ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 192

เถียนเสี่ยวหลินก็หมายความเช่นเดียวกัน คราวนี้คอนเสิร์ตไม่มีทางเกิดขึ้นอย่างแน่นอน ยังไงซะพรุ่งนี้จะจัดขึ้นแล้วและประชาสัมพันธ์ไม่ทัน

แฟน ๆ ของเถียนอิงหลายคนซื้อบัตรแล้ว พรุ่งนี้พวกเขาจะไปที่นั่นแน่นอน เมื่อพวกเขาพบว่าคอนเสิร์ตของเถียนอิงถูกเปลี่ยนเป็นของซูเหวินฉี อาจมีบางอย่างเกิดขึ้น

ฉินจุนขมวดคิ้ว “คอนเสิร์ตจะจัดขึ้นไม่ได้เหรอ? พรุ่งนี้ฉันสัญญากับเพื่อนไว้แล้วว่าจะพาเธอมาดู”

ซูเหวินฉีแตะเบา ๆ ที่ฉินจุนด้วยขาของเธอใต้โต๊ะ และกระซิบ

“ฉันจะเปิดโชว์ให้เพื่อนของนายคนเดียว!”

คนที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ เธอจะทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้ สามารถรู้จักกับพวกเขาได้ก็ไม่เลวแล้ว โอกาสที่จะจัดคอนเสิร์ตในอนาคตมีอย่างแน่นอน

หลังอาหารเย็น ซุนเจี้ยนหมินและคนอื่น ๆ ทิ้งข้อมูลติดต่อของซูเหวินฉีและเถียนเสี่ยวหลิน โดยบอกว่าหากคุณต้องการความช่วยเหลือในอนาคต คุณสามารถโทรติดต่อได้โดยตรง

เถียนเสี่ยวหลินปลื้มใจ เธอไม่เคยคิดเลยว่ามื้อนี้จะสามารถทำหัวหน้าชั้นยอดได้มากมายขนาดนี้ ฉินจุนคนนี้เจ๋งเกินไปหรือเปล่า?

ฉันไม่เคยเห็นมันเลย!

หลังอาหาร ซูเหวินฉียังสงสัยเล็กน้อย และถาม

“นายเจอพวกเขาได้ยังไง?”

ฉินจุนเอ่ย “ฉันเคยรักษาพวกเขาน่ะ”

“อ่อ”

คำอธิบายนี้ค่อนข้างสมเหตุสมผล ทุกคนที่กินธัญพืชไม่ขัดสีจะป่วย ดังนั้น ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร เขาจำเป็นต้องมีเพื่อนที่เป็นแพทย์อัจฉริยะ

“ขอบคุณในครั้งนี้นะ! เพื่อนของนายต้องการฟังคอนเสิร์ตของฉันใช่มั้ย? ฉันจะหาที่และร้องเพลงให้เขาคนเดียว ขอบคุณนะ”

“โอเค ตกลงแบบนี้แล้ว ฉันจะจัดหาสถานที่ไว้ พรุ่งนี้ตอนเย็น”

หลังจากแยกโรงแรมออกไปแล้ว เถียนเสี่ยวหลินก็ถามระหว่างทางกลับ

“ฉินจุนคนนี้ ใช่คนที่เธอออกเดตบ่อยรึเปล่า? การค้นหายอดฮิตครั้งก่อน คือเขาใช่มั้ย?”

ซูเหวินฉีพยักหน้า เธอไม่มีอะไรจะซ่อนจากพี่เถียน

เถียนเสี่ยวหลินถามว่า “ตัวตนของเขาคืออะไรกันแน่ และเกี่ยวข้องกับคนผู้มีอำนาจเหล่านี้ได้ยังไง?”

ซูเหวินฉีกล่าวว่า “เขาเคยรักษาคนเหล่านั้น”

ตามคำอธิบายของฉินจุน เธอพูดทวนอีกครั้ง

อย่างไรก็ตามเถียนเสี่ยวหลินขมวดคิ้วเล็กน้อย เคยรักษา?

มันไม่ค่อยเหมือนนะ

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นแพทย์อัจฉริยะที่ช่วยรักษาโรคได้ พวกเขาก็จะไม่เคารพมันมากนัก

จากจุดเริ่มต้นของประตู คุณจะเห็นได้จากที่นั่ง ก่อนที่ฉินจุนจะเข้าไป ที่นั่งหลักถูกจองไว้แล้ว หลังจากที่ฉินจุนเข้ามา เขาก็นั่งลงอย่างเป็นธรรมชาติโดยไม่เป็นเกร็งใด ๆ

หลังจากนั่งลง ไม่ว่าจะสั่ง กิน หรือดื่มฉลอง ฉินจุนคือหัวใจหลัก

แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ใช้ตำแหน่งพิเศษที่ให้เกียรติเมื่อพูด แต่ก็สามารถเห็นได้ ระหว่างคำพูดและพฤติกรรมของพวกเขา ว่า ฉินจุนเป็นคนที่โดดเด่น

ถ้าเป็นแค่หมอ เกรงว่าจะทำไม่ได้ใช่ไหม?

ไม่ว่าผู้ใหญ่เหล่านี้จะมีอำนาจหรือมั่งคั่ง หากเป็นผู้มีอำนาจต่อประเทศ คนประเภทไหนที่พวกเขาจะไม่เคยเห็นบ้าง พวกเขาจะเคารพหมอเพียงคนเดียวมากขนาดนี้ได้อย่างไร?

ฉินจุนคนนี้ ต้องเป็นมากกว่าหมออย่างแน่นอน

แต่เถียนเสี่ยวหลินไม่ได้พูดมากเกินไป แต่ถามแทน

“เธอสองคนไปไกลแค่ไหนแล้ว?”

ซูเหวินฉีส่ายหัว “ยังไม่ได้ถูกเนื้อต้องตัวกันเลย”

เถียนเสี่ยวหลินกล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้นเธอต้องสู้แล้ว นี่เป็นเด็กชายที่มีค่าคนหนึ่ง เธอต้องจับเขาให้ได้!”

เถียนเสี่ยวหลินพูดเพียงประโยคดังกล่าว และไม่พูดอีก ซูเหวินฉีสับสน เด็กมีค่าอะไร?