ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 150
เกาหย่าเหวินเงยหน้ามองสายตาที่มืดครึ้มของฝ่ายตรงข้าม ในใจก็ลุกลี้ลุกลนอย่างรุนแรง เธอรู้สึกได้ว่ากู้เผยเซินไม่ใช่คนธรรมดา มีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดากับอวี้หนานเฉิงแน่นอน
“นายมีความแค้นอะไรกับเขา?”
“นี้ไม่เกี่ยวกับคุณ คุณทำในเรื่องที่คุณสมควรทำก็พอแล้ว”
กู้เผยเซินท่าทางเย็นชา เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ตั้งใจจะพูดอะไรไร้สาระ
“งั้นฉันควรทำยังไง?”เกาหย่าเหวินตั้งสติ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ“นายควรจะบอกทิศทางกับฉัน”
ถูกคนจับไว้รู้สึกอึดอัดจริงๆ แต่เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว เห็นได้ชัดว่าเจ้าหมอนี่แผนสูง ต้องตำหนิเจี๋ยเซินที่หาคนไม่ระวัง ทำไมถึงให้เจ้าหมอนี่หนีได้ล่ะ?
“ง่ายมาก สร้างสถานการณ์อุบัติเหตุ หลังจากนั้นก็โยนความผิดให้คนอื่น”
——
“ผู้จัดการเซิ่ง อรุณสวัสดิ์”
“อืม อรุณสวัสดิ์”
เซิ่งอันหรานพาเด็กน้อยสองคนมาทำงานที่โรงแรม ระหว่างทางพนักงานก็พูดทักทาย มีคนเห็น ก็สีหน้าแปลกใจ
“ฉันพูดแล้ว เธอไม่เชื่อ ผู้จัดการเซิ่งอยู่ด้วยกันกับประธานอวี้นานแล้ว ประธานอวี้ไปดูงานนอกสถานที่ ลูกชายก็มอบให้เธอดูแล พามาทำงานทุกวัน เมื่อวานฉันก็เห็นแล้ว”
“อ้าว?พวกเราคุณชายน้อยท่านนี้ปรนนิบัติได้ยากไม่ใช่เหรอ?ก่อนหน้านี้พักอยู่ที่โรงแรมก็ก่อความวุ่นวาย”
“หรือว่าผู้จัดการเซิ่งมีฝีมือล่ะ?คุณชายน้อยท่านนี้เกลี้ยกล่อมง่าย ก็เหมือนกับประธานอวี้”
“ถ้ารู้ล่วงหน้าว่าเป็นแบบนี้ ทุกครั้งที่คุณชายน้อยพักที่โรงแรม ครั้งแรกที่ฉันจะเข้าไป มือไม่ก็สั่น งั้นหลังจากนี้คุณหญิงของตระกูลอวี้คือฉันแล้ว？”
“เธอโลกสวยเกินไปแล้ว!ถ้าหากก่อความวุ่นวายกับคุณชายน้อยงานของเธอก็รักษาไว้ไม่ได้แล้ว”
“ก็ใช่”
“พอแล้ว ฉันเท่ากับคนธรรมดา ทำงานหลักดีกว่า มีแค่งานเท่านั้นที่เปลี่ยนโชคชะตาได้”
“……”
เรื่องซุบซิบของสำนักงาน เซิ่งอันหรานรู้ทุกอย่าง ก็ไม่ได้เป็นคำพูดที่น่าเกลียดเกินไป ในหูได้ยินก็ไม่ถือว่าไม่มีเหตุผล ก็ขี้เกียจจะสนใจ
สองวันนี้อวี้หนานเฉิงไปดูงานนอกสถานที่ นำเด็กน้อยสองคนทิ้งไว้ที่บ้านเธอไม่วางใจ ถือโอกาสพามาทำงานที่โรงแรม ถึงยังไงคนของโรงแรมก็รู้จักพวกเขาสองคน เดินเล่นได้ตามอำเภอใจ เพียงแค่อย่าออกจากโรงแรมก็พอแล้ว
“ก็เหมือนกับเมื่อวาน อยากกินอะไรก็ไปหาลุงเทียน สามารถเล่นได้แค่ในโรงแรม ถ้ามีเรื่องอะไรก็เรียกแม่หรือคุณป้าเหวินเหวินแผนกต้อนรับ”
“รู้แล้วค่ะหม่าม้า คุณไปทำงานเถอะ”เซิ่งเสี่ยวซิงเร่งเซิ่งอันหรานให้ไป อวี้จิ่งซีพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง ยังดึงเซิ่งเสี่ยวซิง สีหน้าจนปัญญา
เพิ่งจะถึงห้องทำงาน ผู้ช่วยเสี่ยวจังก็วิ่งเข้ามาอย่างเร่งรีบ
“ผู้จัดการเซิ่ง เกิดเรื่องใหญ่แล้ว”
“เรื่องอะไร?”
“เมื่อกี้ประธานอวี้โทรศัพท์เข้ามา พูดว่าให้พนักงานรักษาความปลอดภัยของโรงแรมของพวกเราระวังด้วย และสองวันนี้อย่าให้คุณมาทำงาน”
“เพราะอะไร?”เซิ่งอันหรานเงยหน้าจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ รู้สึกว่าเรื่องรุนแรงมาก“เกิดเรื่องอะไรขึ้น？”
“คุณค้นหาข่าวที่ได้รับความนิยมเถอะ”
เซิ่งอันหรานมึนงง นิ้วแตะบนแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็ว หน้าเว็บเด้งข่าวการค้นหายอดนิยมประจำวันอย่างรวดเร็ว
“รักครั้งแรกของนักร้องดังเส้าซือและแฟนสาวถูกเปิดแฉออกมาในเวลาเดียวกัน”
“พูดกันว่าพี่สาวบุญธรรมทะเลาะกับแฟนสาวคนปัจจุบัน”
“เส้าซือไม่ลืมรักครั้งแรกกับพี่สาวที่เป็นญาติกัน”
“……”
พาดหัวข่าวใหญ่โตทำให้ตะลึงต่อภาพที่เห็น รวมทั้งรูปภาพก็เป็นลายน้ำหมึกของสื่อมวลชนเดียวกัน
“แต่เหมือนบอสใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังของสื่อมวลชนนี้เคยมีเรื่องบาดหมางกับประธานอวี้ เกรงว่าจะไม่ไว้หน้า ตอนนี้ในอินเทอร์เน็ตเต็มไปหมดแล้ว”
“บริษัทของประธานอวี้กับเส้าซือกำลังรีบจัดการเรื่องนี้ เกรงว่าคงจะไม่ไว้หน้า ตอนนี้ในออนไลน์ก็เต็มตัวแล้ว”
เสี่ยวจังสีหน้ากังวลใจ พูดอย่างระมัดระวัง“ผู้จัดการเซิ่ง พวกเราเชื่อว่าคุณไม่ใช่คนแบบนั้น แต่เรื่องของรูปภาพ เกรงว่าจะอธิบายได้ยาก”
ภาพถ่ายเหล่านี้ถ่ายหลังเวทีคอนเสิร์ตของเส้าซือ นักข่าวเขียนว่า แฟนสาวคนปัจจุบันของเส้าซือคือเซิ่งอันเหยา และถูกเขียนขึ้นตามรายการที่ก่อนหน้านี้เคยเอ่ยถึงพี่สาวบุญธรรมของเขา เป็นธรรมชาติที่จะเป็นตัวเอง
เซิ่งอันหรานกำหมัดแน่น
“นี้คือพูดซี้ซั้วโดยสิ้นเชิง”
“พวกเราก็คิดว่าพูดซี้ซั้ว”เสี่ยวจังพยักหน้าคล้อยตาม“คุณก็อายุมากกว่าเส้าซือสามปีเถอะ ไม่มีความเกี่ยวข้องเป็นสายเลือดเดียวกัน ทำไมถึงพูดว่ามีความรักกับญาติล่ะ”
เซิ่งอันหรานแทบจะหัวเราะ กลอกตามองบนให้เสี่ยวจัง
“เสี่ยวจัง มุมในการตัดปัญหาของเธอยุ่งยากมาก”
เสี่ยวจังปัญญาอ่อนมาก เวลานี้ยังชมเชย“ผู้จัดการเซิ่งปลูกฝังมาดี”
ข่าวออกตั้งแต่ตอนเช้า เต็มหน้าเครือข่ายอินเทอร์เน็ตอย่างรวดเร็ว ถึงแม้ว่าเส้าซือจะมีชื่อเสียงได้ไม่นาน แต่เป็นช่วงที่อาชีพการงานกำลังพุ่งขึ้น แฟนคลับไม่มั่นคง แฟนคลับส่วนมากเป็นนักเรียน ฉับพลันก็เข้ามาด่าในออนไลน์
ยังดีที่เพิ่งจะวิธีเพิกถอนการค้นหาที่ได้รับความนิยมนี้ ‘รักและสงสารแฟนของเส้าซือ’ก็พึ่งขึ้นมาเป็นสามอันดับแรกอีกครั้ง
เดิมทีเซิ่งอันหรานอยากจะรีบเก็บของและกลับบ้านให้เร็ว ได้รับข้อเสนอจากสำนักงานใหญ่ ยังไม่ได้ไป ก็ได้รับสายโทรศัพท์ของอวี้หนานเฉิง
“ผมเพิ่งจะประชุมเสร็จ”ในสายโทรศัพท์เสียงแหบเล็กน้อย เหมือนจะนอนหลับไม่พอ“เห็นข่าวแล้ว สองวันนี้อยู่ที่โรงแรมอย่าออกไปไหน กลับบ้านไม่ปลอดภัย”
เซิ่งอันหรานชะงักไปเล็กน้อย“คุณจะไม่ถามเรื่องรูปภาพของฉันเหรอ?”
ในรูปเธอกับเส้าซือกอดกัน นักข่าวหามุมถ่ายรูปได้เป็นอย่างดี ความจริงเป็นอ้อมกอดของครอบครัว แต่กลับถ่ายจนกลายเป็นสนิทสนมกันจนแยกจากกันไม่ได้ นอกจากนี้ยังมีรูปถ่ายของเซิ่งอันเหยาที่กำลังวิ่งปิดหน้าร้องไห้ เปรียบเทียบกับการ์ตูนภาพล้อเลียน ทำให้คนเห็นก็จินตนาการไปไกล
“ในเมื่อผมไม่หวังให้คุณเชื่อเนื้อหาของข่าวที่เกี่ยวข้องกับผม งั้นแน่นอนว่าตนไม่ต้องการสิ่งใดก็อย่ากระทำสิ่งนั้นกับผู้อื่น”
ได้ยินคำพูดนี้ บังเกิดความรู้สึกอบอุ่นขึ้นมา เซิ่งอันหรานพูดอย่างกลัดกลุ้ม
“ขอบคุณ งั้นคุณจะกลับมาเมื่อไหร่?”
ไปดูงานนอกสถานที่หลายวันแล้ว น่าจะยุ่งมากแล้ว นี้คือการโทรศัพท์ติดต่อกันครั้งแรก
“กลับไม่ได้ชั่วคราว ตัวเองสามารถจัดการได้ไหม?”
“ได้”เซิ่งอันหรานตอบรับทันที
“อืม”
พูดสองสามประโยคก็สิ้นสุดแล้ว สายโทรศัพท์ก็วางไปแล้ว ภาษากระชับรัดกุมได้ใจความครบถ้วนเป็นสไตล์ของอวี้หนานเฉิงมาโดยตลอด
หลังจากที่เซิ่งอันหรานหวนนึกถึงโทรศัพท์สายนั้น แทบจะไม่ถึงวินาทีเถอะ
ถ้าเปลี่ยนเป็นผู้หญิงคนอื่นก็คงจะโกรธแล้ว มิน่าล่ะอวี้หนานเฉิงหลายปีที่ผ่านมาโสดมาโดยตลอด แม้แต่ประโยคที่ไพเราะเป็นห่วงคนก็พูดไม่เป็น ก็ได้โอกาสมาพบกับตัวเอง รู้ว่าเขายุ่ง
นึกถึงตรงนี้ เซิ่งอันหรานก็รู้สึกเสียเปรียบเล็กน้อย ทำไมตัวเองถึงเก่งในด้านหาเหตุผลให้คนอื่นขนาดนี้ล่ะ?
ทางเข้าโรงแรมห้าดาวต่างประเทศ อวี้หนานเฉิงวางสายแล้วขึ้นรถ
“สื่อมวลชนไหนออกข่าว?”
“สื่อมวลชนต้าเฟิงครับ”
ผู้ช่วยฟังขมวดคิ้ว “การพูดบนอินเทอร์เน็ตโดยพื้นฐานแล้วมีสองด้าน ด้านหนึ่งเป็นแฟนคลับของเส้าซือ อีกด้านหนึ่งรักและสงสารแฟนของเส้าซือ กำลังด่าเส้าซือและผู้จัดการเซิ่ง พวกเราต้องก้าวก่ายไหม?”
“อย่าก้าวก่าย”อวี้หนานเฉิงสีหน้านิ่งเฉย“ตัดความสัมพันธ์ของอันหรานกับเซิ่งถังกรุป”
“หา?”โจวฟังสีหน้าไม่เข้าใจ“ตัดความสัมพันธ์?งั้นผู้จัดการเซิ่งเธอ…”
มองเห็นสีหน้าของอวี้หนานเฉิงที่เย็นชา โจวฟังก็กลืนคำพูดลงไป
ความคิดของพี่ใหญ่นายอย่าคาดเดา ใครก็เดาไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผูกรักท่านประธานพันล้าน