ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 187

หลิวผิงผิงและเพื่อนดูไร้ความปราณีอย่างเห็นได้ชัด หวังตงเสวี่ยลุกขึ้นยืนและต้องการออกไปข้างนอกแต่มีผู้หญิงสองสามคนหยุดเธอไว้

“จะไปไหน?”

หลิวผิงผิงคว้าผ้าพันคอจากมือของหวังตงเสวี่ยและพูดแปลก ๆ

“นังสารเลว ยั่วยวนผู้ชายเป็นหนิ ยังถักผ้าพันคอให้เขาด้วยงั้นเหรอ? แกนี่มันหน้าด้านจริงๆ”

หวังตงเสวี่ยกัดฟัน “เกี่ยวอะไรกับแก…”

หลิวผิงผิงสูดหายใจอย่างเย็นชา “ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน? เธอเอาเงินช่วยเหลือความยากจนที่ทางโรงเรียนมอบให้ไปกินและดื่มข้างนอกซื้อของฟุ่มเฟือยและเช่ารถหรู คิดว่าเราไม่รู้เกี่ยวกับการกระทำของแกหรอ!”

สีหน้าของหวังตงเสวี่ยเปลี่ยนไป “ไม่! ฉันไม่ได้ซื้อของฟุ่มเฟือยเพื่อนของฉันเช่ารถหรูเป็นเวลาสองวันเพื่อฉลองวันเกิดของฉัน นอกจากนี้ตอนนี้ฉันมีรายได้ที่มั่นคงฉันจะไม่สมัครขอรับเงินช่วยเหลือความยากจนในเทอมหน้าอีก . …”

หลิวผิงผิงยิ้ม “เทอมหน้า? แล้วก่อนหน้านี้ล่ะ? เงินช่วยเหลือความยากจนถูกหักออกจากค่าเล่าเรียนของเพื่อนร่วมชั้นของเรา แกเอาเงินที่หามาอย่างยากลำบากของเราไปกินและดื่มงั้นสิ ไร้ยางอายจริงๆ!

“ใช่!”

เด็กผู้หญิงหลายคนรวมตัวกันราวกับจะประณามหวังตงเสวี่ย

หลิวผิงผิงแสดงท่าทีเยาะเย้ยที่มุมปากของเธอและในที่สุดก็ปล่อยให้เธอหาโอกาสที่จะตอบโต้

“เอามือถือของเธอมาก่อน!”

หวังฮุยที่อยู่ข้างๆคว้าโทรศัพท์มือถือของหวังตงเสวี่ยและกระแทกลงกับพื้นโดยตรงและหน้าจอก็แตกอย่างสมบูรณ์

หลิว [Biquga

www.biquga.vip] ผิงผิงยื่นมือของเธอและคว้าคอเสื้อของหวังตงเสวี่ย

“ดูสิ เสื้อผ้าของCHANEL หวังตงเสวี่ยตอนนี้แกฟุ่มเฟือยมาก!”

หลังจากพูดแล้วหลิวผิงผิงก็ดึงอย่างแรงจนมีเสียงขาดเสื้อผ้าของหวังตงเสวี่ยก็ถูกฉีกออกเผยให้เห็นเสื้อตัวเล็กข้างใน

หวังตงเสวี่ยร้องไห้ออกมาทันที ขดตัวบนเก้าอี้และซ่อนตัวไปข้างหลังอย่างสิ้นหวัง

หลิวผิงผิงและคนอื่นๆรู้สึกตื่นเต้นในทันที

“เอาล่ะ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาบันทึกวิดีโอแล้วทำให้นังนี่กลายเป็นที่นิยม”

หลังจากพูดจบหวังฮุยก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและเริ่มบันทึก คนอื่นๆ อีกหลายคนขึ้นไปและฉีกเสื้อผ้าของหวังตงเสวี่ย

หวังตงเสวี่ยร้องไห้ขณะดิ้นรน นั่งยองๆ ลงไปใต้โต๊ะและจำนาฬิกาที่ฉินจุนมอบให้เธอได้ทันทีและกดปุ่มอย่างรวดเร็วสามครั้งติดต่อกัน

เช่นเดียวกับความรู้สึกของหลินเยวี่ยเหยาเมื่อก่อน หลังจากกดแล้วไม่มีความรู้สึกใด ๆ และหวังตงเสวี่ยก็กดหลายครั้งติดต่อกัน

หลิวผิงผิงยืนอยู่นอกโต๊ะดึงเสื้อผ้าของหวังตงเสวี่ย

“นังนี่ ออกมานะ อย่าคิดว่ามันมีประโยชน์ถ้าแกจะซ่อนตัวอยู่ข้างใน!”

หลิวผิงผิงดึงเสื้อผ้าของหวังตงเสวี่ยออกอีกครั้งไหล่สีขาวของเธอเปิดออกแล้วและนักเรียนที่อยู่รอบๆ ก็เริ่มดื่มเหล้า

……

ทันทีที่ฉินจุนขับรถออกไปไกลเขาก็ได้รับสัญญาณเพื่อขอความช่วยเหลือจากหวังตงเสวี่ย และหันหลังกลับทันทีแล้วขับรถกลับ ความเร็วของรถสปอร์ตคันนี้เร็วมากเขาเหยียบคันเร่งและก็มาถึงประตูของโรงเรียนในพริบตา

“เฮ้！ คุณเป็นใคร รถเข้าจากทางนี้ไม่ได้…” รปภ.ออกมาหยุดเขา แต่ฉินจุนไม่สนใจเขาเลยเตะคันเร่งแล้วรถพุ่งเข้าชนประตูแล้วพุ่งเข้าไป

ฉินจุนเดินตามจุดสัญญาณโดยตรงและขับรถไปที่ชั้นล่างของห้องเรียนของหวังตงเสวี่ย

หากรถอีกคันวิ่งเข้ามาในวิทยาเขตคาดว่านักศึกษาจะกลัวหรือระแวดระวัง

แต่รถที่พุ่งเข้ามานั้นเป็นรถสปอร์ตชั้นนำ ไม่เพียงแต่นักเรียนไม่กลัวแต่ยังสนใจมากพวกเขาทั้งหมดมาดูและถ่ายวิดีโอ

หลังจากลงจากรถฉินจุนก็รีบตรงไปที่ห้องเรียน

เมื่อเห็นกลุ่มเด็กผู้หญิงในห้องเรียนล้อมรอบที่นั่ง ฉินจุนก็โกรธจัดเขาจึงก้าวไปข้างหน้าและเตะเขาไม่รู้ว่าใครถูกเตะและคนอื่นๆ รอบตัวเขาก็กระเด็นไปในอากาศ

หลังจากกรีดร้องเขาก็ก้าวออกไปและเขาก็เข้าไปข้างในและเห็นหวังตงเสวี่ยที่ขดตัวอยู่ใต้โต๊ะด้วยเสื้อผ้าที่ไม่เรียบร้อย

“ตงเสวี่ย!”