ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 18

“หม่าม้า หนูออกไปก่อนนะ”

เซิ่งเสี่ยวซิงเก็บกระเป๋าเป้ใบเล็กของเธอ ตะโกนไปที่ห้องนอนและเดินไปที่ประตูอย่างเป็นธรรมชาติ

เสียงงุนงงของเซิ่งอันหรานมาจากห้องนอน เสียงราวกับขี้เกียจมาก

"เธอไปไหนมา?"

"ซื้อไอศกรีม"

เซิ่งอันหรานกลิ้งไปมาบนเตียง

“เอ่อ รีบกลับก่อนเถอะ แล้วเอามาให้ฉันด้วย”

เซิ่งเสี่ยวซิงออกไปซื้อของด้วยตัวเองบ่อยครั้งและเธอก็ฉลาดมาก ณ จุดนี้เซิ่งอันหรานไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเธอและปล่อยเธอไป

หลังจากที่เซิ่งเสี่ยวซิงลงไปข้างล่าง เธอก็ไปที่ที่เขาซื้อไอศกรีม เขาก้าวไปด้วยอารมณ์ที่สดใสเป็นพิเศษ

ที่ทางเข้าร้านกาแฟ ชายชราผู้ร่าเริงลงมาจากรถลีมูซีน เขาสวมชุดไทเก็กสีดำ เดินมาพร้อมกับลม พ่อบ้านที่ด้านข้างเปิดประตูร้านกาแฟให้

"คุณสุภาพบุรุษ นี่มัน"

ชายชราเหลือบมองที่ร้านกาแฟ ขมวดคิ้วและกระซิบ

“ฉันมาที่นี่เพื่อนัดเดทให้กับหลานชายของฉัน ฟังดูยุติธรรมดีไหม？ จะว่าไปแค่ไปเลือกใครซักคนมา แล้วก็ให้หมั้นหมายกันเลยก็ได้นี่นา”

พ่อบ้านเดินตามไปทีละขั้น

“ไม่ได้ ท่านเห็นไหมว่าคนรู้จักคุณชายที่เมืองจินหลิง* มันมีมากเกินไป รูปภาพบนเว็บไซต์นัดบอดที่ไม่มีใครเชื่อ ถึงจะเชื่อแต่ถ้าเจอตัวจริงก็ไม่เหมือนกับรูปภาพ ราวกับว่ากำลังถูกหลอกอยู่”

"ก็จริง"

ชายชราถอนหายใจแล้วนั่งลงที่ริมหน้าต่าง

“ลืมมันไปเถอะ เพื่อเห็นแก่หลานชาย คราวนี้จะรักษาหน้าเอาไว้”

“อ้อ ไอศกรีม” พ่อบ้านดูเหมือนจะจำอะไรบางอย่างได้ และเดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อสั่งไอศกรีมหนึ่งถ้วย หลังจากนั้นก็วางมันไว้ข้างหน้าชายชรา

ใบหน้าของชายชราเปลี่ยนไปเล็กน้อย

ไอศกรีมหลากสีผลไม้สตรอเบอร์รี่ถ้วยใหญ่ที่เข้ากัน ชายชราที่ใส่ชุดสีดำจ้องมองอยู่ครู่หนึ่ง