ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 169
ชั่วพริบตาเดียวที่พูดประโยคนี้ สถานการณ์ไฟไหม้ก็รุนแรงขึ้นมา เซิ่งอันหรานพุ่งเข้าไปโดยไม่สนใจอะไร คนที่หน้าประตูอยากจะเข้าไปดึงไว้ก็ไม่ทันแล้ว
“ผู้จัดการเซิ่ง…”
เซิ่งอันหรานตะโกนเสียงดังท่ามกลางควันโขมงในห้องครัว “ซิงซิงน้อย…”
ในห้องครัวยุ่งอีนุงตุงนังไปหมด หม้อถ้วยทัพพีจานแตกเต็มพื้น ไฟไหม้อยู่ในห้องที่เก็บสินค้า เวลานี้ลุกลามมาที่โต๊ะเครื่องปรุงกลางเตาสองแถว ไฟไหม้ลุกลามเป็นควันเขม่าดำ เซิ่งอันหรานสำลักจนไอออกมา
ท่ามกลางไฟที่ลุกไหม้ เซิ่งอันหรานเห็นร่างชุดสีชมพูนอนอยู่ในมุม เธอไม่แม้แต่จะคิดก็พุ่งเข้าไป ถอดเสื้อคลุมแล้วพันรอบตัวซิงซิงน้อยให้แน่น นำเธออุ้มขึ้นและวิ่งไปทางด้านนอก
สถานการณ์ไฟไหม้ค่อยๆลุกลาม เปลวไฟที่ลุกไหม้กะทันหันแทบจะกลืนกินคนเข้าไป เซิ่งอันหรานรู้สึกได้ถึงความแสบร้อนบนใบหน้า
ชั่วพริบตาเดียวที่อุ้มออกมาจากห้องครัว รู้สึกเหมือนหนีออกมาจากความตาย
เสียงที่แย่งกันพูดจนฟังไม่ได้ศัพท์ดังเข้ามาในสมองของเซิ่งอันหราน
“ออกมาแล้ว”
“ผู้จัดการเซิ่ง รถพยาบาลมาถึงแล้ว”
เธอกอดเซิ่งเสี่ยวซิง ไม่ทันได้พูดสั่งอะไร ก็วิ่งผ่านฝูงชนตรงไปที่รถพยาบาล จากหางตาของเธอมองเห็นร่างที่คุ้นเคยยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน สีหน้าหวาดกลัว แววตาที่สั่นสะท้านแตกต่างจากที่เธอเคยเห็นมาก่อนอย่างสิ้นเชิง
เธอไม่มีเวลาคิดมาก พาเซิ่งเสี่ยวซิงไปที่โรงพยาบาล
หลังจากที่รอนานมาก หมอก็ออกมาจากห้องฉุกเฉิน พูดปลอบโยน
“ไม่มีอะไรรุนแรง ควันเข้าจมูกและคอ นอนโรงพยาบาลรอสังเกตอาการสองสามวัน”
เซิ่งอันหรานผ่อนคลายลง“ขอบคุณค่ะคุณหมอ”
“เข้าไปดูลูกเถอะ อีกเดี๋ยวคงตื่นแล้ว ”
“ค่ะ”
ส่งหมอไปแล้ว เซิ่งอันหรานรีบเข้าไปในห้องฉุกเฉิน ร่างเล็กนอนอยู่บนผ้าปูที่นอนสีขาว เห็นแค่ใบหน้า ใบหน้ามอมเต็มไปด้วยฝุ่น เหมือนแมวน้อย กำลังมองเธอด้วยความมึนงง
“หม่าม้า…”
เธอเห็นเซิ่งอันหราน สายตาก็สดใสขึ้น เพียงแต่เสียงแหบมาก เมื่อพูดออกมาก็ไอขึ้นมา
“หม่าม้าอยู่ตรงนี้ อาหมอพูดว่าลูกต้องพักผ่อน ถ้าทรมานก็ไม่ต้องพูดแล้ว”
เซิ่งอันหรานนั่งลงข้างเตียง จับมือของเซิ่งเสี่ยวซิง
เซิ่งเสี่ยวซิงพยักหน้า มองไปข้างกายเซิ่งอันหราน ลังเลชั่วขณะ พูดเสียงแหบแห้ง
“พี่จิ่งซีล่ะ?”
“อยู่ที่โรงแรม คุณน้าหัวหน้าพนักงานพูดว่าจิ่งซีไปห้องน้ำแล้ว หม่าม้าไม่ได้พูดกับเขา ก็รีบพาลูกมาที่โรงพยาบาล”
ได้ยิน เซิ่งเสี่ยวซิงจู่ๆก็เบิกตาโต แทบจะอยากจะพูดอะไร กลับไอขึ้นมาอย่างรุนแรง
“ทำไมเหรอ?”
เซิ่งอันหรานลุกลี้ลุกลนขึ้นมา รีบตบไหล่ของเธอ“ไม่ต้องรีบ ซิงซิงน้อย”
“หม่าม้า….”เซิ่งเสี่ยวซิงพูดติดขัด“จิ่งซี จิ่งซี….”“จิ่งซี จิ่งซี…พี่ชาย…อยู่ในห้องครัว เปลวไฟรุนแรงมาก……”
“ลูกพูดอะไร?พี่จิ่งซีอยู่ที่ไหน?”
เซิ่งอันหรานในสมองก็แทบจะระเบิด“อยู่ที่ห้องครัว?”
เซิ่งเสี่ยวซิงพยักหน้า น้ำตาไหลออกมา ผลักเซิ่งอันหราน“หม่าม้า รีบไปช่วยพี่ชาย…”
เซิ่งอันหรานแทบจะเป็นบ้า ระยะห่างจากที่เธอช่วยเซิ่งเสี่ยวซิงออกมาจากเปลวไฟก็ผ่านไปสองชั่วโมงแล้ว เธอไม่กล้าจะจินตนาการ ถ้าหากจิ่งซีอยู่ในห้องครัว ไม่มีคนค้นพบตอนนี้สถานการณ์จะเป็นยังไงแล้ว
ตั้งแต่ขึ้นรถแท็กซี่ เธอรีบกลับมาที่โรงแรม รถดับเพลิงทำงานเสร็จแล้ว ลูกค้าและพนักงานโรงแรมจำนวนมากยืนอยู่ที่ทางเข้าโรงแรม เธอมองเห็นเสี่ยวจังจากที่ไกล ก็รีบวิ่งเข้าไปจับเขาไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผูกรักท่านประธานพันล้าน