ผูกรักท่านประธานพันล้าน นิยาย บท 387
“เมื่อคืนประธานอวี้ประชุมอยู่ที่นี่มาโดยตลอด ไม่ได้ออกไปไหน”
เสียงของโจวฟังดังเข้ามา เขาเพิ่งจะให้ทุกคนออกไปทางประตูอีกด้านหนึ่ง พยายามให้พวกเขาหุบปากทำเหมือนไม่เห็นไม่ได้ยินอะไร เพื่อผลที่ดี มีแค่พระเจ้าที่รู้จริง
เวลานี้ เซิ่งอันหรานค่อยๆปล่อยคอเสื้อของอวี้หนานเฉิง สีหน้ายิ่งซีดเผือด พูดบ่นพึมพำ
“ไม่มีทาง นอกจากคุณไม่มีทางมีคนอื่น…”
อวี้หนานเฉิงโกรธมาก พูดเสียงเย็นชา
“ลูกสาวของตัวเองก็ดูแลไม่ดี ยังมาแย่งชิงสิทธิ์การเลี้ยงดูอะไรกับฉัน เกิดเรื่องก็ผลักมาที่ฉัน เธอแผนการดีมาก”
เซิ่งอันหรานกัดฟัน กลั้นน้ำตาไว้“ซิงซิงน้อยหายไปแล้ว ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่คุณทำ คุณก็ไม่เป็นห่วง คุณยังพูดว่าฉันไม่เหมาะสมกับสิทธิ์การเลี้ยงดู”
อวี้หนานเฉิงใจร้อนมาก มองโจวฟัง
“ยังมึนงงอะไร?ส่งแขก คนอะไรก็ปล่อยเข้ามาในห้องประชุม ไม่อยากทำแล้ว?”
ทิ้งคำพูดนี้ไว้ อวี้หนานเฉิงก็เดินออกไป ไม่หันหน้ากลับมามองเซิ่งอันหรานแม้แต่นิดเดียว
“คุณเซิ่ง…”
“อย่ามาจับฉัน”เซิ่งอันหรานเช็ดน้ำตา“ฉันไปเอง ฉันมาตามหาลูกสาว ลูกสาวไม่อยู่ ฉันก็ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาอยู่ที่นี่”
พูดจบแล้วก็ไป
โจวฟังยืนอยู่ที่เดิม มองซ้ายมองขวา นี้คือไปทางไหนก็มีแต่เสียงสาปแช่ง
ออกมาจากเซิ่งถังกรุป เซิ่งอันหรานรับสายโทรศัพท์ของกู้เจ๋อ
“อันหราน ฉันตรวจสอบกล้องวงจรปิดแล้ว เรื่องนี้น่าจะไม่เกี่ยวข้องกับอวี้หนานเฉิง”
เซิ่งอันหรานสีหน้ามืดครึ้ม แต่ไม่มีเวลาเสียใจ“แล้วซิงซิงน้อยล่ะ?”
“ดูเหมือนออกไปด้วยตัวเองแล้ว ยามคิดว่าเป็นลูกของเพื่อนร่วมงานในคฤหาสน์ก็ปล่อยเธอออกไป เธอขึ้นรถเมล์ด้วยตัวเอง พวกเราแค่ต้องส่งคนไปตามเส้นทางรถเมล์ก็ได้แล้ว ไม่ต้องกังวล”
กู้เจ๋อพูดสั้นๆกระชับรัดปลอบโยนเซิ่งอันหราน
นึกถึงเมื่อก่อนที่เซิ่งเสี่ยวซิงออกจากบ้านด้วยตัวเองเป็นประจำ เซิ่งอันหรานก็ผ่อนคลายลง
เพียงแค่อวี้หนานเฉิงไม่มีความคิดจะลักพาตัว งั้นก็ไม่มีเรื่องใหญ่อะไร
เธอกินข้าวเช้าเสร็จก็พบว่าเซิ่งเสี่ยวซิงหายไปแล้ว เดิมทีคิดว่าเธอกำลังเล่นอยู่ที่สนามเด็กเล่นในคฤหาสน์เหมือนเดิม แต่นานมากแล้วคนก็ไม่กลับมา ออกไปหาจึงพบว่าเกิดเรื่องแล้ว
อีกด้านหนึ่ง อวี้หนานเฉิงเปลี่ยนเสื้อผ้ากำลังเตรียมออกไป ชนกับโจวฟังที่เข้ามา
“ประธานอวี้ คุณจะไปไหน?ไม่ประชุมแล้ว?”
“ไปหาคน”อวี้หนานเฉิงมองเขา สีหน้าเร่งรีบ“เรียกคนขึ้นมา”
“ประธานอวี้”
โจวฟังเรียกเขาไว้“คุณจะไปหาแบบนี้?เมืองจินหลิงใหญ่ขนาดนี้ หาคนแบบนี้เหมือนงมเข็มในมหาสมุทรไหม?”
อวี้หนานเฉิงขมวดคิ้วขึ้น“งั้นนายพูด มีวิธีอะไร?”
“แบบนี้ ผมโทรศัพท์หาประธานเกา ให้เขาติดต่อตำรวจ ตรวจสอบกล้องวงจรปิดที่คุณเซิ่งพักอยู่ก่อน หลังจากนั้นดูว่าคนอยู่ที่ไหน เพียงแค่ไม่ออกนอกเมือง ทั้งเมืองจินหลิงมีกล้องวงจรปิด”
โจวฟังในใจแอบถอนหายใจเงียบๆ
ปกติแล้วเจ้านายเป็นคนมีสติสัมปชัญญะและเด็ดขาด ทำไมถึงพบกับเรื่องของเซิ่งอันหราน เขาก็สับสนแล้วล่ะ?ยังจะไปหาคนอย่างไร้จุดหมาย!
หลังจากนั้นยี่สิบนาที อวี้หนานเฉิงรับสายโทรศัพท์จากเกาจ้าน
“เป็นยังไงบ้าง?”
“รีบหน่อย โทรศัพท์ไปหาพ่อบ้านเหล่าโจวของตระกูลนาย สาวน้อยคนนั้นอยู่ท้ายรถบ้านพวกนาย”
“อะไรนะ?”
อวี้หนานเฉิงสีหน้าเปลี่ยน วางสายโทรศัพท์ไปหาโจวฟัง
ก่อนหน้านี้หนึ่งชั่วโมง
เหล่าโจวไปที่โรงเรียนอนุบาลเพื่อทำขั้นตอนลาหยุดชั่วคราวให้จิ่งซี เพราะว่าสถานการณ์ร่างกายและจิตใจของอวี้จิ่งซี หมอพูดว่าไม่เหมาะสมกับการไปโรงเรียนต่อไป
ขั้นตอนง่ายมาก สำคัญคือต้องให้ครอบครัวมาเซ็นชื่อ ชี้แจ้งเหตุผลที่ลาหยุดชั่วคราว หลังจากที่เหล่าโจวกลับมา ก็สั่งให้คนขับรถขับกลับบ้านเก่า
“ใช่แล้ว พ่อบ้านโจว เมื่อกี้ลูกสาวของคุณเซิ่งมาแล้ว”
“เธอยังมาเข้าเรียน?”พ่อบ้านโจวสีหน้าแปลกใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผูกรักท่านประธานพันล้าน