ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 165

มีการเยาะเย้ยบนใบหน้าของฉินเฟิง และตอนนี้ไม่จำเป็นต้องซ่อนมัน

“ฉันไม่ได้ชื่อฉินเฟิง ฉันชื่อจ้าวเฟิง”

“อะไรนะ!” การแสดงออกของหลินเยว่หยาเปลี่ยนไป ไม่น่าแปลกใจเลยที่คนเรียกเขาว่าพี่จ้าวในวีแชทเมื่อกี้ แต่นามสกุลของเขาไม่ใช่ฉิน?

“แล้วยังเรียกตัวเองว่าปรมาจารย์ฉินอยู่อีกเหรอ!?”

จ้าวเฟิงเยาะเย้ย “นั่นไม่ได้เพื่อโกหกเธอเหรอ?”

จ้าวเฟิงก็โชคดีเช่นกัน เขาเป็นเสมียนเล็ก ๆ ที่รู้ทักษะทางการแพทย์เพียงเล็กน้อย แต่เขาไม่เคยประสบความสำเร็จอะไรเลย เขาไปที่เมิ่งกรุปมาก่อนและบังเอิญเข้าไปในห้องทำงานของเมิ่งเหวินกัง เขาบังเอิญเห็นหลินเยว่เหยาให้ของขวัญปรมาจารย์ฉิน

มีการ์ดอวยพรที่มีข้อความวันเกิดเขียนอยู่ และความรักของหลินเยว่เหยาก็ถูกเปิดเผยระหว่างบรรทัดด้วย

จ้าวเฟิงมีความคิด และเพิ่มบัญชีวีแชทของหลินเยว่เหยา เขาต้องการโกงเงิน แต่เมื่อเขาเห็นว่ารูปของหลินเยว่เหยาสวยมาก เขาก็รู้สึกประทับใจ

ดังนั้นจึงมีสิ่งต่อไป

หลินเยว่เหยาหมดหวังในเวลานี้ เธอไม่เคยคิดว่าคนนี้จะกลายเป็นปรมาจารย์ฉินที่วางตัวเป็นปรมาจารย์ฉิน แต่เธอก็ยังเชื่ออย่างนั้น

“พี่จ้าว วิสัยทัศน์ของคุณดีมาก ผู้หญิงคนนี้สวยเหมือนในรูป เรามาเล่นกันคืนนี้เลยเถอะ”

“พี่น้องของเราสามคนผลัดกัน สามครั้งต่อคน และคืนหนึ่งเธอก็สบายใจกับเธอ ฮ่าฮ่าฮ่า มากันก่อนเลยพี่จ้าว!”

จ้าวเฟิงมีสีหน้าเยาะเย้ยด้วย ครั้งนี้เขาโชคดี และเกือบจะถูกฉินจุนเคยเปิดเผยมาก่อน โชคดีที่หลินเยว่เหยาไม่เชื่อในชีวิตหรือความตาย เพื่อที่เขาจะได้ประสบความสำเร็จ

หลินเยว่เหยาก้าวถอยหลังทีละก้าว ใบหน้าของเธอซีดมาก

จ้าวเฟิงยิ้มจาง ๆ และรูปลักษณ์ของคนหน้าซื่อใจคดก็หายไปอย่างสมบูรณ์

“เยว่เหยา ไม่มีใครในถิ่นทุรกันดาร อย่าต่อต้าน คุณจะสบายขึ้นถ้าคุณให้ความร่วมมือ คุณสวยมาก และเราทนไม่ไหวที่จะเอาชนะคุณ โอเค มาที่นี่และถอดงผ้าตัวเองซะ”

จ่าวเฟิงเปลี่ยนจากภาพลักษณ์ที่สูงใหญ่และแข็งแกร่ง ไปเป็นจอมวายร้ายที่น่ารังเกียจและเต็มไปด้วยตัณหา หลินเยว่เหยาใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีในการสลายหัวใจของเธอไปเต็ม ๆ เธอไม่ได้คาดหวังว่ามันจะได้ผล คนทั้งสามค่อย ๆ ล้อมวงเข้ามา เธอไม่สามารถวิ่งได้เลย

ถนนลงเขาถูกขวางโดยอีกสองคน นอกจากนี้หลินเยว่เหยาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา เมื่อพวกเขาเริ่มวิ่งจริง ๆ

ทันใดนั้น หลินเยว่เหยาตัดสินใจ และวิ่งไปที่รถ

ใบหน้าของจ้าวเฟิงเปลี่ยนไป และเขาก็กดปุ่มล็อกอย่างรวดเร็ว

ดีดี้ ดีดี้ …

อย่างไรก็ตาม ประตูของฝั่งข้างคนขับไม่ได้ปิดสนิท ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะล็อกรถด้วยกุญแจ หลินเยว่เหยาเปิดประตูและเข้าไปในรถ และล็อกประตูภายในรถ

ในเวลานี้ จ้าวเฟิงและคนอื่นๆ ก็รีบเข้ามา ดึงประตูหลายครั้ง และไม่มีการตอบสนองใด ๆ ในเวลานี้ กุญแจไร้ประโยชน์ จ้าวเฟิงโกรธมาก จึงเตะประตูอย่างรุนแรง

แม้ว่าหลินเยว่เหยาอยู่ในรถ เธอไม่มีกุญแจและสตาร์ทรถไม่ได้ เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วเหลือบมองอีกครั้ง แต่ก็ยังไม่มีสัญญาณ

เพื่อนสองคนของจ้าวเฟิงข้างนอกได้เริ่มเอาหินทุบรถแล้ว คาดว่ารถคันนี้จะไม่แข็งแรงนาน เมื่อประตูเปิดออก เธอนึกไม่ออกว่าหลินเยว่เหยาจะถึงจุดจบ

ในเวลานี้ หลินเยว่เหยาเสียใจจริง ๆ ทำไมเธอถึงไม่เชื่อแม่ของเธอและฉินจุน แต่เชื่อผู้ชายคนนี้

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ สิ่งที่ฉินจุนทำนั้นถูกต้อง แต่เธอปฏิบัติกับฉินจุนแบบนั้น

เมื่อแตะที่นาฬิกาบนข้อมือของเธอ หลินเยว่เหยาก็เต็มไปด้วยความเสียใจ

ทันใดนั้น เธอจำสิ่งที่ฉินจุนพูดกับเธอได้

นาฬิกาเรือนนี้ถูกดัดแปลง หากตกอยู่ในอันตราย ให้กดปุ่มสามครั้ง และฉินจุนสามารถรับสัญญาณได้

หลินเยว่เหยารีบกดปุ่ม 3 ครั้งติดต่อกัน เมื่อเห็นว่าไม่มีการตอบสนองจากนาฬิกา เธอจึงกดหลาย ๆ ครั้ง แต่ก็ยังไม่มีการตอบสนอง

ไม่รู้ว่าฉินจุนจะได้รับหรือไม่ …

“อ๊ะ ช่วยด้วย!?”

หลินเยว่เหยาตื่นตระหนก และตะโกนในรถ

ทันทีที่ประตูรถเปิดออก จ้าวเฟิงยิ้ม และหลินเยว่เหยาไม่มีทางหนีรอดได้ในขณะนี้

ขาทั้งสองข้างของหลินเยว่เหยาเตะอย่างบ้าคลั่งในรถ แต่ความแข็งแกร่งของเธออ่อนแอเกินกว่าจะแข่งขันกับผู้ชายที่เป็นผู้ชายตัวใหญ่

จ้าวเฟิงพบโอกาส คว้าข้อเท้าเรียวของหลินเยว่เหยา และดึงร่างของเธอครึ่งหนึ่งออกจากรถอย่างรุนแรง

เมื่อเห็นขาที่สวยงามของหลินเยว่เหยา ดวงตาของจ้าวเฟิงก็ส่องประกาย มันยอดเยี่ยมจริง ๆ

หลินเยว่เหยาจับพวงมาลัยไว้แน่น แต่ภายใต้แรงดึงของคนสามคน มันไม่มีประโยชน์อะไร

เมื่อหลินเยว่เหยาปล่อยตัว เธอสิ้นหวังอย่างยิ่ง น้ำตาไหลพราก ตะโกนด้วยเสียงแหบแห้ง มือทั้งสองข้างเกาอย่างไร้จุดหมาย แต่จับอะไรไม่ได้

จ้าวเฟิงเริ่มปลดเข็มขัดของหลินเยว่เหยา และอีกสองคนก็คว้าแขนของหลินเยว่เหยา และเริ่มฉีกเสื้อผ้าของเธอ

เสียงร้องที่น่าสังเวชของหลินเยว่เหยาสะท้อนอยู่ในภูเขา

ในขณะที่บางคนกำลังจะประสบความสำเร็จ ทันใดนั้นก็มีเสียงเครื่องยนต์สตาร์ทมาจากใต้ภูเขา

จ้าวเฟิงขมวดคิ้ว “เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงมีคนในถิ่นทุรกันดารนี้?”

ด้วยความพยายามของคนสามคนในความงุนงง Audi a8 จึงรีบเร่ง หากพวกเขามีความรู้บ้าง พวกเขาจะเห็นว่านี่คือรถของเมิ่งเหวินกัง

รถเร็ว ขับเร็วเต็มที่ตั้งแต่แรกเห็น รถพุ่งไปข้างหน้า หางสวยสะบัดต่อหน้าคนสามคน จากนั้นมีคนวิ่งลงจากรถ

มงกุฎของคิ้วแพรวพราว อย่างโกรธเคือง

มันคือฉินจุน!