บทที่ 574-2 พรหมลิขิต อัศจรรย์จนไม่อาจพรรณา (2)
พูดจบ สวี่ชิงก็เอ่ยเสริมอีกประโยค
“นายกอง ในตัวท่านยังมีเสื้อผ้าของนางอีกหรือไม่”
นายกองสีหน้าแปลกประหลาด ประเดี๋ยวเหี้ยมเกรียม ประเดี๋ยวฉายแววเหลือเชื่อออกมา การเปลี่ยนแปลงทุกอย่างนี้ สวี่ชิงล้วนเข้าใจดี
“ผู้ชายข้างกายนาง…” สวี่ชิงลังเล
นายกองขมขื่นระทมใจ ถอนหายใจยาว
“คนผู้นั้น บางที อาจจะ มีความเป็นไปได้ว่า…คือร่างเมื่อชาติก่อนของข้า”
อู๋เจี้ยนอูกับหนิงเหยียนต่อให้ไม่รู้จักโยวจิง แต่ฟังคำพูดของเขาทั้งสองคน ในใจจะมากจะน้อยก็เดาได้ จึงต่างถอนหายใจออกมา
“ขอแสดงความยินดีด้วย!” หนิงเหยียนลังเล เอ่ยเสียงต่ำทุ้ม
“ภาพนี้ฉากนี้ชวนให้ใจหวาดหวั่น เอ้อร์หนิวงงงันสมองขาวโพลน ในวันโน้นเจ้าและข้าเห็นหน้าจ้องฆ่ากัน มาวันนี้สองเรากลับปลงใจร่วมอยู่กันชั่วกาลนาน!”
อู๋เจี้ยนอูประทับใจ ในสมองมีเรื่องเกี่ยวกับบุพเพวาสนามากมายผุดขึ้นมา เกิดอารมณ์กวีขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
สวี่ชิงเงียบนิ่ง นายกองเงียบนิ่ง
“เช่นนั้นหากพวกเขามีลูกกันขึ้นมา ศิษย์พี่เอ้อร์หนิว เด็กต้องเรียกท่านว่าอะไรหรือ” หนิงเหยียนจะปล่อยโอกาสนี้ไปได้อย่างไร เอ่ยถามเสียงต่ำทุ้ม
นายกองที่หน้าผากเส้นเลือดเขียวนูนปูดขึ้นมา
เห็นเป็นเช่นนี้ อู๋เจี้ยนอูก็ทิ้งจิตปฏิปักษ์ที่มีต่อหนิงเหยียน หลังจากขบคิดอยู่ข้างๆ ก็มองนายกองด้วยสายตาที่มีความหมายลึกซึ้ง
“บิดาลูกข้ากลับไม่ใช่บิดาเขา แต่มารดายังคงเป็นมารดาเขา หากถามว่าบุตรข้า ควรเรียกข้าว่ากระไร คนโน้นก็พ่อ นี่ก็พ่ออย่างไรก็พ่อ!”
อู๋เจี้ยนอูเพิ่งร่ายกลอนจบ นายกองก็ชกมาหมัดหนึ่ง ท่ามกลางเสียงสะเทือนเลื่อนลั่น อู๋เจี้ยนอูครวญคราง ร่างกระแทกห่างออกไปร้อยจั้ง
หนิงเหยียนกำลังจะหนี นายกองถีบออกไป หลังจากส่งเขาไปอยู่กับอู๋เจี้ยนอูแล้ว ในดวงตานายกองเต็มไปด้วยเส้นเลือด เงยหน้ามองท้องฟ้า
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง นายกองก็โหยไห้ออกมา
“นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!
“โยวจิงนั้นทำไมจึงมาชื่นชอบร่างเมื่อชาติก่อนของข้า!” ความซับซ้อนในสีหน้าของนายกองยากจะใช้คำพูดมาพรรณนาได้
“ศิษย์พี่ใหญ่ ท่านอย่าได้เศร้าใจไปเลย ความจริงทางโยวจิงทางนั้นหากรู้ความจริง นางน่าจะอารมณ์ซับซ้อนมากกว่าท่าน” สวี่ชิงปลอบคนเป็นมากๆ เอ่ยโน้มน้าวอยู่ข้างๆ
ประโยคนี้ได้ผลจริงๆ นายกองหลังจากฟังก็อึ้งไปเล็กน้อย จากนั้นก็ฟื้นคืนกลับมา กัดฟันกรอดๆ
“ไม่เป็นไร เมื่อครู่เห็นผาดหนึ่ง ข้ามั่นใจแล้วว่าเป็นวิญญาณศัสตราที่เกิดจากของฝังให้คนตายที่ถูกข้าฝังเมื่อขาติที่แล้วสิงชิงร่าง
“ส่วนเป็นของฝังให้คนตายชิ้นใด ตอนนี้ข้ายังไม่อาจยืนยันได้
“แต่นี่ไม่ส่งผลต่อการชิงคืนมา ขอแค่ให้ข้าได้สัมผัส!” นายกองดวงตาฉายแววบ้าคลั่ง ลากสวี่ชิงมาหารือ
เพียงแต่เรื่องนี้หากคิดจะทำให้ได้มีความยากไม่น้อยเลย ก่อนอื่นคือกลิ่นอายที่โยวจิงแผ่ออกมา จากการสัมผัสรับรู้เป็นระดับสมบัติวิญญาณบริบูรณ์แล้ว
นี่ตรงกับในรายงานสงครามที่สวี่ชิงเคยอ่านเกี่ยวกับเรื่องที่โยวจิงได้รับบาดเจ็บสาหัสในสนามรบแล้วหายตัวไป
“ผู้อาวุโสใหญ่มณฑลรับเสด็จราชันจงใจปล่อยให้นางหนีเพื่อที่จะควบคุมองค์ชายเจ็ด เดิมข้าคิดว่าคงถูกผู้อาวุโสใหญ่พันธนาการอย่างลับๆ แต่ตอนนี้ดูแล้วคือปล่อยนางไปจริงๆ
“แต่ว่าสำหรับเรื่องนี้ทางผู้อาวุโสใหญ่จะต้องมีการวางแผนอย่างอื่นอีกแน่นอน
“น่าเสียดายที่นี่ห่างกับเขตปกครองผนึกสมุทรมากนัก ไม่เช่นนั้นก็ยังจะถามอะไรได้บ้าง”
สวี่ชิงเอ่ยพึมพำ
นายกองหรี่ตา เอ่ยออกมาเนิบนาบ
“ส่วนร่างเมื่อชาติที่แล้วของข้านั้นบนร่างกลิ่นอายความตายตลบอวล อีกทั้งยังไม่มีระลอกคลื่นวิชาใดๆ ทั้งสิ้น นี่ตรงกับการวิเคราะห์ของข้า อย่างไรเสียก็ตายมานานขนาดนั้น ไอ้บ้าที่สิงชิงร่างนั่นก็แค่ครอบครองเปลือกเอาไว้เท่านั้น
“แต่ว่าพลังกายเนื้อของร่างชาติก่อนข้าเทียบได้กระทั่งระดับสมบัติวิญญาณบริบูรณ์”
นายกองขมวดคิ้ว ร่างชาติก่อนร่างหนึ่งก็ทำให้เขาไร้หนทางจะต่อกร ตอนนี้ยังมีโยวจิงอีก เช่นนี้แล้วหากคิดจะสัมผัสร่างชาติก่อน โดยพื้นฐานแล้วเป็นไปไม่ได้เลย
“ดูจากความสนิทชิดเชื้อของโยวจิงกับร่างชาติก่อนของศิษย์พี่ใหญ่ ตัวตนของร่างชาติก่อนท่านก็คงเป็นเสวียนมิ่งจื่อ ผู้แข็งแกร่งอันดับหนึ่งแห่งเทือกเขามิรู้สิ้น
“เพียงแต่ค่อนข้างแปลกใจว่าไยโยวจิงจึงมาอยู่ที่นี่ แล้วไยจึงตกหลุมรักทันทีที่เห็น รักจนถึงขั้นนี้”
สวี่ชิงยังคงรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ชอบมาพากล จึงมองไปทางนายกอง
“เราต้องการรายงานเกี่ยวกับเสวียนมิ่งจื่อผู้นี้”
“ข้ามีรายงานของมัน ก่อนหน้านี้แม้ข้าจะไม่ได้สนใจบุคคลตัวเล็กๆ พวกนี้ แต่ก็ถือโอกาสรวบรวมมาอยู่บ้าง” นายกองพูดพลางเปิดถุงเก็บของค้นหา ไม่นานก็หาแผ่นหยกแผ่นหนึ่งเจอ ในนั้นมีกล่าวถึงเรื่องของเสวียนมิ่งจื่อผู้นี้อยู่บ้าง
อีกฝ่ายสร้างสำนักขึ้นมาสำนักหนึ่งที่เทือกเขามิรู้สิ้น ชื่อว่าสำนักชีวาทมิฬ
และคนผู้นี้ปิดด่านอยู่ในสำนักชีวาทมิฬมาเนิ่นนาน น้อยนักที่จะออกไปข้างนอก จินตนาการได้ว่าสถานที่ที่ปิดด่านจะต้องมีการป้องกันแน่นหนาอย่างแน่นอน หากคิดจะแฝงตัวเข้าไปมีความเสี่ยงสูงมาก
อีกทั้งโอกาสยังมีเพียงแค่ครั้งเดียว หากถูกอีกฝ่ายเจอตัว สถานการณ์ของพวกสวี่ชิงจะอันตรายเป็นอย่างยิ่ง
ดังนั้นหลังจากที่สวี่ชิงกับนายกองหารือกันสองคนแล้ว ก็รู้สึกว่าทำได้แค่แผนการบางอย่างเท่านั้นจึงจะได้


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้กล้าเหนือกาลเวลา