ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 651

บทที่ 651-2 พิษต้องห้ามคำสาปเทพเจ้า หลอมอยู่ตรงหน้า (2)

ประกายแสงสีดำฉายวาบในดวงตาสวี่ชิง ตอนนี้เขาห่างจากความสำเร็จในขั้นสุดท้ายเพียงก้าวเดียวเท่านั้น

จึงพยักหน้าเบาๆ หลับตาลง สองมือประสานปางมือพลันสะบัด ทันใดนั้น สมุนไพรพิษแต่ละต้นๆ ก็ปรากฏออกมาอีกครั้ง

จำนวนมากมายมหาศาล จนถึงหลายพันต้นเลยทีเดียว

ตอนนี้หลังจากที่ปรากฏออกมา สวี่ชิงไม่มีเวลาหลอมมัน เขาพลันอ้าปากกว้าง กลืนกินไปทางสมุนไพรเหล่านั้น ยิ่งมีบางส่วนที่ถูกเขาเงื้อหมัดชกจนกลายเป็นหมอก ปกคลุมไปทั่วร่าง

เสียงแซ่ดๆ ดังสะท้อน สวี่ชิงที่ถูกหมอกปกคลุมเอาไว้ปากส่งเสียงคำรามต่ำ พลังพิษต้องห้ามปะทุขึ้นในนั้นทันที

ภาพนี้ทำให้ชายชราชุดขาวหวั่นไหว จากการวิเคราะห์ของเขา ผู้ทดสอบข้างหน้าคนนี้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ไม่เสถียร ดังนั้นขณะสะบัดมือ ไอเย็นก็แผ่ออกไปจากใต้เท้าเขา หลังจากแผ่ไปทั่วทะเลสาบแล้ว ก็มาปรากฏรอบๆ สวี่ชิง

ไอเย็นหนาแน่นขึ้นเรื่อยๆ ในนั้นแฝงไว้ด้วยพลังแช่แข็งผนึกทุกสิ่ง แผ่ลามมาหาสวี่ชิงจากทั่วทุกทิศ

ทุกที่ที่ผ่าน ทะเลสาบใต้เท้าส่งเสียงเปรี๊ยะๆ มา ล้วนทำการแช่แข็งผนึกทั้งสิ้น ไอเย็นนี้ใกล้จะปกคลุมสวี่ชิงเข้าไปแล้วทุกที

แต่ในตอนนี้เอง หมอกพิษนอกกายสวี่ชิงเดือดพล่าน หอบม้วนกลับไปทั้งหมด

เหมือนว่าสวี่ชิงที่อยู่ในหมอกกลายเป็นคลื่นวนอุโมงค์มืด เพียงพริบตาก็ดูดหมอกพิษทั้งหมดเข้าไปข้างใน

และจากการหายไปของหมอกพิษ เงาร่างของสวี่ชิงของปรากฏชัดเจนขึ้น ดวงตาทั้งสองก็พลันลืมตื่นขึ้นในเสี้ยวขณะนี้เอง!

ดวงตาดำสนิทคล้ายหุบเหวลึก ไม่ว่าสิ่งใดที่ประสานสายตากับเขา ก็เหมือนกับมองไปในหุบเหวลึก ทั้งยังเหมือนถูกหุบเหวลึกจ้องมอง

สายตาของเขายิ่งล้ำลึกเป็นอย่างยิ่ง เหมือนซ่อนห้วงราตรีบรรพกาลเอาไว้ มากพอจะทำให้ผู้ที่จ้องมองในใจเกิดระลอกคลื่นอารมณ์มหาศาล

ที่น่ากลัวที่สุดคือ สายตานี้…แฝงด้วยไอพลังประหลาด!

ไอพลังประหลาดพิเศษมาก สามารถทำให้คนที่สบตากับมัน แปดเปื้อนพิษต้องห้ามไปทั้งตัวและวิญญาณในทันที

นี่ก็คือเนตรพิษต้องห้าม!

ชายชราชุดขาวร่างสั่นสะท้าน ผิวกระจกทะเลสายที่เขาอยู่ในเสี้ยวขณะนี้ก็เกิดสีดำขึ้นเช่นเดียวกัน ประดุจหมึกแทรกซึมเข้าไปเป็นกลุ่มๆ

ชายชราชุดขาวคำรามเสียงต่ำ ทะเลเดือดพล่าน ผิวกระจกกะพริบวูบวาบ ไอเย็นท่วมฟ้าจวนเจียนปะทุ

และในตอนนี้ สวี่ชิงดึงสายตากลับมา เมินซึ่งไอเย็นที่โหมบ่ามา ก้มหน้ามองไปยังมือขวาที่ยกขึ้นมาของตัวเอง

ตรงนั้นมีลูกกลอนเม็ดหนึ่ง

ภายใต้สายตาของเขา พลังพิษต้องห้ามของเขาทะลักเข้าไปข้างใน คุณสมบัติของลูกกลอนนี้เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว สรรพคุณยาลดคำสาปในนั้นก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกัน

พิษต้องห้ามของสวี่ชิงแฝงไว้ไม่ใช่แค่คำสาปเทพเท่านั้น นี่ยังแฝงไว้ด้วยพิษทุกอย่างที่เขากลืนกินลงไปก่อนหน้านี้อีกด้วย ตอนนี้ทุกอย่างหลอมรวมมาที่สายตา ผสานไปในลูกกลอนลดคำสาป

พิษเหล่านี้ล้วนเนรมิตขึ้นมา ผสานกับลูกกลอน ส่งอิทธิพลข้างใน สร้างสมดุลภายใน สำแดงศักยภาพภายใน

และลูกกลอนลดคำสาปนี้ สรรพคุณของมันก็ปะทุขึ้นมาในเสี้ยวขณะนี้เอง จากเกือบๆ สองส่วนปะทุไปจนถึงสามส่วน และยังคงดำเนินต่อไป

สุดท้ายในยามที่บนลูกกลอนแผ่ไปด้วยแสงสีม่วง ปกคลุมไปทั่วทุกทิศ สวี่ชิงก็เงยหน้าขึ้น ในเสี้ยวพริบตาที่ไอเย็นรอบๆ ผนึกแช่แข็งมา ก็พูดประโยคสุดท้ายออกมา

“ลูกกลอนนี้สำเร็จแล้ว มันสามารถลดคำสาปได้…ห้าส่วน!”

ในขณะเดียวกับที่คำพูดดังออกมา ไอเย็นปกคลุมไปทั่วร่างสวี่ชิง ร่างของเขาภายใต้กฎเกณฑ์ที่ไม่อาจต้านทานได้ประเภทหนึ่งก็กลายเป็นรูปสลักน้ำแข็งไป นิ่งไม่ไหวติง

มีเพียงลูกกลอนเม็ดนั้น ร่วงไปจากมือของเขา ลอยอยู่บนชั้นทะเลสาบน้ำแข็ง ในขณะที่กะพริบแสงสีม่วง ก็ทำให้คนรู้สึกเหมือนมายาอย่างหนึ่ง

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ลูกกลอนเม็ดนี้ก็จมลงไปในชั้นน้ำแข็ง มาปรากฏกลางฝ่ามือของชายชราชุดขาว

ชายชราชุดขาวมองยาลูกกลอนที่อยู่ข้างหน้า สีหน้าเปลี่ยนไปอีกครั้ง เป็นความตื่นตะลึงก่อน จากนั้นก็เป็นความไม่เข้าใจ จากนั้นก็เป็นความสับสน สุดท้ายเป็นความสงสัย

ตลอดทั้งชีวิตของมันซึ่งเป็นวิญญาณศัสตรา มันไม่เคยเห็นยาลูกกลอนเช่นนี้

นานหลังจากนั้น จู่ๆ มันก็พ่นลมหายใจไปยังลูกกลอนเม็ดนี้หนึ่งครั้ง

จากลมหายใจนี้ ลูกกลอนนี้เปลี่ยนจากสิ่งเนรมิตมาเป็นของจริง

จากนั้นมันก็ยกมือสะบัด ทันใดนั้น รูปสลักน้ำแข็งรูปหนึ่งก็ละลายลงต่อหน้ามัน เผยชายกลางคนตัวกำยำที่อยู่ในนั้นออกมา

พลังบำเพ็ญระดับหวนสู่อนัตตาทั้งร่างของชายร่างกำยำพลันปะทุขึ้น หลังจากฟื้นตื่นก็อึ้งงงงันไปเล็กน้อย ท่ามกลางการดิ้นรนก็ไม่ได้เลือกที่จะหนี แต่ประสานหมัดโค้งคารวะไปทางชายชราชุดขาวอย่างนอบน้อม

“คารวะใต้เท้า”

“กินมันลงไป” ชายชราชุดขาวใบหน้าไร้อารมณ์ หลังจากเอ่ยอย่างเย็นชา ก็สะบัดลูกกลอนในมือออกไปลอยอยู่หน้าชายกำยำ

ชายกำยำลังเลแต่ก็เลือกที่จะปฏิบัติตาม เขารับลูกกลอนมาดู สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นก็กินลงไปในทีเดียว หลับตาสัมผัส

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ร่างของเขาก็พลันสะท้านเฮือกขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง สั่นอย่างรุนแรง พลันลืมตาขึ้นมา กระอักเลือดสีแดงสดออกมาคำโต

ในเลือดสดๆ นั่นมีคำสาปเข้มข้นและกลิ่นเหม็นเน่าอยู่ด้วย หลอมรวมเข้าด้วยกันในอากาศ แปรเปลี่ยนเป็นเงาพระจันทร์สีชาดรางๆ ในนั้นยังมีพลังคำสาปด้วย จะปะทุออกมา

แต่ชายชราชุดขาวแค่นเสียงขึ้นจมูก มิติแห่งนี้คำรามลั่นขึ้นมาทันที ทำการสะกดลงมา

เพียงพริบตา เลือดสดๆ กลุ่มนั้นก็กลายเป็นน้ำแข็ง ร่วงหล่นลงไปบนทะเลสาบ ระลอกคลื่นทุกอย่างในนั้นก็ถูกผนึกไป

ทำทุกอย่างเหล่านี้เสร็จ ชายชราชุดขาวก็มองชายกำยำ ในขณะที่ดวงตาฉายแววแปลกประหลาด สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง ฉายความตื่นตะลึงออกมา

ส่วนชายกำยำก็ตื่นตะลึงไปเช่นกัน เขาทำการสัมผัสรับรู้ร่างกายตัวเองเล็กน้อย แล้วพลันเอ่ยเสียงหลง

“คำสาปของข้า…ลดลงไปครึ่งหนึ่งอย่างถาวร!!

“ใต้เท้า นี่มันคือลูกกลอนอะไรขอรับ!”

ชายชราชุดขาวไม่ได้ตอบคำถามนี้กับชายกำยำ ชายเสื้อของเขาเพียงสะบัด ทันใดนั้นไอเย็นก็แผ่มาอีกครั้ง ร่างของชายกำยำกลับไปเป็นรูปสลักน้ำแข็งอีกครั้ง จมสู่ใต้ทะเลสาบ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน