ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 245
“นายเจ้าหนุ่ม...”
อวี้หนานเฉิงสีหน้ากลัดกลุ้ม“นายลืมไปแล้วว่านายเป็นลูกชายฉัน ฉันเป็นพ่อนาย เธอไม่ใช่แม่แท้ๆของนาย”
“ใช่เลย”อวี้จิ่งซีเขียนบนกระดานเล็กอย่างรวดเร็ว
อวี้หนานเฉิงคิดว่าใช้เหตุผลกับเด็กก็ทำให้ตัวเองกลายเป็นคนประสาท ขี้เกียจโต้เถียงกับเขา“นั่งให้ดี คืนนี้ไปกินข้าวบ้านคุณปู่”
“ไม่กิน”
“ไม่กินฉันก็จะโทรไปบอกแม่นาย พูดว่านายเพิ่งจะตกลงกับเธอ ก็ไม่กินข้าวแล้ว ให้เธอสุดสัปดาห์นี้ไม่ต้องเข้ามา นายก็หิวไปเถอะ”
ได้ยิน จิ่งซีก็ใจร้อนขึ้นมา ใบหน้าแดง ถีบขาเขาแล้วพูด
“คุณ..คุณเลว”
“ได้ ฉันเลว”
อวี้หนานเฉิงมองเขา“ก็ถือว่าฉันเลวก็ได้ ระหว่างทางตัวเองคิดให้ชัดเจนว่ากินหรือไม่กินข้าว”
พูดจบก็ปิดประตูที่นั่งด้านหลัง ขึ้นรถก็ขับออกไป ตรงไปทางบ้านเก่าตระกูลอวี้
ตั้งแต่อวี้ฉีเฟิงเข้ามาในเซิ่งถังกรุป เขาก็กลายเป็นคนว่าง ทุกวันก็อยู่บ้านอ่านหนังสือดูข่าว ยังต้องรับส่งจิ่งซี เหมือนเป็นพ่อที่ดี
แต่จิ่งซีไม่ค่อยจะซาบซึ้งในพระคุณ ทุกวันถามเขาว่าเมื่อไหร่จะคืนดีกับเซิ่งอันหราน ในสายตาของอวี้จิ่งซี พวกเขาคือทะเลาะกันเท่านั้นเอง
อีกด้านหนึ่ง เซิ่งเสี่ยวซิงนั่งอยู่ที่นั่งด้านหลังรถ ทั้งสองคนพูดอย่างกระหืดกระหอบ
“หม่าม้า คุณไม่ใช่เลิกกับลุงอวี้แล้วเหรอ หลังจากที่เลิกกันก็ไม่ต้องอยู่ด้วยกันกับเขาแล้ว”
เซิ่งอันหรานได้ยินก็หัวเราะ“ทำไมเหรอ?เมื่อก่อนลูกไม่ใช่ชอบลุงอวี้มากเหรอ?”
“นั่นคือเมื่อก่อน ลุงอวี้จะแต่งงานกับคนอื่นแล้ว และเขาไม่ได้ดีกับคุณเหมือนกับป่าป๊า ไม่ต้องอยู่กับเขาแล้ว หม่าม้า ถ้าหากคุณไม่ชอบป่าป๊าพวกเราสามารถหาคนอื่นก็ได้ ไม่ต้องแขวนคอตายเป็นต้นไม้”
“ว้าว เด็กแต่ละบ้าน ลูกแม้แต่แขวนคอตายบนต้นไม้ก็รู้ ใครบอกลูก?”
“เสี่ยวหู่ เสี่ยวหู่บอกหนู”
“เสี่ยวหู่อีกแล้ว”
เซิ่งอันหรานชะงักไปเล็กน้อย
เด็กผู้ชายคนนี้ชื่อเสี่ยวหู่เป็นนักเรียนใหม่ที่ย้ายเข้ามาในชั้นเรียน ช่วงนี้เซิ่งเสี่ยวซิงเอ่ยถึงบ่อยมาก มากกว่าเอ่ยถึงจิ่งซี
เธอกำลังคิด เซิ่งเสี่ยวซิงกลับยังท่าทางปกติ “ถึงยังไงคุณก็อย่าไปเข้าใกล้ลุงอวี้อีก แบบนี้จะขัดขวางคนมาจีบคุณ”
“เสี่ยวหู่บอกลูกอีกแล้วเหรอ?”
เซิ่งเสี่ยวซิงพยักหน้าอย่างจริงจัง
“อืม เสี่ยวหู่รู้ทุกอย่าง”
เซิ่งอันหรานกลัดกลุ้มเล็กน้อย
เดิมทีคิดว่าหนูน้อยคนนี้เจอโลกมาเยอะน่าจะไม่ถูกหลอกได้ง่ายๆ นี้เพิ่งจะกลับประเทศได้ไม่นาน ก็ถูกเด็กผู้ชายในชั้นเรียนคนนี้หลอกจนกลายเป็นแบบนี้แล้ว
เธอกลั้นหัวเราะและพูด
“แต่พี่ชายลูกอยู่บ้านไม่ยอมกินข้าวจะทำยังไงล่ะ?หม่าม้ารับปากกับลุงอวี้เธอว่าทุกสุดสัปดาห์จะไปทำกับข้าวที่บ้านคุณปู่ให้จิ่งซีกิน”
“หา?”
เซิ่งเสี่ยวซิงขมวดคิ้ว ใบหน้าอ่อนวัยขมวดเข้าตัวกัน ท่าทางยากจะจัดการ
“ถ้าลูกไม่อยากจะพบลุงอวี้ งั้นลูกก็ไม่ต้องไป สุดสัปดาห์จะส่งลูกไปที่ทำงาน ลูกอยู่ด้วยกันกับลุงฉิน ให้เขาทำชุดตุ๊กตาให้ลูก”
“ไม่เอา”
เซิ่งเสี่ยวซิงกอดแขนตัวเอง“หนูจะไป”
“ทำไม ลูกไม่ใช่บอกว่าไม่อยากเจอลุงอวี้ไหม?”เซิ่งอันหรานจับพวงมาลัย ถามอย่างไม่เข้าใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผูกรักท่านประธานพันล้าน