ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 104
ผู้จัดการหม่าตกใจ และโทรศัพท์แทบไม่ตกลงพื้น
นี่คือเสียงของประธานคังจริง ๆ เหรอ?
“ท่านประธานคัง! คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร แขกผู้มีเกียรติของคุณเมิ่ง?”
ประธานคังพยายามสาปแช่งด้วยความโกรธ น้ำเสียงของเขาจริงจังมาก
“ฉันบอกว่าคุณฉินเป็นแขกผู้มีเกียรติของประธานเมิ่ง! แม้แต่ประธานเมิ่งก็ต้องสุภาพกับเขาด้วย ถ้านายทำให้คุณฉินขุ่นเคือง ฉันสัญญาว่าพรุ่งนี้คุณจะไม่ได้เห็นดวงอาทิตย์อีก!”
ใบหน้าของผู้จัดการหม่าซีดลงทันที และเมื่อมันจบลง เขาถูกเตะไปที่แผ่นเหล็ก
ชายหนุ่มแต่งตัวธรรมดาคนนี้เป็นชายร่างใหญ่อย่างไม่คาดฝัน!
“ประธานคัง ฉันคิดผิด ผมคิดว่าเขาขโมยรถคุณ …”
“หุบปากซะ! นั่นคือสิ่งที่ฉันให้นายฉิน นายควรคุกเข่าขอโทษนายฉินเดี๋ยวนี้ ถ้านายฉินไม่ยกโทษให้นาย นายก็ตายได้!”
ประธานคังกล่าวจบ วิญญาณของผู้จัดการหม่าเกือบจะหายไปแล้ว
ขาของเขาอ่อนลง และเขาก็คุกเข่าลงกับพื้นในทันใด
“ฉิน … คุณฉิน! ผมไม่มีตา ผมผิดไปแล้ว โปรดยกโทษให้ผมด้วย!”
…
ในระยะไกล หนิงเฉียง ซ่งซวงเอ๋อและคนอื่น ๆ มองเข้าไปในห้องโถง แต่พวกเขาอยู่ไกล และแยกจากกันด้วยกระจก มีเพียงไม่กี่ร่างที่มองไม่เห็นอย่างชัดเจน
ซ่งซวงเอ๋อพูดขึ้นทันที “ดูสิ มีคนคุกเข่าอยู่!”
หนิงเฉียงแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา “ดูเหมือนว่าเด็กคนนี้จะค่อนข้างคุ้นเคย เขาแกล้งทำเป็นว่าค่อนข้างแข็ง แต่เขาคุกเข่าอ้อนวอนขอความเมตตาเมื่อเขาเข้าไปข้างใน”
“แน่นอน แม้ว่าคุณจะไม่ไล่ตามขโมยรถ เขาก็ไม่สามารถจ่ายมากกว่าหนึ่งล้านหยวนได้ หากสีรถถูกขัดสีออกจากตัวรถ”
“การคุกเข่าขอความเมตตาอาจไม่มีประโยชน์ ฉันคิดว่าส่วนใหญ่เป็นลุงหนิงที่ช่วยขุดมันขึ้นมาใช่มั้ย?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เอวของหนิงเฉียงก็ยืดขึ้นเล็กน้อย และทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าเขาเป็นคนรวย และเด็กที่สุดในกลุ่มนี้
ซ่งซวงเอ๋อรีบตามไปจับแขนของหนิงเฉียง
“พี่หนิงยังยอดเยี่ยม!”
ไม่นานหลังจากที่ฉินจุนและซูเหวินฉีเดินออกไป หลินเยว่เหยาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เพื่อนร่วมชั้นหลายคนก้าวไปข้างหน้า และพูดว่า
“ฉินจุน คุณยังไม่ขอบคุณนายน้อยหนิงเร็ว ๆ อีก ถ้านายน้อยหนิงไม่ได้ช่วยคุณหาคนที่จะปลดบล็อคคุณ เขาจะไม่ยกโทษให้คุณ แม้ว่าคุณจะคุกเข่าลงก็ตาม!”
“ใช่แล้ว นายน้อยหนิงเรียกคนมาช่วยคุณ ไปขอบคุณเขาเดี๋ยวนี้ซะ”
หลินเยว่เหยาก็รีบไปข้างหน้าเช่นกัน
“ฉินจุน! นายเป็นต้นเหตุของเรื่องแบบนี้ ยังไม่รีบขอบคุณหนิงเฉียงอีก!”
ฉินจุนกล่าว “ขอบคุณเขาสำหรับอะไร ฉันทำอะไร?”
“นาย …” หลินเยว่เหยาโกรธจริง ๆ ผู้ชายคนนี้ยังไม่รู้ตัวเหรอ?
ซ่งซวงเอ๋อยืนขึ้น และแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา
“นายทำอะไรไว้ยังมีหน้ามาถามอีกเหรอ? คุณขโมยรถไปหลายสิบล้านคัน ถ้านายน้อยหนิงไม่ขอร้องเพื่อช่วยคุณ คุณคิดว่ามันจะมีประโยชน์จริง ๆ เหรอถ้าคุณคุกเข่าลง คุณไม่จำเป็นต้องทำ เลิกวางมาดได้แล้ว คุณแค่คุกเข่าลงขอร้องผู้จัดการหม่า พวกเราทุกคนเห็นแล้ว”
“จนก็จน ยังจะเอาหน้าอีก ท่าทีแบบนี้ของคุณมันใช้ได้เหรอ?”
ฉินจุนเยาะเย้ย คนเหล่านี้ตลกมากพอแล้ว
ด้วยเหตุนี้ ฉินจุนจึงหยิบรีโมทคอนโทรลออกมา แล้วกดปุ่ม
ด้วยเสียง ไฟรถยนต์ของ Ashton Martin ก็เปิดขึ้น
“เข้าไปในรถ”
หลังจากพูด ฉินจุนและซูเหวินฉีก็นั่งในรถโดยตรง
จู่ ๆ ทุกคนก็ตกตะลึง
นี่ … เกิดอะไรขึ้น?
เขาไม่ได้ขโมยรถเหรอ ทำไมเขาถึงยังมีกุญแจรถอยู่?
แม้ว่าฉินจุนจะคุกเข่าลงและขอโทษในเมื่อครู่ รถจะไม่ถูกเขาขับอีกแน่นอน และจะต้องคืนทรัพย์สินให้กับเจ้าของเดิมอย่างแน่นอน
แต่ฉินจุนคนนี้ยังคงขึ้นรถ นี่ …
ในเวลานี้ ผู้จัดการหม่าและคนอื่น ๆ ในห้องโถงก็วิ่งออกไป และพูดเรียบ ๆ
“คุณฉินขับรถปลอดภัยนะครับ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง