ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 235

มองรอยยิ้มหื่นกามของเซี่ยวเฉิงจง เกาหย่าเหวินคลื่นไส้ก่นด่าในใจ บนใบหน้ากลับยิ้มสงบเหมือนน้ำ แสดงท่าทางเคารพสุดๆ

"คุณเซี่ยวตามที่ฉันรู้จักเซิ่งอันหรานมา คุณเข้าไปตรงๆ แบบนี้ไม่ได้ คุณต้องแบบนี้……"

หลังฟังคำแนะนำเกาหย่าเหวินจบ เซี่ยวเฉิงจงพยักหน้าอย่างใช้ความคิด

"ความคิดนี้ไม่เลว หากสำเร็จล่ะก็ เหวินเหวิน คุณอยากได้อะไร พูดมาได้เลย"

เกาหย่าเหวินหัวเราะ "นั่นไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคุณเซี่ยวเหรอ?"

สายตามองส่งเซี่ยวเฉิงจงจากไป เกาหย่าเหวินดื่มแชมเปญในมือจนหมดแก้ว สายตาร้ายกาจ ช่วงนี้ใช้ชีวิตหดหู่เกินไปแล้ว หาเรื่องทำ ก็ถือว่าหาขำขันไป

เพิ่งวางแก้วเหล้าลง ด้านหลังก็มีเสียงที่คุ้นเคยหนึ่ง

"คุณเกา ไม่เจอกันนานเลย"

เกาหย่าเหวินหลังตึง หลังหันกลับไปเห็นผู้ชายสวมสูทเรียบ หน้าก็เปลี่ยนสี

"นายมาอยู่นี่ได้ยังไง?"

"ผมไม่ควรอยู่ที่นี่เหรอ?" ชายหนุ่มน้ำเสียงอ่อนโยนแต่นัยน์ตากลับแฝงสายตาล่าเหยื่ออยู่ "ดูแล้วโปรแกรมช่วงนี้ของคุณเกาจะแน่นเกินไป แม้แต่เรื่องจินหลิงก็ไม่ค่อยรู้ เรื่องที่โชคไม่เข้าข้างแบบนี้ก็ยังไม่รู้?"

เกาหย่าเหวินหน้านิ่ง "นายหมายความว่าไง?"

"นามบัตรใหม่ของผม หลังจากนี้รักษาการติดต่อ?"

การ์ดสีทองใบหนึ่งยื่นมาตรงหน้าเกาหย่าเหวิน แบบตัวอักษรไม่กี่ตัวตรงหน้าขัดตาเป็นพิเศษ เกาหย่าเหวินอดไม่ได้ที่จะอ่านออกเสียง "CEO เซิ่งถังกรุป อวี้ฉีเฟิง......นาย......"

"ผมไม่มีฝีมือ หลังทำมา 3ปี กลับมายิ่งใหญ่อีกครั้งหนึ่ง"

ในสายตาอวี้ฉีเฟิงประกายความเย็นชา "แต่ว่าดูท่า คุณเกา คุณในตอนนี้เหมือนตกอับนิดๆ แม้เซี่ยวเฉิงจงที่ลูกผู้ดีที่ไม่เอาไหนก็เข้าตาคุณได้แล้ว?"

เกาหย่าเหวินได้ยินหน้าซีดขาวไปเล็กน้อย "แค่ขำๆ เท่านั้น"

"มีเวลาเปลี่ยนที่คุยไหม?" อวี้ฉีเฟิงยกมุมปาก ในความอ่อนโยนซ้อนมีดแหลมเล่มหนึ่งไว้ ทำให้คนปฏิเสธไม่ได้

เกาหย่าเหวินบีบกำปั้นแน่น พยายามเค้นรอยยิ้มออกมา

"แน่นอน ในเมื่อไม่เจอกันนานแล้ว"

พระจันทร์สวยเด่น รถสีบรอนซ์คันหนึ่งจอดหน้าประตูโรงแรม โจวฟังลงจากรถแล้วเปิดประตู

"ประธานอวี้ งานเลี้ยงธุรกิจขนาดเล็กเมื่อก่อน คุณไม่เคยเข้าร่วมเลย ครั้งนี้ทำไมตัดสินใจจะมา?"

"อวี้ฉีเฟิงมาไม่ใช่เหรอ?"

อวี้หนานเฉิงจัดกระดุมเล็กน้อย ท่าทางเย็นชา "ได้นั่งตำแหน่งที่เขาฝันไว้แล้ว ยังมาร่วมงานเลี้ยงเล็กๆ แบบนี้ นายรู้สึกว่าเขาทำไปทำไม?"

โจวฟังไม่เข้าใจ "ทำไมครับ?"

"บริษัทขยายใหญ่เกินไป ยิ่งลูกน้องตรงริมขอบ บริษัทยิ่งพลาดเป้าง่าย ไม่ถูกสำนักงานใหญ่ควบคุม นายว่าครั้งนี้อวี้ฉีเฟิงขึ้นตำแหน่งประธานบริษัทง่ายขนาดนี้ เพราะอะไร?"

"ไม่ใช่เพราะท่านประธานอวี้สนับสนุนเหรอ?"

"คุณปู่แค่ยกตำแหน่งให้เขา เขาก็ต้องมีความสามารถที่ได้ไปนั่ง"

อวี้หนานเฉิงชี้นำเล็กน้อย โจวฟังก็เข้าใจแล้ว ถลึงตาเหมือนมีคนจุดประกาย "คุณจะบอกว่า อวี้ฉีเฟิง เขาติดต่อลูกน้องในบริษัทพวกนั้นมาโดยตลอด?"

อวี้หนานเฉิงไม่ได้ตอบโต้อีก ทั้งสองคนเข้ามาถึงห้องบอลรูมแล้ว

แม้ว่าจะเป็นงานเลี้ยงธุรกิจเสื้อผ้าเซี่ยงไฮ้กับจินหลิง แต่ว่าสถานที่กลับใหญ่ คนที่มาก็มากหน้าหลายตา

เพิ่งเข้าห้องก็เห็นคนที่คุ้นเคยหลายคน