ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 467

บทที่ 467 นี่คือสายใยดวงชะตาของหลิงเอ๋อร์! (1)

……….

เขตปกครองผนึกสมุทร ณ ค่ายกลที่ห่างจากเมืองหลวงเขตปกครองอีกระยะหนึ่ง เงาร่างสวี่ชิงเดินออกมาจากในนั้นจากแสงกะพริบวูบวาบ

หน้าของเขาขาวซีด ความอ่อนล้ายิ่งหนักหน่วง หลังจากที่ออกมาก็ไม่ลังเล เหินไปที่ไกลๆ ด้วยความเร็วที่สุดเหยียบย่างไปในภูเขารกร้างแห่งหนึ่ง หาถ้ำลับสายตา

เสี้ยวพริบตาที่เหยียบย่างเข้าไปก็กระอักเลือดออกมาอีกครั้ง เบื้องหน้าสวี่ชิงมืดไปเล็กน้อย หลังจากนั่งขัดสมาธิลงก็หอบหายใจ แต่กลับยังกัดฟันประสานปางมือผนึกรอบๆ

จากประสบการณ์ที่ผ่านมาของเขา ตนน่าจะฟื้นฟูกลับมาอย่างน้อยครึ่งหนึ่งในเวลาหนึ่งวันจึงจะถูก

แต่ตอนนี้กระทั่งหนึ่งส่วนก็ยังไม่ถึง

ขณะเจ็บปวดอวัยวะภายในไม่หยุด สวี่ชิงก็สัมผัสถึงสาเหตุที่ให้อาการบาดเจ็บของตนครั้งนี้ช้าถึงเพียงนั้นได้

อวัยวะภายในร่างกายของเขาแตกละเอียด เลือดเนื้อส่วนที่แห้งเหี่ยวไปเรียวลีบ กระดูกยิ่งเต็มไปด้วยรอยร้าวนับไม่ถ้วน

เหล่านี้คือสาเหตุที่ทำให้เจ็บปวดรุนแรง

ส่วนที่เหนื่อยล้าเพราะทะเลความรู้สึกตอนนี้หมองหม่น แสงของวิญญาณไม่สว่างไสวเจิดจ้าอย่างเมื่อก่อน

แต่ความจริงพวกนี้ไม่นับเป็นเรื่องอะไรเลยสำหรับสวี่ชิงแล้ว แต่ก่อนอาการบาดเจ็บที่สาหัสและรุนแรงกว่านี้ก็ใช่ว่าจะไม่เคยมี สิ่งที่ทำให้เขาหนักใจในตอนนี้คือ นอกจากร่างกายจะมีบาดแผลพวกนี้แล้วยังมีเข็มเล่มบางเฉียบอีกนับไม่ถ้วนด้วย!

เข็มพวกนี้จับต้องไม่ได้ เหมือนมาจากแสงที่แตกละเอียดเป็นเศษชิ้นส่วนนับไม่ถ้วนกระจายอยู่ในกายเนื้อและกระดูก กะพริบแสงวูบวาบไม่หยุด

และเป็นพวกมันที่ทำให้อาการบาดเจ็บของสวี่ชิงฟื้นฟูช้า

ดีที่ภายใต้การสะกดควบคุมของสวี่ชิง บนกระดูกบางจุดไม่ได้มีเข็มมากนัก และกระดูกส่วนใหญ่ยังไม่ถูกผลกระทบ

“พลังเทพเจ้า…” สวี่ชิงพึมพำ สีหน้าเคร่งเครียด ดวงตาฉายแววเหี้ยมโหด

ความจริงระหว่างทางกลับ เขาลองกำจัดเข็มพวกนี้หลายวิธี แม้จะได้ผลแต่ก็ช้ามาก

สวี่ชิงรอนานขนาดนั้นไม่ได้

เพราะเขาสัมผัสถึงลางสังหรณ์วิถีสวรรค์ของตนได้อย่างชัดเจน มันไม่ได้ลดลงจากการตายของฉู่เทียนฉวินเลยแม้แต่น้อย กลับยิ่งรุนแรงขึ้น!

การค้นพบนี้ทำให้ระหว่างทางที่เขากลับมาอยู่ในสภาวะตึงเครียดระดับสูงอยู่ตลอด

โดยเฉพาะยิ่งเข้าใกล้เมืองหลวงเขตปกครอง ความรู้สึกอันตรายนี้ก็ยิ่งน่ากลัว

ทำให้สวี่ชิงตระหนักได้ทันทีว่า อันตราย…มาจากเมืองหลวงเขตปกครอง!

และเมื่อเขาย้อนนึกถึงความรู้สึกอันตรายนี้ที่เกิดขึ้นในครั้งแรกก็เป็นที่เมืองหลวงเขตปกครองเช่นกัน จากนั้นตนก็เดินทางไกลไปยังเผ่าคลื่นศักดิ์สิทธิ์ แม้จะยังรู้สึกอันตราย แต่กลับไม่รุนแรงแล้ว

จวบจนเมื่อกลับมายังเขตปกครองผนึกสมุทร ความรู้สึกอันตรายนี้ถึงได้ปะทุขึ้นมาใหม่

‘เช่นนี้แล้ว ทะเลทรายก่อนหน้านี้ อันตรายของข้าไม่ได้เป็นเพราะฉู่เทียนฉวิน แต่เป็นเพราะทิศทางของข้าเข้าใกล้มายังเมืองหลวงเขตปกครองเรื่อยๆ…

‘เพราะอะไร!’

สวี่ชิงเงียบนิ่ง เขาไม่เข้าใจ แต่ก็รู้ว่าไม่ว่าจะอย่างไรตนก็ต้องรีบฟื้นฟูอาการบาดเจ็บให้เร็วที่สุด รักษากำลังรบของตัวเองอยู่ในสภาวะสูงสุด ดังนั้นเขาจะรอไม่ได้ อีกทั้งตอนนี้ก่อนที่อาการบาดเจ็บจะฟื้นฟู เขาระแวงระวังเมืองหลวงเขตปกครองเป็นอย่างยิ่ง

นี่ก็เป็นเหตุผลที่เขาไม่เดินทางกลับเมืองหลวงเขตปกครองในทันที

‘หากอยากจะฟื้นฟูให้เร็วขึ้นมีเพียงใช้วิธีพิเศษเท่านั้น!’

สวี่ชิงสูดลมหายใจลึก ดวงตาฉายแววเด็ดเดี่ยว วังสวรรค์วังที่สามในร่างโคจรทันที พลังพิษต้องห้ามปะทุ แผ่ซ่านไปยังเลือดเนื้อทุกชุ่นในกายเนื้อ

ไม่ได้ต่อกรและสลายเข็มที่แปรมาจากพลังเทพของฉู่เทียนฉวินพวกนั้น แต่โจมตีเลือดเนื้อทั้งหมด ทำให้ร่างของตนเน่าเปื่อยเหมือนถูกพิษ

จากนั้นเขาก็ไม่ลังเลแม้แต่น้อย หยิบกริชออกมาด้วยสายตาเย็นชา ปาดเฉือนเนื้อบนร่างตัวเอง

เริ่มจากที่แขนข้างหนึ่งก่อน เขาปาดเนื้อชุ่มเลือดที่พิษกำเริบเน่าเปื่อยและเข็มแสงในนั้นออกมาพร้อมกัน เสียงเสียดหูที่สีกับกระดูกดังไปทั่ว ความเจ็บปวดมากกว่าก่อนหน้านี้มหาศาล

สวี่ชิงร่างสั่นเทิ้ม เพียงพริบตาทั่วทั้งร่างก็ท่วมไปด้วยเหงื่อ เม็ดเหงื่อที่หน้าผากยิ่งไหลรินเป็นทาง

นี่ก็คือวิธีที่เขาคิดได้ ในเมื่อเข็มแสงในเลือดเนื้อส่วนนี้กำจัดได้ช้านัก เช่นนั้นก็ขูดมันออกเสียก็สิ้นเรื่อง และประโยชน์ของพลังพิษต้องห้าม นอกจากจะทำให้เลือดเนื้อของตัวเองจัดการได้สะอาดหมดจดยิ่งขึ้นแล้ว ยังขัดขวางการเคลื่อนที่ของเข็มแสงได้ด้วย

สวี่ชิงเป็นคนโหด โหดกับศัตรู ก็โหดกับตัวเองยิ่งกว่า

จากเวลาที่เคลื่อนคล้อย เขาไม่หยุดจัดการตัวเองแม้แต่น้อย เขาตัดเนื้อชุ่มเลือดแต่ละชิ้นๆ ออกมา จนเมื่อถึงขีดจำกัดความอดทนสูงสุดของร่างกาย เขาก็หยุดทันที มองไปทางแสงสีทองที่ข้อมือ

เขาไม่อยากกระตุ้นพลังแสงสีทองด้วยสัญชาตญาณ จึงปล่อยให้ตัวเองอยู่ในสภาวะใกล้ตายไม่ได้

เมื่อสัมผัสได้ว่าแสงสีทองไม่มีปัญหา เขาก็โคจรผลึกวารีสีม่วง ฟื้นฟูเลือดเนื้อที่ตนตัดออกมา หลังจากมีแรงก็ตัดเนื้อต่อไป

ทำเช่นนี้ซ้ำไปเรื่อยๆ หลังจากนั้นสี่วัน ในที่สุดสวี่ชิงก็เอาเข็มแสงออกมาได้ทั้งหมด

ระหว่างนั้นเขาเอายาลูกกลอนออกมากินอยู่ตลอด ผลึกวารีสีม่วงก็โคจรตลอดทั้งกระบวนการ ทำให้พลังฟื้นฟูยกระดับมากขึ้น

ส่วนเข็มแสงที่อยู่ทะเลความรู้สึก จากการกัดฟันของสวี่ชิง อาศัยพลังพระจันทร์สีม่วงและพิษต้องห้ามที่แผ่ซ่าน บีบให้มันไปอยู่ในเนื้อแล้วตัดมันออกมา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน