ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 735

บทที่ 735 เตะโดนแผ่นเหล็ก

“เขตปกครองผนึกสมุทร”

อ๋องเทียนหลันวางแผ่นหยกลง หลับตา อนุมานความเป็นไปได้ของเรื่องที่ตนคิดอยู่ในใจ

ครู่ต่อมา เขาลืมตาขึ้น เผยประกายเย็นเยียบ หันหน้าไปมองยังทิศทางของเขตปกครองผนึกสมุทร

เขาต้องการเหตุผลเพื่อปกปิดความพ่ายแพ้ของตน ขณะเดียวกันก็ต้องให้คำอธิบายแก่จักรพรรดิมนุษย์

เหตุผลดังกล่าวไม่ต้องสมบูรณ์แบบ เพราะสำหรับจักรพรรดิมนุษย์ ต่อให้อธิบายละเอียดเพียงใดก็ถูกมองออกอยู่ดี แต่นั่นไม่สำคัญ ตนในฐานะอ๋องสวรรค์ ความจริงแล้วสิ่งที่ต้องใช้อธิบายในบางขั้นตอนก็คือทัศนคติอย่างหนึ่ง

ดังนั้นตนต้องแสดงทัศนคติที่มีใจเอนเอียงไปหาจักรพรรดิมนุษย์ออกมา

อีกทั้งจักรพรรดิมนุษย์ยังให้ความสำคัญกับการได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาดในสงคราม เช่นนั้นขอแค่ตนกอบกู้ความพ่ายแพ้กลับมา กำจัดความวุ่นวายให้กลับสู่สภาวะปกติได้ ปัญหาย่อมไม่เป็นปัญหาอีกต่อไป

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ…

‘เขตปกครองผนึกสมุทรมีดวงตะวันแห่งแสงอรุณจริงๆ!

‘แต่พลังอำนาจยังห่างชั้นกับดวงตะวันแห่งแสงอรุณของจริงมาก แต่นี่อย่างไรก็เป็นแค่ผิวเผิน ความจริงอาจมีบางสิ่งซุกซ่อนอยู่ก็เป็นได้’

อ๋องเทียนหลันก้มหน้า มองแผ่นหยกในมือ ดวงตาแผ่ไอเย็นยะเยือก

‘การขาดกำลังเสริมจากเขตปกครองผนึกสมุทรเป็นสาเหตุหลักของการปราชัยในศึกครั้งนี้ ไม่รู้ว่าฝ่ายนั้นแอบสร้างดวงตะวันแห่งแสงอรุณขึ้นมาได้อย่างไร นี่ต่างหากคือความผิดที่ใหญ่หลวงยิ่งกว่า!

‘ดังนั้น ไปเขตปกครองผนึกสมุทร ยึดดวงตะวันแห่งแสงอรุณมา แล้วเปิดศึกกับเผ่าฟ้าทมิฬอีกครั้ง ก็คือทางเลือกเพียงทางเดียว’

คิดถึงตรงนี้ อ๋องเทียนหลันไม่ลังเลอีกต่อไป เร่งออกคำสั่งเคลื่อนพลกลับไปที่แดนใหญ่คลื่นศักดิ์สิทธิ์ มุ่งหน้าไปยังเขตปกครองผนึกสมุทร

ส่วนเขตปกครองผนึกสมุทรจะเลือกระเบิดดวงตะวันแสงอรุณที่เหลืออยู่และตายตกไปพร้อมกับอ๋องเทียนหลันหรือไม่ อ๋องเทียนหลันก็ย่อมไตร่ตรองถึงเรื่องนี้เช่นกัน

เขาคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ขอเพียงตนไม่บีบเขตปกครองผนึกสมุทรจนถึงขั้นล่มสลาย แต่ระหว่างที่สร้างแรงกดดันในระดับหนึ่งก็เสนอให้นำดวงตะวันแห่งแสงอรุณมาละเว้นโทษ ขณะเดียวกันก็ยอมรับการปกครองตนเองของเขตปกครองผนึกสมุทร

เช่นนั้นเขตปกครองผนึกสมุทรต้องยอมก้มหัวให้อย่างแน่นอน

เว้นเสียแต่เขตปกครองผนึกสมุทรพร้อมจะทรยศเผ่าพันธุ์มนุษย์

ส่วนสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นจะเป็นเช่นไรก็ไม่เกี่ยวกับเขาแล้ว

‘แต่ต้องกดดันมากพอถึงจะใช้ได้’

ด้วยเหตุนี้ อ๋องเทียนหลันจึงนำกองทัพใหญ่ออกเดินทางไปยังเขตปกครองผนึกสมุทร

มองไกลๆ กองทัพใหญ่นับล้านดูจะมีกำลังทำลายล้าง ริ้วธงเรียงรายในขบวนทัพ โบกสะบัดตามแรงลม แบ่งออกเป็นกองพันหลายสิบกอง แต่ละกองล้วนต่างกัน

บ้างขี่วิหคเหินเวหา บ้างก็นั่งขัดสมาธิบนหลังอสูรกลายพันธุ์ บ้างก็โลดโผนโจนทะยานไปไปตามปุยเมฆ…

ท้ายขบวนยังตามมาด้วยกองทัพนานาเผ่าพันธุ์ ในทัพนั้นมีทั้งยักษ์สูงหลายร้อยจั้ง สวมชุดเกราะหนา ยามก้าวย่าง พื้นดินครืนครัน

ส่วนหน้าสุดของขบวนทัพ เป็นมังกรสีดำยาวหมื่นจั้ง รูปร่างน่าเกรงขามของมันทำให้รู้สึกถึงความยิ่งใหญ่บางอย่างขณะเคลื่อนที่ท่ามกลางเมฆหมอก พลานุภาพน่าตื่นตะลึง

บนยอดศีรษะของมันมีใครคนหนึ่งนั่งไขว้ขาอยู่ ซึ่งก็คืออ๋องเทียนหลันนั่นเอง เขาหลับตาลง สีหน้าเย็นชาเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม

เมื่อกองทัพใหญ่เคลื่อนผ่าน ลมโหมเมฆทะลัก ฟ้าดินสั่นสะเทือนพร้อมกัน ข้ามผ่านอาณาเขตของต้ากงคลื่นศักดิ์สิทธิ์ และผ่านอดีตเมืองหลวงรัฐสายลมสวรรค์ที่กลายเป็นซาก กองทัพใหญ่ก็หยุดชะงักที่นี่

อ๋องเทียนหลันบนหลังมังกรดำลืมตาขึ้นทอดมองซากปรักหักพัง ก่อนจะหลับตาลงอีกครั้ง กองทัพใหญ่จึงเคลื่อนพลต่อไป

จนกระทั่งเดินทางมาถึงชายแดนเขตปกครองผนึกสมุทร เมืองสามมณฑลที่องค์ชายเจ็ดต้องการครอบครองในทีแรก

สรรพชีวิตในเมืองสามมณฑลต่างสั่นสะท้าน ไม่ว่าจะเป็นคนธรรมดาหรือแม้แต่ผู้บำเพ็ญ

กองทัพขนาดใหญ่ข้ามผ่านแผ่นฟ้า รัศมีอำนาจถล่มภูเขาล่มมหาสมุทร หลายเป็นพายุพัดกวาดผืนดิน บดขยี้ไปตลอดทาง ทำให้ภูเขาถล่มดินทลาย

ค่ายกลเมืองสามมณฑลแตกพ่ายในพริบตา พวกขั้วอำนาจเผ่าต่างๆ และสำนัก หากอยู่ในเส้นทางล้วนถูกสยบราบคาบ

ส่วนกรมครองกระบี่ที่ประจำการ ณ เมืองสามมณฑล ยิ่งเป็นเช่นนี้

น่าเกรงขาม ทรงพลัง ไร้พ่าย

คำบรรยายเหล่านี้ซ้อนทับกันจนกลายเป็นรัศมีอำนาจของกองทัพกองนี้ ความน่าครั่นคร้ามปะทุ ทำให้ฟ้าดินเปลี่ยนสี ลมพายุพัดแรงขึ้น เข้าใกล้เมืองหลวงเขตปกครองผนึกสมุทรมากขึ้นเรื่อยๆ

ทันใดนั้น เขตปกครองผนึกสมุทรก็ตกอยู่ในสถานการณ์สุ่มเสี่ยง เกิดวิกฤตไปทั่ว

เมืองหลวงเขตปกครองผนึกสมุทรย่อมได้รับข่าวคราวแล้ว ความจริงแล้วเขตปกครองผนึกสมุทรไม่ได้แปลกใจกับการมาเยือนของอ๋องเทียนหลันนัก หลังจากสยบผู้บัญชาการทหารในตอนแรก เหล่าผู้บำเพ็ญในเขตปกครองผนึกสมุทรก็รับรู้ได้ว่าวันนี้ต้องมาถึง

จึงทำการเตรียมพร้อมรับมือสงครามมาโดยตลอด

บัดนี้ทันทีที่ทราบเรื่อง ของวิเศษเวทต้องห้ามของเขตปกครองผนึกสมุทรก็ถูกเปิดใช้งาน ของวิเศษเวทของสำนักต่างๆ ก็ถูกเปิดใช้งานและมีของวิเศษเวทต้องห้ามของเมืองหลวงเขตปกครองคอยควบคุม ก่อตัวเป็นตาข่ายยักษ์ครอบคลุมอาณาเขตหลายร้อยลี้ในเขตปกครองผนึกสมุทร

นอกจากนี้ยังมีผู้บำเพ็ญจากสามวังและสำนัก สวมชุดเกราะ เตรียมพร้อมตอบโต้ ยังมีค่ายกลกะพริบวูบวาบบนพื้นดินเป็นแห่งๆ ก่อร่างสร้างพลังวิเศษ

ขณะเดียวกันก็มีการนำอาวุธเวทสงครามจำนวนมากออกมาใช้ พร้อมปะทุออกมาตลอดเวลา

ยิ่งมีหุ่นเชิดขับเคลื่อนด้วยคนจำนวนมากเป็นตัวๆ พร้อมประจันบาน

กลางท้องผ้า เรือศึกบรรพกาลของนายท่านเจ็ดลอยคว้าง ห้อมล้อมด้วยเรือเหาะของสำนักต่างๆ และตำหนักใหญ่โตหลังหนึ่งกลางท้องฟ้า นายท่านเจ็ดและโหวเหยาตลอดจนเจ้าวังทั้งสามและหวนสู่อนัตตาจากสำนักต่างๆ ล้วนรวมตัวกันอยู่ที่นี่ สวี่ชิงและนายกองก็รวมอยู่ในนั้น

พวกเขาทั้งหมดจ้องมองท้องฟ้าไกลๆ

และในเวลานี้เอง ขณะที่พวกเขาทอดสายตามองออกไป ขั้วอำนาจทั้งหลายในแดนใหญ่คลื่นศักดิ์สิทธิ์ต่างก็ให้ความสนใจทางนี้เช่นกัน

หากเป็นเมื่อก่อน ขั้วอำนาจเหล่านี้คงเชื่อว่าเขตปกครองผนึกสมุทรต้องโดนกวาดล้างเป็นแน่ ทว่าการปรากฏของดวงตะวันแห่งแสงอรุณในเขตปกครองผนึกสมุทรก่อนหน้านี้สร้างความสั่นสะเทือนไปทั่วสารทิศ

ดังนั้น ทุกฝ่ายจึงเฝ้ามองการมาถึงของอ๋องเทียนหลัน ดูว่าเขตปกครองผนึกสมุทรจะก้าวเดินไปในทิศทางใด ท่ามกลางพายุลูกนี้

ในบรรดานั้นทางด้านต้ากงคลื่นศักดิ์สิทธิ์ที่ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มี่สุด เขากระจ่างแจ้งเรื่องเขตปกครองผนึกสมุทรโดยอาศัยจิตวิญญาณของตัวเอง สำหรับเขาแล้ว เขาไม่อยากยุ่งกับอ๋องเทียนหลันทางนั้น แต่ดวงตะวันแห่งแสงอรุณแห่งเขตปกครองผนึกสมุทรทำให้เขาสนใจได้ไม่น้อย

เขาไม่สนใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับทั้งสองฝ่าย สิ่งที่เขาสนใจมากกว่าคือการถือโอกาสนี้คอยดูว่าทั้งสองฝ่ายต่อสู้ได้สูสีกันมากเพียงใด

‘น่าเสียดาย ที่สุดท้ายเขตปกครองผนึกสมุทรยังอ่อนแอเกินไป หากเขตปกครองผนึกสมุทรกล้าหาญมากกว่านี้ ระเบิดดวงตะวันแห่งแสงอรุณที่มีทั้งหมด เช่นนั้นเรื่องราวคงจะน่าสนใจ’

ต้ากงคลื่นศักดิ์สิทธิ์สีหน้าผ่อนคลาย คลี่ยิ้มน้อยๆ

เขาไม่ได้คิดว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับตัวเอง และไม่คิดว่าเรื่องนี้จะส่งผลกระทบอะไรในอนาคต นอกเสียจาก…เขตปกครองผนึกสมุทรจะกล้าระเบิดออกมาจริงๆ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน