่างที่แกว่งไปมาก็แตกออก ท่ามกลางน้ำเหลืองที่ไหลย้อยก็เผยให้เห็นดวงตาเหี้ยมเกรียม แฝงด้วยจิตคิดร้ายเข้มข้น มองมายังทุกคนที่นี่
แล้วมีศพบางร่างขณะที่แกว่งไปมาก็เหมือนผลมรรคาที่สุกงอม ร่วงหล่นมาจากต้นไม้มาบนพื้น
ไม่นานนักจากศพแต่ละร่างๆ ที่ร่วงลงมา ทั่วทุกหนแห่งล้วนเป็นศพ
เจ้ารัฐยอดฟ้าหน้าเปลี่ยนสี ภาพนี้ไม่เคยปรากฏในบันทึกของสามสิบหกนครรัฐ
‘เซียนแท้สิบลำไส้ครั้งนี้ไม่ชอบมาพากลเอาเสียเลย’ รูม่านตาเจ้ารัฐยอดฟ้าหดเล็ก กวาดตามองสวี่ชิงที่อยู่ข้างๆ อย่างรวดเร็วผาดหนึ่ง แล้วมองไปทางองครักษ์เหล่านั้น แต่ไม่ได้เอ่ยปากบอก
สวี่ชิงดวงตาจ้องเพ่ง ร่างถอยหลังไปหลายก้าว และในตอนนี้เอง ศพที่ร่วงลงมาศพหนึ่งก็พลันขยับ
ศีรษะของมันหมุนอย่างเครื่องจักร ขณะที่หันเป็นจังหวะๆ คอก็หมุนรอบหนึ่ง ดวงตามากมายเต็มใบหน้ามองมาทางพวกสวี่ชิง จากนั้นก็พุ่งมาราวสัตว์ป่า ห้อตะบึงมายังคนทั้งหลาย
มีองครักษ์ชุดดำที่อยู่ข้างหน้าลงมือฟันศพที่กระโจนมานี้เป็นสองท่อนในพริบตา
แต่ในตอนนี้เอง ศพบนพื้นก็มีอีกหลายสิบร่างที่ขยับ จากนั้นก็เป็นหลายร้อย เพียงพริบตาศพทั้งหมดที่อยู่บนพื้นก็กระโดดขึ้นมา ปากส่งเสียงคำรามไร้เสียง กระโจนไปหาคนทั้งหลายอย่างบ้าคลั่ง
ลมพัดในเสี้ยวขณะนี้อีกครั้ง ศพบนกิ่งไม้ก็มีไม่น้อยที่แกว่งไกว ดิ้นรนหลุดลงมา ส่งเสียงคำรามแปลกประหลาด พุ่งสังหารมายังคนทั้งหลาย
โจวสิงอูสีหน้าเคร่งเครียด ขณะสะบัดมือศพมหาศาลข้างหน้าก็แหลกสลาย องครักษ์ชุดดำทั้งหมดตอนนี้ก็ต่างลงมือต้านทาน เสียงระเบิด ระลอกคลื่นวิชาเวท ดังก้องไปทั่งทุกทิศทันที
สวี่ชิงไม่ได้ลงมือ เขามองภาพทุกอย่างอย่างเฉยชา ส่วนนายกองที่อยู่ข้างเขาหรี่ตา
แต่ว่าอันตรายที่นี่ไม่ได้มีเพียงเท่านี้ ไม่นานนักในส่วนลึกของป่า ก็มีศพที่มากขึ้นกว่าเดิมวิ่งปรากฏตัวออกมา
กระทั่งว่าในนั้นยังมีร่างเหี้ยมเกรียมที่เกิดจากศพมากมายผสานเข้าด้วยกัน แผ่กำลังรบที่เทียบเท่าระดับแก่นลมปราณวังสวรรค์ออกมา กระโดดอยู่ในนั้นด้วย
ศพประเภทที่ผสานกันมีจำนวนไม่น้อย
ที่นี่วุ่นวายปั่นป่วนไปในทันที
ไม่นานนัก ในส่วนลึกของป่าก็มีเสียงคำรามสั่นสะท้านจิตใจดังมา เพียงพริบตาก็มีเงาศพหลายสิบศพปรากฏขึ้น ทั้งร่างแผ่ระลอกคลื่นพลังระดับปราณก่อกำเนิด
จากแรงสั่นสะเทือนบนพื้น ในที่ไกลกระทั่งว่ามีอสูรยักษ์ที่เกิดจากศพหลายร้อยรวมตัวกันตนหนึ่งปรากฏขึ้น ระลอกคลื่นพลังที่เทียบเท่ากับระดับสมบัติวิญญาณสะท้านฟ้าสะเทือนดิน ทำให้คนทั้งหลายสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมหาศาล
สิ่งที่ทำให้คนจิตใจสั่นสะท้านคือ ศพระดับสมบัติวิญญาณประเภทนี้ไม่ได้มีแค่ตนเดียว แต่มีหลายตน
ภาพนี้ทำให้สวี่ชิงหวาดวิตก ถอยไปอย่างรวดเร็ว
นายกองกลับดวงตาฉายประกายประหลาด ส่งกระแสจิตหาสวี่ชิง
‘มีเคราะห์เซอปี่ซือ[1]ปรากฏขึ้นจริงจริงๆ ด้วย อาชิงน้อย วาสนาน่าตื่นตะลึงที่ข้าบอกกับเจ้าเมื่อก่อนหน้านี้ ครั้งนี้จะต้องสำเร็จแน่นอน!’
‘ศิษย์พี่ใหญ่ ท่านเคยมาที่นี่หรือ’ สวี่ชิงส่งกระแสจิต
“ชาตินี้ไม่เคยมา” นายกองเงยหน้าไปทางสิบลำไส้ที่สูงเสียดฟ้าที่ไกล พึมพำเสียงต่ำ
สวี่ชิงคล้ายครุ่นคิด กำลังจะถามต่อ จู่ๆ นายกองก็หน้าเปลี่ยนสี คว้าหนิงเหยียนที่กำลังมองศพพวกนั้นอย่างหวาดกลัวเอาไว้ ร่างพุ่งทะยานไปที่ไกลอย่างเร็วรี่ ส่งกระแสจิตอย่างรวดเร็ว
‘อาชิงน้อย ตามข้ามา!’
สวี่ชิงไม่ลังเลใดๆ ทั้งสิ้น มือขวายกขึ้นคว้าชิงชิวเอาไว้ ท่ามกลางจิตใจที่สั่นสะท้านของชิงชิว สวี่ชิงก็จับไหล่นาง แล้วไล่ตามนายกองไป
ในขณะที่ทั้งสี่พุ่งออกไปอย่างรวดเร็ว โจวสิงอูที่กำลังโรมรันสังหารกับศพพวกนั้นก็พลันหันมา เมื่อเห็นเงาแผ่นหลังของพวกสวี่ชิงจากไป ก็กำลังจะไล่ตามไป

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้กล้าเหนือกาลเวลา