ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 236

"ไม่ต้องค่ะ ขอบคุณความใจดีของผู้บริหารเซี่ยว"

เซิ่งอันหรานปฏิเสธอ้อมๆ อย่างมีมารยาท เพราะเธอฟังคำพูดที่มีแฝงความหมายข่มขู่จากคำพูดเมื่อกี้ของเซี่ยวเฉิงจงออก

ผมช่วยคุณได้ แต่ความนัยที่แฝงอยู่คือ เธอต้องทำอะไรให้ฉัน

ไม่สนว่าคืออะไร เซิ่งอันหรานไม่มีอารมณ์

เซี่ยวเฉิงจงสองมือล้วงกระเป๋า ไม่โกรธที่เซิ่งอันหรานไม่รับน้ำใจ แต่ยังคงไม่ยอมหลีกทางให้ "คนที่ค่อนข้างสนิทกับผม ชอบเรียกผมว่า คุณเซี่ยว หรือเฉิงจง เรียกผู้บริหารเซี่ยวดูเป็นคนนอกเกินไป หากคุณเซิ่งไม่ถือล่ะก็ ออกไปดื่มเหล้ากับผมเป็นไง? ที่นี่คนเยอะเกินไป"

เซิ่งอันหรานขมวดคิ้ว คำพูดตลกนี้มีความหมายค่อนข้างชัดเจนแล้ว

"ขอโทษค่ะ"

เซิ่งอันหรานมองเขาแวบหนึ่ง อดกลั้นความรำคาญไว้ในใจ "คืนนี้ฉันยังมีธุระ ไว้ค่อยหน้าละกัน"

ระหว่างที่พูดเธอก็หมุนตัวเดินไปอีกทางหนึ่ง

เซี่ยวเฉิงจงกลับเร็วกว่าเธอ ยืนขวางตรงหน้าเธอ "คุณเซิ่ง คุณทำแบบนี้เหมือนไม่ให้เกียรติกัน ผมคนนี้ไม่มีนิสัยเสียอย่างอื่น ก็แค่รักศักดิ์ศรี หากคุณไม่ให้เกียรติล่ะก็ ผมรู้สึกว่าของที่คุณอยากได้ เกรงว่าจะไม่ได้แล้ว"

เซิ่งอันหรานยิ่งรู้สึกขำ ทำไมถึงมาเจอคนแปลกขนาดนี้?

"ของที่ฉันอยากได้ เหมือนไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับผู้บริหารเซี่ยว ฉันไม่รู้ว่าจุดไหนของตัวเองทำให้คุณไม่พอใจ คุณหาเรื่องแบบนี้ พูดออกมาให้ชัดเจนเลย"

"คุณไม่ได้ทำให้ผมไม่พอใจ"เซี่ยวเฉิงจงฉีกยิ้มออกมา "แค่ผมสนใจคุณ คุณไม่ใช่จะรับออเดอร์จากเฉียวอันกรุปเหรอ? ขอแค่คุณออกไปดื่มเหล้ากับผม เรื่องนี้ผมให้คนไปคุยกับลุงหลี่ ออเดอร์ก็เป็นของพวกคุณแล้ว และชุดพนักงานในฤดูหน้าของ

เป่ารุ่ยกรุปก็ให้พวกคุณเป็นไง?"

"คุณสนใจฉัน?"

เซิ่งอันหรานเกือบหัวเราะออกมา "ขอโทษนะ ฉันไม่ได้ตกต่ำถึงขั้นพึ่งรอยยิ้มมาทำธุรกิจ"

เหมือนมีชั่วพริบตา สีหน้าเซิ่งอันหรานเย็นชาลง ผ่านเซี่ยวเฉิงจง เดินมุ่งไปอีกทางหนึ่ง

ด้านหลังมีเสียงเยาะเย้ยของเซี่ยวเฉิงจงดังขึ้น

"คุณเซิ่ง มีเวลาคิดทั้งคืน หากเสียใจภายหลัง ตรงไปที่โรงแรมไป๋เย่ว์ หาผมที่ห้อง419 "

เซิ่งอันหรานไม่หันไปมอง ในใจเอาผู้ชายหื่นกามอย่างเซี่ยวเฉิงจงคนนี้แล่เนื้อเลาะกระดูกเป็นหมื่นครั้ง

คิดไม่ถึงว่าบนโลกนี้จะมีผู้ชายที่พูดไม่อายปากแบบนี้ น่าขยะแขยงเกินไปแล้ว

อีกด้านหนึ่ง ทั้งหมดนี้ตกอยู่ในสายตาเย็นชาคู่หนึ่ง

กำลังจะเดินหน้า หูฟังบลูทูธดังอยู่ในหู มีเสียงชัดเจนของโจวฟังดังขึ้น

"ประธานอวี้ อวี้ฉีเฟิงอยู่บนดาดฟ้า กำลังคุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง ดูรูปร่างคล้ายคุณเกา"

อวี้หนานเฉิงขมวดคิ้ว มองเซิ่งอันหรานที่อยู่ไม่ไกลสลัดหนีเซี่ยวเฉิงจงได้แล้ว สีหน้าอ่อนลงเล็กน้อย "รู้แล้ว"

ห้องบอลรูมมีคนมากมาย คิดว่าไม่มีทางเกิดเรื่องใหญ่อะไรขึ้น แต่เมื่อกี้เห็นเด็กนั่นพุ่งไปคุยกับเซิ่งอันหราน ในชั่วพริบตาสายตาอวี้หนานเฉิงก็เกาะหนากลายเป็นน้ำแข็ง

หลังจากเซิ่งอันหรานสลัดเซี่ยวเฉิงจงออกได้ มองหาร่างอวี้หนานเฉิงในห้องบอลรูม มองไปรอบๆ เห็นเขาไปทางดาดฟ้าจากที่ไกลๆ การกระทำที่ถือชายกระโปรงดูแข็งเล็กน้อย