ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 109

หลังจากพูดแล้ว ผีเกอก็หันหลังกลับ และรีบออกไป

ต้องบอกว่าผีเกอคนนี้เป็นคนฉลาด ก่อนที่ปรมาจารย์ฉินจะโกรธ เขาก็หนีไป การลงโทษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการโดนบอสเพ่ยดุ และไม่ว่าเขาจะจริงจังแค่ไหน เขาจะถูกทุบตี

ถ้าปรมาจารย์ฉินเป็นคนลงมือเอง มันคงจบ อาจเป็นกรณีที่เลวร้ายที่สุดที่เขาจะหักมือและเท้าของเขา และแม้กระทั่งชีวิตของเขาจะต้องเสียชีวิต

ปกติแล้ว ฉินจุนขี้เกียจเกินกว่าจะใส่ใจ และตัวละครตัวเล็ก ๆ เช่นนี้ เขาไม่ได้โจมตีเขาโดยตรง ดังนั้นเขาจึงปล่อยมันไป

ทุกคนอายเมื่อผีเกอวิ่งแบบนี้

พวกเขาไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นในการโทรนั้น สิ่งที่พวกเขาเห็นคือหลินเยว่เหยาชักชวนให้เขาพูดถึงปรมาจารย์ฉินทันที

ดูเหมือนว่าเขาจะลังเลสองสามครั้ง แล้วตบตัวเองโดยตรง

แม้แต่หลินเยว่เหยาไม่ได้คาดหวังว่าชื่อของปรมาจารย์ฉินจะมีประโยชน์มาก และเทพก็มิได้ถือเอาเป็นการส่วนตัว เพียงแต่เอ่ยชื่อเพียงชื่อเดียว ดังนั้นผีเกอผู้เย่อหยิ่งจึงตบตัวเองทันที

ความชื่นชมของปรมาจารย์ฉินในใจฉันไม่สามารถช่วยได้ แต่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น

หลังจากที่ผีเกอจากไป ทุกคนก็ไม่อยากร้องเพลงอีกต่อไป และจากไปด้วยความหวาดกลัว

เมื่อเขาจากไป ใบหน้าของซ่งซวงเอ๋อก็ซีดเซียว และไม่พูดอะไรกับหนิงเฉียง

ผู้ชายคนนี้ขยะแขยงจริง ๆ ในช่วงเวลาวิกฤติ เขาไม่รีรอที่จะผลักผู้หญิงคนนั้นออกไป มันเป็นขยะ

เมื่อเทียบกับฉินจุนนี้ ฉินจุนยังคงมีความรับผิดชอบมากกว่าเล็กน้อย อย่างน้อยถ้าแฟนสาวและลูกพี่ลูกน้องของเขาถูกรังแก เขาสามารถปกป้องได้

แม้จะยืนขึ้นก็ไม่มีประโยชน์ แต่ก็เป็นอาหารสัตว์แบบปืนใหญ่ แต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลยจริงมั้ย?

หนิงเฉียงก็รู้ว่าเขากำลังสูญเสีย ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าขึ้นไปพูดอีก ดังนั้นเราจะหาโอกาสที่จะฟื้นฟูภาพลักษณ์ของเขาในอนาคต

ระหว่างทางกลับ ฉินจุนส่งซูเหวินฉีก่อน แล้วค่อยกลับกับหลินเยว่เหยา

หลังจากที่ซูเหวินฉีลงจากรถ หลินเยว่เหยากล่าวอย่างเย็นชา

“วันนี้นายหุนหันพลันแล่น เกือบสร้างหายนะครั้งใหญ่ ถ้าฉันไม่พูดถึงปรมาจารย์ฉินทันเวลา นายคงโกรธผีเกอคนนั้นแน่!”

ฉินจุนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ผู้หญิงคนนี้เป็นแบบนี้ เอาแต่ใจตัวเองเสมอ คิดว่าทุกอย่างใช่สำหรับตัวเองและคนอื่นผิด

“เธอพูดอะไร?” ฉินจุนไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรให้เธอฟัง แค่กลับบ้านอย่างปลอดภัย

หลินเยว่เหยาขมวดคิ้ว “ท่าทางแบบนี้คืออะไร? ฉันสอนนายถึงวิธีการปฏิบัติตนในสังคม! ทำไมนายถึงไม่รู้จักความดีและความชั่ว?”

ฉินจุนกล่าวว่า “ฉันควรทำยังไง ฉันไม่ต้องการให้เธอมาสอนฉัน”

“นาย … นายจะค้ำฝาผนังด้วยโคลนไม่ได้จริง ๆ!”

หลินเยว่เหยาหันหน้าหนีและหยุดมองเขา ใบหน้าของเธอมืดมนด้วยความโกรธ ราวกับว่าสามีของเธอตายไปแล้ว

ในขั้นต้นหลินเยว่เหยายังคงพอใจกับการแสดงของฉินจุนในวันนี้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอถูกรังแก ผู้ชายคนนี้สามารถปกป้องได้

วิธีการทำสิ่งต่าง ๆ นั้นแย่มาก ดังนั้นหลินเยว่เหยาจึงจงใจให้การศึกษาแก่เขา เพื่อที่เขาจะได้หลีกเลี่ยงการออกนอกลู่นอกทางในอนาคต

แต่ไม่คาดคิดว่าผู้ชายคนนี้จะเมินเฉยต่อการยกย่อง ถ้าไม่ใช่เพราะใบหน้าของญาติ ๆ หลินเยว่เหยาก็จะไม่ใส่ใจเขา!

…

หลังจากกลับถึงบ้าน เขาก็เดินเข้าไปในบ้าน และได้กลิ่นที่คุ้นเคย ฉินจุนเปิดประตูห้องนอน และเห็นคนที่คุ้นเคยจู้หลินหลิน

“หลินหลิน คุณมาที่นี่ทำไม?”

ตอนกลางดึก ทำไมจู่ ๆ จู้หลินหลินถึงมาเยี่ยม และเห็นใบหน้าแดงก่ำบนใบหน้าของเธอ และกลิ่นแอลกอฮอล์บนร่างกายของเธอ ดูเหมือนว่าเธอดื่มไวน์ไปมากแล้ว

ผู้หญิงคนนี้ก็จริงนะ ดื่มไวน์มากไป พวกเธอชอบไปห้องของฉินจุน?