ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 719

บทที่ 719 สายลมพัดแผ่ว วสันต์มาเยือน

หกคำสั้นๆ นี้ แม้จะปะปนอยู่ในเสียงของผู้ครองกระบี่ทั้งหลาย แต่ชื่อของสวี่ชิงมอบความหมายที่ไม่ธรรมดาให้กับประโยคนี้!

สำหรับเขตปกครองผนึกสมุทร โดยเฉพาะผู้ครองกระบี่แล้ว สวี่ชิงสองคำนี้ นัยยะที่แฝงอยู่ยิ่งใหญ่นัก!

นั่นเป็นสหายร่วมรบที่ร่วมเป็นร่วมตายกับพวกเขา ผ่านพิธีชำระล้างจากสงครามอันโหดร้ายมาด้วยกัน!

ยิ่งเป็นวีรบุรษในของเขตปกครองผนึกสมุทรในอดีต และเป็นเจ้าเขตปกครองผนึกสมุทรในอนาคต

คนธรรมดาก็เช่นเดียวกัน สำหรับชื่อนี้ ไม่มีทางลืมเลือนไปได้เลย

ดังนั้น เพียงพริบตาผู้ครองกระบี่ที่อารมณ์มาพร้อมด้วยความเศร้าโศกโกรธแค้นคิดจะทุ่มสุดกำลังสังหารทุกอย่าง ในใจต่างเกิดคลื่นยักษ์ซัดกระหน่ำ ต่างจิตใจหวั่นไหว

พวกเขารู้ คนคนนั้น ออกจากด่านแล้ว!

ตอนนี้สีหน้าต่างฉายความตื่นเต้น มองไปรอบๆ คิดจะหาเงาร่างในความทรงจำของพวกเขาเงาร่างนั้น

ไม่ใช่แค่ผู้ครองกระบี่ที่เป็นเช่นนี้ ผู้บำเพ็ญสองวังที่เหลือก็เป็นเช่นนี้เหมือนกัน ทั้งยังมีผู้บำเพ็ญยอดเยี่ยมของสำนักต่างๆ ในเขตปกครองผนึกสมุทร ส่วนใหญ่แล้วในใจเกิดระลอกคลื่นอารมณ์กันทั้งสิ้น

ต่อให้ในนั้นมีคนที่ไม่เคยเห็นสวี่ชิง แต่ก็ต่างรู้ดีถึงน้ำหนักของชื่อนี้ในเขตปกครองผนึกสมุทร

พวกเขาเป็นเช่นนี้ เจ้าวังทั้งสามตลอดจนพวกโหวเหยาที่อยู่บนท้องฟ้า แต่ละคนต่างสีหน้าเปลี่ยนไป

และในพริบตาที่ชื่อนี้ปรากฏขึ้น สร้างระลอกคลื่นอารมณ์ในใจให้กับคนนับไม่ถ้วนในเขตปกครองผนึกสมุทร ม่านฟ้าก็มีคลื่นวนที่ทรงพลังยิ่งกว่าปรากฏขึ้น คลื่นวนลูกนี้มีขนาดใหญ่โตมหาศาล ปกคลุมไปค่อนท้องฟ้า

ขณะที่หมุนวนเสียงดังครืนครัน ก่อให้เกิดสายฟ้าฟาดผ่ารอบๆ ทำให้ฟ้าดินเปลี่ยนสี ลมกรรโชกพัดมาจากเส้นขอบฟ้า เชื่อมต่อกับผืนฟ้า วนล้อมอยู่ที่ไกลๆ กลายเป็นลมพายุ

ทันทีที่พลังและเสียงน่าครั่นคร้าม เรือยักษ์ลำมหึมาก็ทะยานออกมาจากในคลื่นวนบนท้องฟ้า!

เรือลำนี้เป็นสีดำทั้งลำ แผ่พลังกดดันน่ากลัวออกมา รอบๆ มีรยางค์ที่ก่อขึ้นจากหมอกนับไม่ถ้วนแผ่มา มองไกลๆ เหมือนปีกแห่งรัตติกาลคู่หนึ่ง

บริเวณหัวเรือมีส่วนยื่นออกมาส่วนหนึ่ง สลักหัวมังกรเอาไว้ ในขณะเดียวกับที่ดูโหดเหี้ยมก็แฝงไว้ด้วยความทรงอำนาจน่าเกรงขาม ยิ่งมีกรงเล็บหกเล็บยื่นออกมา เต็มไปด้วยความสูงส่ง ทำให้คนหวาดหวั่นครั่นคร้าม จิตใจสั่นสะท้าน

บนใบเรือที่ยกขึ้นสูงยิ่งมีตัวอักษรสองตัวใหญ่ๆ เขียนเอาไว้

“จี้ชาง!”

สองตัวอักษรนี้ คนนอกไม่เข้าใจความหมายของมัน ทำได้แค่เพียงสัมผัสถึงความทรงอำนาจน่าเกรงขามและยิ่งใหญ่ทรงพลังจากตัวอักษรทั้งสองนี้เท่านั้น ความจริงแล้ว นี่คือเรือที่รัฐทายาทมอบให้สวี่ชิง ใบเรือเขาเป็นคนเขียนเอง เขียนชื่อของตัวเองลงไปบนนั้น

ทันทีที่ปรากฏออกมา ฟ้าดินระเบิด สายฟ้าคะนองผ่า ทหารขององค์ชายเจ็ดที่อยู่บนท้องฟ้าต่างหน้าเปลี่ยนสี ชายกลางคนบนหลังช้างสีขาวก็วางตำราโบราณในมือลงทันที สีหน้าตกใจสงสัย

และบรรพจารย์หลิงอวิ๋นที่อยู่ข้างหน้าสุดก็ตื่นตกใจไปเช่นกัน

แต่ยังไม่ทันให้เขาทางนี้ได้ตั้งสติ เรือลำมหึมาที่ปรากฏอยู่ในคลื่นวน ก็มาด้วยพลังทะลักล้นท่วมฟ้าดิน จากม่านฟ้าพุ่งมาหาบรรพจารย์หลิงอวิ๋นทางนี้อย่างรวดเร็ว

ไม่อาจหลบหลีก ไม่อาจต้านทานได้!

เรือลำนี้หลังจากที่รัฐทายาทสร้างขึ้น คุณสมบัติน่าตื่นตะลึง ความเร็วยิ่งอยู่เหนือจินตนาการ รวมกับจู่ๆ ก็ปรากฏขึ้น และทุกอย่างนี้แม้จะพูดแล้วยาว แต่ความจริงแล้วเกิดขึ้นในชั่วเสี้ยวพริบตาเท่านั้น

ดังนั้นเพียงพริบตา เรือลำมหึมาที่พลังท่วมท้นคล้ายจะกลืนกินฟ้าดินนี้ ก็เหมือนมังกรที่แท้จริง มาพร้อมด้วยความโกรธ ความโหดเหี้ยม จากท้องฟ้าพุ่งตรงไปหาบรรพจารย์หลิงอวิ๋น

ทุกที่ที่ผ่าน ท้องฟ้าพังถล่ม พลังกดดันปะทุ ชั่วอึดใจก่อนหน้านี้ยังอยู่บนท้องฟ้า เสี้ยวขณะต่อมาก็มาปรากฏอยู่หน้าบรรพจารย์หลิงอวิ๋น แล้วกระแทกอย่างเต็มแรง

ต่อให้บรรพจารย์หลิงอวิ๋นมีพลังบำเพ็ญระดับหวนสู่อนัตตาขั้นหนึ่ง แต่ตอนนี้จิตใจก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างมหาศาลเช่นกัน วิกฤตเป็นตายพวยพุ่งรุนแรง ปากส่งเสียงคำรามต่ำ ทุ่มสุดกำลัง สำแดงพลังบำเพ็ญอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ดาวตกในดวงตาปรากฏข้างนอก ก่อเป็นรอยมรรคาพันทาง ต่อต้านเรือใหญ่

แต่เพียงพริบตา รอยมรรคารอบๆ บรรพจารย์หลิงอวิ๋นแตกสลาย แต่ละทางๆ พังทลาย มิติที่อยู่รอบๆ ยุบลงไป ทลายเป็นบริเวณกว้าง

ผู้เข้าสวามิภักดิ์เขตปกครองผนึกสมุทรพวกนั้นที่อยู่ข้างหลังเขา พลังบำเพ็ญล้วนสู้เขาไม่ได้ ตอนนี้ไม่มีกำลังต้านทานได้เลย แต่ละคนกระทั่งว่าเสียงร้องน่าสังเวชยังไม่ทันจะดังออกมา กายและจิตดับสลายภายใต้การพังถล่มของมิตินี้

เพียงพริบตา เลือดเนื้อกลายเป็นหมอกหอบม้วนไปข้างหลัง

พลังอำนาจที่แข็งแกร่งยิ่งกว่า จากการมาถึงของเรือลำยักษ์ปกคลุมไปยังช้างสีขาวและกองทัพที่อยู่รอบๆ มัน

ส่วนบรรพจารย์หลิงอวิ๋นสีหน้าขาวซีดไปทันที จากนั้นก็แดงก่ำ หน้าผากเส้นเลือดปูดโปน สุดท้ายกระอักเลือดสดๆ ออกมาคำโต ส่งเสียงน่าเวทนาออกมา ร่างส่งเสียงดังบึ้มแล้วถูกกระแทกกระเด็นออกไป

จากการกระเด็นออกไป ร่างของเขาแหลกละเอียด หน้าอกสลาย เลือดกระอักออกมาไม่หยุด พลังบำเพ็ญจากการถูกกระแทกนี้ สลายไปทันที ไม่อาจหลอมรวมขึ้นมาใหม่ได้

ส่วนร่างกายถูกพลังของเรือยักษ์เหนี่ยวนำอยู่รางๆ ต่อให้ถอยหลังก็ยากที่จะสลัดหลุด ความเร็วยิ่งได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง

อีกทั้งทุกอย่างนี้ยังไม่จบสิ้น ทันทีที่บรรพจารย์หลิงอวิ๋นถูกกระแทกได้รับบาดเจ็บสาหัส บนเรือยักษ์ก็มีคนคนหนึ่งพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว คนคนนี้ทั้งร่างแสงสีน้ำเงินกะพริบวูบวาบ เจิดจ้าพร่างพรายไปในฟ้าดิน เหมือนดาวตกสีฟ้าทางหนึ่ง พุ่งตรงไปหาบรรพจารย์หลิงอวิ๋น

ยิ่งมีเสียงดังออกมาจากปากเขาอย่างหยิ่งทะนง

“ผู้ครองกระบี่เฉินเอ้อร์หนิว อยู่นี่!”

ขณะพูด ดาวตกสีฟ้าก็ตามบรรพจารย์หลิงอวิ๋นทัน ในดวงตานายกองมีใบหน้าปรากฏขึ้น ดวงตาทั้งสองของใบหน้ามีใบหน้าปรากฏขึ้นอีก ซ้อนทับเป็นชั้นๆ ทั่วทั้งร่างยิ่งมีรยางค์สีฟ้าเล็กละเอียดจำนวนมหาศาลรวมมาที่มือขวา แล้วโจมตีออกไปเต็มแรง

ท่ามกลางเสียงระเบิด บรรพจารย์หลิงอวิ๋นกระอักเลือดสดๆ อีกครั้ง คิดอยากดิ้นรน อยากต่อต้าน แต่เพียงพริบตา เงาร่างที่สองก็พุ่งออกมาาจากในเรือยักษ์ ร่างนี้ทีแรกยังมีขนาดเท่าคนธรรมดาทั่วไป แต่เสี้ยวขณะต่อมา เลือดเนื้อฉีกขาด ก่อเป็นยักษ์ร่างกายใหญ่โตมโหฬารตนหนึ่ง

เป็นสภาวะเทพขั้นที่หนึ่งของสวี่ชิงนั่นเอง!

จักรพรรดิภูติเป็นกาย ยิ่งใหญ่เป็นอย่างยิ่ง ศีรษะสวมกวานจักรพรรดิ สูงส่งดุจราชัน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน