ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 25

เกาหย่าเหวินยิ้มออกมาบางๆ รอยยิ้มนั้น เป็นฝันร้ายที่มีไม่มากในความทรงจำวัยเด็กของอวี้จิ่งซี

"มา เอามือให้ป้า"

เธอยื่นมือออกมา นิ้วมือขาวมีสีทาเล็บสีชมพูอยู่ ตำแหน่งที่หุ้มด้วยเพชรส่งประกายเย็น เหมือนเป็นการเตือน เข้ามาในตาของอวี้จิ่งซี

เขายื่นมือตัวเองออกมาอย่างสั่นๆ หลังจากนั้นถูกเธอจับไว้แน่น จูงออกไป

"น่าจะกลัวหลังพวกเราแต่งงาน คุณก็จะไม่มีเวลาเล่นกับเขาแล้ว"

เกาหย่าเหวินจูงมืออวี้จิ่งซียืนอยู่ตรงหน้าอวี้หนานเฉิง สีหน้าอ่อนโยน แฝงไปด้วยความสงสาร "ฉันอธิบายให้เขาแล้ว หลังจากนี้ฉันจะถ่ายละครน้อยลง ดูแลเขาด้วยกันกับคุณ พาเขาไปสวนสนุก เมื่อกี้เขาสงบลงแล้ว"

เห็นอวี้จิ่งซีก้มหน้ามองต่ำ เหมือนกับสงบอารมณ์ได้แล้ว อวี้หนานเฉิงก็ไม่สงสัยเขา ถอนหายใจโล่งอก ในใจรู้สึกว่าเรื่องแต่งงานนี้ต้องทำให้เร็ว

วันศุกร์ เซิ่งอันหรานเลิกงานกลับบ้าน เอานิตยสารที่เป็นสมัครสมาชิกรายวันจากใต้ตึกอย่างเป็นกิจวัตร หลังจากเปิดประตู เปิดอ่านไปพลางเดินไปตรงโซฟา ซิงซิงน้อยวิ่งออกมาจากห้องนอน หย่อนก้นลงนั่งบนโซฟา โชว์ทักษะการถักเชือกใหม่ที่เรียนมาให้เธอ

"โรงเรียนอนุบาลสองภาษาหลานเป่า?"

จู่ๆ เซิ่งอันหรานร้องออกมาอยากตกใจ มองนิตยสารหนาๆ ที่แนบอยู่ตรงกลางอย่างตะลึง

"หม่าม้า เป็นอะไรไป?"

ซิงซิงน้อยไม่ค่อยเข้าใจ เชือกที่ถักก็โยนไปข้างๆ เข้าไปใกล้

เซิ่งอันหรานเปิดเอกสารอย่างมือเท้าชา เทเอกสารออกมาจากด้านใน

"เอกสารแจ้งการเข้าเรียน?"

เสียงตกใจนี้ไม่ต่างจากเสียงเมื่อกี้เท่าไหร่

"อะไรเหรอ?" ซิงซิงน้อยรู้จักตัวหนังสือจำกัด ขมวดคิ้วทำหน้าเหมือนไม่เข้าใจ

"ค่าเรียนฟรีทั้งหมด?"

เสียงแหลมนี้เกือบทำให้บ้านถล่ม

"หม่าม้า!" ซิงซิงน้อยแคะหูอย่างไม่พอใจ "หม่าม้าทำหนูตกใจหมดแล้ว อะไรกัน!"

ใบหน้าเซิ่งอันหรานเต็มไปด้วยความเหลือเชื้อ พูดพึมพำ "ทำไมลูกถึงเข้าโรงเรียนอนุบาลหลานเป่าได้? ลูกรู้จักหลานเป่าไหม?"

ซิงซิงน้อยส่ายหน้าทันที

เซิ่งอันหรานลูบหัว จู่ๆ เหมือนได้เสียสติ พูดเองเออเอง

"ก็จริง ลูกจะรู้จักได้ยังไง"

เซิ่งอันหรานเติบโตมาในเมืองจินหลิง รู้จักโรงเรียนที่มีชื่อเสียงเหล่านั้นในเมืองจินหลิงอยู่ไม่น้อย หลานเป่านี้เป็นที่ผลาญเงิน ทันสมัยที่สุดในเมืองจินหลิง เป็นโรงเรียนอนุบาลต้นๆ ที่ทำให้คนธรรมดาทั่วไปไม่กล้าคิด

ได้ชื่อว่าเป็นแอร์เมสในหมู่โรงเรียนอนุบาล ชนชั้นสูงในหมู่ชนชั้นสูง

ค่าเทอมหนึ่งปีคือสี่แสน ยังไม่รู้กิจกรรม เสื้อผ้า อาหาร คิดรวมค่าใช้จ่ายต่างๆ 1 ปีหากไม่มีเงินล้านหนึ่งก็ไม่กล้าเหยียบเข้าประตูโรงเรียน

"โรงเรียนดีขนาดนี้ ให้หนูเข้าเรียนฟรี?"ซิงซิงน้อยกะพริบตาทั้งสอง ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน

"ที่สำคัญคือเราไม่ได้สมัคร พวกเขามีข้อมูลหนูได้ยังไง?"

เซิ่งอันหรานขมวดคิ้ว ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าเรื่องนี้ผิดปกติ "แม่บุญธรรมหนูเป็นคนทำเหรือเปล่า?"

ถานซูจิ้งมีเพื่อนเยอะ ก่อนหน้านี้ก็บอกให้ซิงซิงน้อยไปโรงเรียนอนุบาลซือลี่ที่ดีหน่อย ยังเคยพูดเรื่องค่าเรียนและค่าธรรมเนียม แต่เธอปฏิเสธไป หรือว่าจะทำเสร็จค่อยบอก?

คิดอยู่ เธอก็โทรไปหาถานซูจิ้ง ทางนั้นก็ตกใจเหมือนกัน

"หลานเป่า? ฉันจะกล้าทำเธอขนาดนี้เหรอ? พี่สาวมองฉันสูงเกินไปแล้ว หากฉันมีความสามารถยัดซิงซิงน้อยเข้าไป แต่เธอก็ไม่กล้าใช้เงินฉัน ฉันกลัวเป็นภาระเธอจ่ายค่าใช้จ่ายข้างในไม่ไหว "

"…"

"อะไร? ค่าเรียน ค่ากิจกรรม ฟรีทั้งหมด? ฉันฟังไม่ผิดนะ ? เธอไปเจอโชคอะไรมา?"

ได้ยินเสียงอีกฝ่ายตกใจ เซิ่งอันหรานอดไม่ได้ที่จะเอามือถือออกห่างจากหู "โอเค ไม่ใช่เธอฉันวางสายก่อน ฉันคิดดูอีกที"