“นายหาเจอทั้งสองคนแล้ว?”
เทียนเอินพยักหน้า“อยู่ที่กวางโจว ทั้งสองคนเปิดร้านอาหาร ชื่อร้านสองพี่น้องอาหารจานด่วน ใช้ชีวิตไม่เลว ”
ฟั่นอวิ๋นฟังกับเหอชุนสยาทั้งสองคนมาจากเขตภูเขาที่ห่างไกล เป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ทั้งสองคนออกมาจากหมู่บ้านบนภูเขาที่เงียบสงัดและไม่ได้วางแผนที่จะกลับไปอีก
ตั้งแต่ที่เทียนเอินให้ดูข้อมูล พวกเธอทำงานอยู่ที่ตระกูลอวี้แค่สองปี ในปีนั้นก็จะได้รับการสั่งสอนจากตระกูลอวี้ ไม่ต้องพูดถึงระยะเวลาประเมินก่อนจ้าง
พี่เลี้ยงที่ถูกอบรมมาอย่างดี เป็นธรรมชาติที่เงินเดือนจะสูง พูดตามเหตุผลก็ไม่มีทางทำเรื่องไม่ดีกับเจ้าของบ้าน
“บัญชีธนาคารของเธอผมตรวจสอบแล้ว ไม่มีอะไรผิดปกติ นอกจากสามปีที่ได้รับเงินที่เป็นพี่เลี้ยง จำนวนเงินสูงสุดคือเงินชดเชยที่ตระกูลอวี้มอบให้เมื่อสามปีที่แล้ว”
“ดังนั้นพวกเธอไม่ได้ถูกซื้อตัว”
“ไม่”
เทียนเอินส่ายหน้า นำข้อมูลเปิดออก คือภาพข้างถนน เลนส์กล้องโฟกัสไปที่ผู้ชายร่างผอมคนหนึ่ง
“นี้คืออดีตสามีของเหอชุนสยา สองคนแต่งงานกันที่บ้านเก่า ติดตามเหอชุนสยามาที่เมืองจินหลิง เอาเงินจากเธอไปไม่น้อย หลังจากนั้นก็ติดยา ติดหนี้เงินกู้ดอกเบี้ยสูง แต่ว่าสามปีก่อน คนเก็บดอกเบี้ยก็หยุดไล่ล่า ผู้ชายคนนี้ก็เข้าไปอยู่ในศูนย์บำบัดยาเสพติด”
เซิ่งอันหรานขมวดคิ้ว จ้องมองคนในรูปภาพด้วยความตกใจ
เธอสามารถเดาได้เลือนรางว่าจะได้รับผลประโยชน์อะไร
“ผมอยู่ในอำเภอเซ่าหยางหาผู้ชายคนนี้ หลังจากครึ่งปีก่อนที่เขาออกมาจากสถานบำบัดยาเสพติด ไม่ได้ติดยาแล้ว คนหาเขาพบก็ยอมรับว่าเขาเป็นคนอยู่เบื้องหลังทุกอย่างในการควบคุม รับปากจะช่วยปลดหนี้เงินกู้ให้เขา และสัญญาว่าจะให้เงินเขามากมาย เงื่อนไขนี้ทำให้เขายุยงเหอชุนสยาวางยาในนมผงให้ลูกของเจ้าของบ้าน”
เทียนเอินพูดตรงไปตรงมา เขาพูดทั้งหมดไม่ใช่การคาดการณ์ แต่ว่ามีหลักฐานจริงๆ
“เป็นเหอชุนสยาทำ?”
“ไม่สามารถยืนยันได้”เทียนเอินส่ายหน้า“คนที่ฉลาดก็ฉลาด สามีของชุนสยาบอกผมว่าตอนนั้นเหอชุนสยาไม่ได้รับปากเขา และยังเอ่ยเรื่องหย่าร้างกับเขา ด้วยเหตุนี้คนทั้งสองจึงลงมือก่อความวุ่นวายจนต้องไปที่สถานีตำรวจในเมืองจินหลิง มีบันทึกประจำวัน ผมตรวจสอบแล้ว เป็นความจริง”
เซิ่งอันหรานเหมือนจะเดาถึงอะไรได้แล้ว“เมื่อกี้นายเอ่ยถึงเรื่องสองพี่น้องเปิดร้านที่กวางโจว ยังมีคนชื่อฟั่นอวิ๋นฟัง เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเธอใช่ไหม?”
เทียนเอินพยักหน้า“ใช่ เกี่ยวข้องกับเธอ”
เรื่องราวง่ายมาก หลังจากที่เหอชุนสยาก่อความวุ่นวายกับอดีตสามี อดีตสามีก็ไม่ยอมหย่าร้างแน่นอน และคนเก็บดอกเบี้ยหาอดีตสามีไม่เจอก็ไปหาเธอ เป็นธรรมชาติที่ความรับผิดชอบจะตกอยู่บนตัวเธอ ถือว่าฟั่นอวิ๋นฟังเป็นลูกพี่ลูกน้องก็ทนมองไม่ได้ ปิดบังเรื่องวางยากับพวกเขาสามีภรรยา
“เหอชุนสยาตอนแรกไม่รู้ หลังจากนั้นจิ่งซีเกิดเรื่อง เธอจึงบังคับถามจากฟั่นอวิ๋นฟัง แต่เรื่องราวมาถึงขั้นนี้แล้วไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ และยิ่งมีคนคุ้มครอง พวกเธอก็ถูกตระกูลอวี้ไล่ออกจากเมืองจินหลิงไปกวางโจว”
เพราะไม่มีการค้าขายเงินทองตั้งแต่ต้นจนจบ ดังนั้นแม้แต่ตระกูลอวี้ในเวลานั้นก็ไม่พบปัญหาใดๆ ใครจะไปเชื่อว่ามีคนทำเรื่องแบบนี้โดยไม่ต้องการเงิน?
“แล้วนายตรวจสอบเป็นยังไงบ้าง?”เซิ่งอันหรานไม่เข้าใจ
เรื่องนี้ตอนนั้นไม่มีหลักฐานใดๆ ถึงแม้ว่าเทียนเอินจะหาลูกพี่ลูกน้องสองคนนี้เจอ พวกเธอสองคนก็กัดฟันไม่ยอมรับแน่นอน
เทียนเอินสีหน้าซับซ้อน“ฟั่นอวิ๋นฟังเป็นโรคมะเร็ง มีชีวิตได้อีกไม่นาน เธอนำเรื่องทุกอย่างสารภาพกับผมแล้ว”
ไม่มีใครพูดได้ชัดเจนว่าบนโลกนี้จะมีกงเกวียนกำเกวียนไหม ปีนั้นหลังจากที่ฟั่นอวิ๋นฟังวางยาจิ่งซีแล้ว ถึงแม้ว่าไม่ถูกค้นพบ แต่ว่าจิตใจ
ตึงเครียด เธอกังวลว่าตระกูลอวี้จะพบว่าพวกเธอเป็นคนทำ ดังนั้นจึงอยู่ด้วยความกังวล ครึ่งปีก่อนถูกตรวจพบมะเร็งในกระเพาะ ก็สายไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผูกรักท่านประธานพันล้าน