ผู้กล้าเหนือกาลเวลา นิยาย บท 933

บทที่ 933 พลังเซียนชำระตน

เวลาหมุนผ่าน หนึ่งเดือนผ่านไป

เวลาหนึ่งเดือน ความคึกคักในเมืองหลวงเผ่ามนุษย์มากกว่าปกติที่ผ่านมา ไม่พูดว่าทุกคนล้วนใบหน้ายิ้มแย้ม แต่ในใจคนส่วนมากก็ล้วนเต็มไปด้วยความฮึกเหิม

การกระทำด้านมืดบางอย่างในเมืองก็น้อยลงไปมาก ระดับการรักษาความปลอดภัยของดินแดนเมืองหลวงจักรพรรดิยิ่งถึงระดับสูงสุดในรอบหลายร้อยปี

เรื่องนี้มีเหตุปัจจัยสี่ข้อ

หนึ่งคือการกลับมาอย่างรุ่งโรจน์ของสวี่ชิง ในตอนนั้นก็ได้กระตุ้นกระแสการต้อนรับจากประชาชน ความรู้สึกอย่างภาคภูมิใจในเกียรติยศนี้ไปด้วยแรงกล้ามาก อีกทั้งจากการที่ได้แต่งตั้งเป็นอ๋องก็ยิ่งเป็นที่ฮือฮามากขึ้น

พูดได้ว่าสมกับชื่อเสียง

และเผ่ามนุษย์ หลังจากที่อัดอั้นกดดันมาหลายปีเช่นนี้ แม้การปรากฏขึ้นของดวงตะวันแห่งแสงอรุณจะทำให้คนยืดอกภาคภูมิใจขึ้นมาได้บ้าง แต่อัดอั้นกดดันที่ฝังลึกก็หนาแน่นจนเกินไป

ตกตะกอนมาหลายหมื่นปี ดวงตะวันแห่งแสงอรุณจะแก้ได้ในทันทีไปได้อย่างไร

ในเมื่อความแข็งแกร่งของต่างเผ่า ไม่ว่าจะเป็นผู้บำเพ็ญเผ่ามนุษย์หรือคนธรรมดา ล้วนแต่สัมผัสได้อย่างลึกซึ้งเป็นอย่างยิ่ง

เผ่ามนุษย์ไม่ว่าจะเป็นกายเนื้อหรือพรสวรรค์ เห็นได้ชัดว่าล้วนสู้ไม่ได้

โดยเฉพาะอย่างหลัง…

ก็ไม่รู้ว่าทำไม พรสวรรค์ของเผ่ามนุษย์ นอกจากคนจำนวนน้อยที่ปรากฏขึ้นจากวาสนา คนส่วนมากล้วนไม่มี อีกทั้งต่อให้มีผู้ที่มีพรสวรรค์ปรากฏขึ้น ก็ใช่ว่าจะเหมือนกัน

เหมือนว่าเผ่ามนุษย์ไม่มีพรสวรรค์พลังวิเศษ

แต่ในบันทึกประวัติศาสตร์ ในยุคจักรพรรดิโบราณเสวียนโยว เผ่ามนุษย์มีพรสวรรค์ที่เป็นของตัวเอง

ชื่อของมันคือ…จำแลงวิญญาณบรรพชน

แต่ตอนนี้กลับเหมือนว่าถูกสกัดกั้นอยู่นอกสายเลือดเผ่ามนุษย์

และภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ การผงาดขึ้นของสวี่ชิงย่อมเป็นคลื่นความร้อนพุ่งไปในจิตใจของเผ่ามนุษย์

สรุปแล้ว…เผ่ามนุษย์ต้องการวีรบุรุษ

สวี่ชิงท่ามกลางเวลาที่เหมาะสม สภาวะสภาพจิตใจที่เหมาะสม ได้เดินเข้ามาในสายตาของเผ่าพันธุ์

ส่วนเหตุผลข้อที่สองที่ทำให้เมืองหลวงคึกคักคือเผ่าไป๋เจ๋อและเผ่าคุมหายนะที่เป็นเผ่าที่สวามิภักดิ์ต่อเผ่านภาคิมหันต์

สองเผ่านี้เมื่อเดือนก่อนได้ส่งผู้นำระดับสูงเดินทางมายังเผ่ามนุษย์เพื่อลงนามสัญญายุติสงครามต่อจากนี้ไปหนึ่งพันปี

เรื่องแบบนี้ ในยุคของจักรพรรดิโบราณเสวียนโยวย่อมมีมากมาย จนกระทั่งรวมแผ่นดินใหญ่ต้องประสงค์ให้เป็นหนึ่งได้

แต่หลังจากจักรพรรดิโบราณเสวียนโยวเดินทางจากไป เผ่ามนุษย์ตกต่ำ สถานการณ์เลวร้ายลงเรื่อยๆ สัญญาที่ลงนามส่วนใหญ่ล้วนเป็นฝ่ายถูกกระทำ แต่ครั้งนี้ต่างออกไป

ดังนั้นเมืองหลวงไม่ว่าจะเป็นผู้บำเพ็ญหรือคนธรรมดา ขอเพียงเป็นผู้ที่มีความภาคภูมิใจใจเผ่าพันธุ์ ในใจล้วนฮึกเหิมอย่างช่วยไม่ได้

โดยเฉพาะผู้ร่ำเรียนในวังศึกษา ยิ่งแต่ละคนต่างฮึกเหิมมุ่งมั่น ขวัญกำลังใจเพิ่มขึ้นพุ่งทะยาน

ส่วนข้อที่สามเป็นเพราะใกล้จะช่วงเทศกาลเชงเม้งแล้ว การเซ่นไหว้บรรพชนถือเป็นเรื่องปกติในเผ่ามนุษย์ ทุกบ้านล้วนกำลังเตรียมตัว ในวันนี้จะไปเซ่นไหว้บรรพชนของตัวเอง

และราชโองการของจักรพรรดิมนุษย์ก็ทำให้เหตุผลทั้งสามข้อยกระดับสูงสุดขีด กลายเป็นเหตุผลข้อที่สี่

จักรพรรดิมนุษย์เซ่นไหว้บรรพชน!

บรรพชนของจักรพรรดิมนุษย์คือจักรพรรดิโบราณเสวียนโยว ในยุคที่เขาอยู่เป็นยุคที่เผ่ามนุษย์รุ่งเรืองที่สุด ขึ้นอยู่จุดสูงสุด ดังนั้นตามประเพณีแล้ว หากไม่มีเรื่องยิ่งใหญ่อะไร เผ่ามนุษย์ก็จะทำการเซ่นไหว้เล็กพันปีครั้ง และทำการเซ่นไหว้ครั้งใหญ่หมื่นปีครั้ง

ครั้งที่แล้วคือเมื่อแปดร้อยปีก่อน

และวันนี้…การเซ่นไหว้ที่จะจัดขึ้นก่อนสองร้อยปี ในราชโองการก็บ่งบอกถึงเหตุผลเช่นกัน

ดังนั้นเรื่องนี้ในเวลาสั้นๆ ก็แพร่ไปทั่วทั้งดินแดนเมืองหลวงจักรพรรดิ แพร่ไปยังเจ็ดเขตปกครองโลกภายนอก แพร่ไปทั่วแผ่นดินใหญ่คลื่นศักดิ์สิทธิ์ แผ่นดินใหญ่วิญญาณทมิฬ แผ่นดินใหญ่ฟ้าทมิฬ

ต่อให้เป็นในแผ่นดินใหญ่เซ่นจันทราก็รู้เรื่องนี้เช่นกัน

วันและเวลากำหนดไว้ที่หนึ่งร้อยวันให้หลัง

ที่กล่าวไว้ว่าดาวกระบวยชี้ตำแหน่งอี่ ฟ้ากระจ่าง ก็หมายถึงช่วงเชงเม้งนั่นเอง

ตอนนี้หนึ่งเดือนได้ผ่านพ้นไปแล้ว เหลือเวลาอีกเพียงสองเดือนกว่าเท่านั้น

ดังนั้นทั้งเผ่ามนุษย์ล้วนกำลังตระเตรียมเรื่องนี้

ส่วนสวี่ชิง เดือนนี้ออกจากจวนวิญญาณเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น

ที่ที่ไปคือกรมครองกระบี่แห่งห้ากรมทมิฬบนของเมืองหลวง

ในฐานะที่เป็นสาขาหลักวังครองกระบี่ทั่วทั้งแผ่นดิน สวี่ชิงไม่ได้มาที่นี่เป็นแค่ครั้งแรก แต่การปรากฏตัวครั้งนี้ รูปแบบแตกต่างไปจากอดีตโดยสิ้นเชิง

ผู้ครองกระบี่ทุกคนของกรมครองกระบี่ จากระดับล่างจนถึงระดับบน ต่างยืนอย่างเคร่งขรึม แต่ละคนในตอนที่มองไปทางสวี่ชิง ในดวงตาล้วนฉายแววตื่นเต้น

สวี่ชิง ท่ามกลางเกียรติยศความรุ่งโรจน์ที่เป็นชุดนี้ ยังมีอีกฐานะหนึ่ง

เขาคือผู้ครองกระบี่ ยิ่งเป็นผู้ที่แบกกระบี่ของยุคนี้

แบกกระบี่จักรพรรดิ ท่องไปในโลกหล้า

ฐานะเช่นนี้ ภายในกรมครองกระบี่ ชื่อเสียงมากพอที่จะใช้คำว่ายิ่งใหญ่เกรียงไกรมาพรรณาได้แล้ว

ดังนั้นรองเจ้าครองกระบี่ทั้งแปดก็ต่างสีหน้าเคร่งขรึม โค้งคารวะสวี่ชิง

เจ้าครองกระบี่ของกรมครองกระบี่ อ๋องอวิ๋นอู่ที่ตัวก็เป็นอ๋องสวรรค์ มาต้อนรับที่กรมครองกระบี่ด้วยตัวเอง

“อ๋องเจิ้นชาง”(สยบสวรรค์)

อ๋องอวิ๋นอู่ใบหน้าฉายรอยยิ้ม ประสานหมัดไปทางสวี่ชิง

เป็นอ๋องสวรรค์เช่นกัน สวี่ชิงย่อมไม่เมินเฉย ประสานหมัดคารวะกลับเช่นกัน จากนั้นก็บอกถึงจุดประสงค์ที่มา

เขาจะไปคารวะมหาจักรพรรดิครองกระบีา

คำขอนี้มองไปทั่วทั้งดินแดนเมืองหลวงจักรพรรดิ นอกจากจักรพรรดิมนุษย์แล้ว คนอื่นๆ ไม่ว่าใครขอ อ๋องอวิ๋นอู่ที่เป็นเจ้าครองกระบี่คนปัจจุบันแห่งกรมครองกระบี่ไม่มีทางอนุญาตแน่นอน

ต่อให้เป็นราชครูหรืออ๋องเจิ้นเหยียน ก็ไม่มีทางปฏิบัติด้วยเป็นการพิเศษ

แต่สวี่ชิงไม่เหมือนกัน ในมุมหนึ่ง เขานับได้ว่าเป็นผู้สืบทอดของมหาจักรพรรดิครองกระบี่ จากความสัมพันธ์ กับมหาจักรพรรดิครองกระบี่ก็ใกล้ชิดมากกว่ากรมครองกระบี่

ดังนั้นอ๋องอวิ๋นอู่จึงแค่นิ่งเงียบไปเล็กน้อยก็พยักหน้าทันที ร่วมเคียงข้างเข้าไปในส่วนลึกของพื้นที่ต้องห้ามกรมครองกระบี่กับสวี่ชิง

นอกห้องลับห้องนั้น อ๋องอวิ๋นอู่สีหน้าเคร่งขรึม หยุดฝีเท้า ไม่ก้าวเข้าไป

สวี่ชิงสูดลมหายใจลึก เดินเข้าไปข้างใน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน