ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 213

เว่ยเจี้ยนจวินคุกเข่าแบบนี้ และการแสดงออกของทุกคนก็ซับซ้อนขึ้นในทันใด

ฉากนี้ดราม่าจริง ๆ

เขาดูถูกฉินจุนมากก่อน โดยบอกว่าเขาไม่เคยกินอาหารฝรั่งเศส เขาบอกว่าเขาเก็บขยะ และนาฬิกาของหวังตงเสวี่ยเป็นนาฬิกาปลอม

ผลลัพธ์ล่ะ เขาเป็นหัวหน้าของร้านเครื่องประดับเฝิง!

รองผู้จัดการตัวน้อย คุณกำลังพูดถึงอะไรกับเจ้านาย?

ตอนนี้สบายดีแล้ว และตนเองตกงาน

การแสดงออกของถังโหรวน่าเกลียดมาก เดิมทีงานเลี้ยงวันนี้ เธอจะมาเปรียบเทียบตัวเองกับหวังตงเสวี่ย

ผลลัพธ์ล่ะ ถูกหวังตงเสวี่ยตอกกลับอย่างสมบูรณ์!

ยิ่งไปกว่านั้น แฟนของเธอคุกเข่าลงต่อหน้าแฟนของหวังตงเสวี่ยด้วย ซึ่งน่าขายหน้ามาก!

“เว่ยเจี้ยนจวิน! คุณกำลังทำอะไร! คุณคุกเข่าเพื่อเขาได้ยังไง มันน่าอายมาก!”

หากถังโหรวไม่พูดคงจะไม่เป็นอะไร แต่เว่ยเจี้ยนจวินโกรธทันทีที่เธอพูด

“หุบปากซะ นังบ้า!”

หลังจากพูดจบ เว่ยเจี้ยนจวินก็ลุกขึ้น เตะท้องของถังโหรว

“ถ้าไม่ใช่เพราะเธอที่ขูดเลือดขูดเนื้อฉัน ฉันจะถูกไล่ออกจากบริษัทได้มั้ย?”

เว่ยเจี้ยนจวินชี้ไปที่ถังโหรว และพูดกับเพื่อนนักเรียน

“เธอ ตอนกลางวัน ที่ร้านอาหารฝรั่งเศสเธออยากเปรียบเทียบกับตงเสวี่ย เธอไปที่ที่นั่งวีไอพี เธอก็อยากไปนั่งที่นั่งวีไอพีด้วย แต่ที่นั่งวีไอพีมีค่าเปิดโต๊ะ กินข้าวมื้อเดียวจ่ายแปดหมื่นหยวน!”

“เธอหนีไปเอง และทิ้งฉันไว้ที่นั่นเพื่อจ่ายเงิน!”

“เดิมที เธอกำลังจะเลิกกับฉัน แต่เมื่อฉันได้ยินว่าเพื่อนร่วมชั้นของเธอมีงานพบปะสังสรรค์ เพื่อให้ฉันสนับสนุนที่งาน เธอจึงวิ่งไปที่โรงแรมเพื่อเปิดห้องและขอร้องฉัน”

เว่ยเจี้ยนจวินคว้าสร้อยคอจากคอของถังโหรว และพูดด้วยการเยาะเย้ย

“ดูสร้อยคอนี่สิ ฉันให้เธอเมื่อปีที่แล้ว เพื่อที่จะอวดเธอ วันนี้ฉันต้องให้เธออีกครั้ง”

“นังบ้า ถ้าไม่ใช่เพราะความอวดดีของเธอ ฉันจะถูกไล่ออกได้มั้ย? ฉันจะตีเธอให้ตายซะ!”

เมื่อเว่ยเจี้ยนจวินขึ้นไปก็ตบหน้าถังโหรวไปหนึ่งฉะ

ถังโหรวก็ทรุดตัวลงอย่างสมบูรณ์ในเวลานี้ ราวกับว่าใบหน้าชิ้นสุดท้ายถูกเว่ยเจี้ยนจวินฉีกออก

ถังโหรวเตะและรองเท้าส้นสูงของเธอ ก็กระแทกเป้าของเว่ยเจี้ยนจวิน

เว่ยเจี้ยนจวินอายุมากแล้ว การเตะครั้งนี้ทำให้เขาช็อก จู่ ๆ เขาก็พลิกตัวล้มลงกับพื้น มือของเขาปิดเป้า หน้าซีด

“เว่ยเจี้ยนจวิน! นายกล้าที่จะทุบตีฉัน ฉันจะสู้กับนาย!”

ชายและหญิงตีกันบนพื้น

เพื่อนร่วมชั้นคนอื่น ๆ มองอย่างเฉยเมย และไม่ได้ตั้งใจจะเข้าไปแทรกแซง

สองคนนี้ต้องรับผิดจริง ๆ

ฉินจุนไม่ต้องการส่งผลต่ออารมณ์ของพวกเขาเพราะคนแบบนี้

“ตงเสวี่ย ไปกันเถอะ”

เพื่อนร่วมชั้นหลายคนก็จากกันไป หวังตงเสวี่ยและเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอบางคนยังคงต้องการอยู่ด้วยกัน ดังนั้นฉินจุนจึงไม่เข้าร่วม และอาจมีเสียงกระซิบระหว่างพวกเขา

เฝิงซู่เฉียงได้จัดโรงแรมน้ำพุร้อนสำหรับพวกเขา เพื่อที่พวกเขาจะได้ไปเล่นแบบสบาย ๆ

เพื่อนสนิทของตนเองทั้งสี่คนกำลังแช่ตัวในบ่อน้ำพุร้อนสุดหรูขนาดใหญ่ ดื่มไวน์แดง และผลไม้หนึ่งจาน ซึ่งเป็นสิ่งที่น่ายินดี

“ตงเสวี่ย เธอไปเจอแฟนที่สุดยอดแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ทำไมเธอไม่บอกเราเลย”

“นั่นสิ เกรงใจเกินไปแล้ว แต่งงานกับคนรวย ถ่อมตัวแบบนี้ได้ยังไง?”

“เธอคงไม่ได้กลัวว่าพวกเราจะขโมยใช่มั้ย?”

หวังตงเสวี่ยหน้าแดงเล็กน้อย ก้มศีรษะลงและลังเล และเธอก็ไม่ได้ซ่อนมันจากเพื่อนที่ดีสองสามคน

“อันที่จริง … เขายังไม่ใช่แฟนฉัน”

หลังจากอธิบายความสัมพันธ์กับฉินจุนสั้น ๆ ให้พวกเขาทั้งสามฟังแล้ว ถิงถิงและทั้งสามก็ตกใจ