ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 249

“เชิญครับ”

ฉินจุนไม่ชักช้าแต่อย่างใด และยังรู้อีกว่าผู้หญิงคนนี้กังวลเรื่องความสวยของตัวเอง ดังนั้นเขาจึงเตรียมการผ่าตัดทันที

“เหลาข่ง วันนี้ปิดคลินึก”

“โอเค。”

ข่งฝานหลินปิดประตูชัตเตอร์ด้านนอกทันที เขารู้ว่าวันนี้อาจารย์ฉินก็เจองานหินเหมือนกัน คาดว่าโรคนี้จะใช้เวลาอย่างน้อย 1 วัน เขาจะลองพยายามดู จากนั้นเขารีบล้างมือ แล้วรีบเปลี่ยนเสื้อกราวสีขาวให้ฉินจุนเข้าทำการผ่าตัด

เย่หวันเอ๋อทักษะไม่มากพอที่จะสามารถเข้าไปช่วยอะไรได้ ดังนั้นเธอจึงทำได้เฉพาะงานเล็กๆน้อยๆในบริเวณใกล้เคียง แม้แต่เจิ้งผิงหลงก็ยังตื่นเต้นกับการรักษาครั้งนี้เช่นกัน

แต่เพราะนี้มันคือการผ่าตัดให้กับหญิงสาวคน และเธอต้องเปลือยกาย และนอกจากเย่หวันเอ๋อแล้ว อาจารย์อีกสองคนนั้นจึงทำได้เพียงงานเล็กๆน้อยๆอยู่ข้างนอก

หลิ่วชิงชิงนอนอยู่บนเตียงอีกครั้งและพูดด้วยความตื่นเต้น

“คราวนี้ ต้องถอดหมดไหมคะ?”

ฉินจุนพยักหน้า “ใช่ครับ แต่ไม่ต้องกังวล เราจะเริ่มจากใบหน้าของคุณก่อน คุณต้องอดทนกับมันหน่อยนะครับ”

เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของเธอ ฉินจุนจึงเปิดทีวีหารายการวาไรตี้ให้เธอดู ซึ่งนี่อาจทำให้เธอผ่อนคลายลงได้บ้าง

ฉินจุนหยิบมีดผ่าตัดออกมา นี่เป็นครั้งแรกที่เขาใช้มีดอย่างเป็นทางการหลังจากกลับมาที่ตงไห่

เมื่อก่อนเขาเคยใช้เพียงมีดหมอของแพทย์แผนตะวันตก แต่คราวนี้จะเป็นครั้งแรกที่เขาจะใช้มีดหยานหลิงของแพทย์แผนจีน

ฉินจุนหยิบเข็มออกมาสองสามเข็มแล้วเจาะไปที่ตำแหน่งต่างๆ บนหัวของหลิวชิงชิง

“คุณหลิว หลังจากที่ผมแทงเข็มนี้ลงไป คุณจะไม่สามารถพูดได้อีกแล้วนะครับ และคุณจะไม่สามารถขยับหัวของคุณได้แล้วนะครับ คุณต้องกลั้นใจหน่อยนะครับ”

หลิวชิงชิงกระพริบตา เผยให้เห็นการจ้องมองอย่างแน่วแน่

หลังจากนั้นฉินจุนก็เข็มลงไปบนใบหน้าของเธอ และเข็มสี่อันก็ถูกแทงที่หัวของเธอเพื่อป้องกันไม่ให้เธอขยับ

มีดผ่าตัดตกลงมาบนใบหน้าของเธอ และขยับช้าๆ ราวกับกำลังปอกเปลือกแอปเปิ้ล

“เหลาข่ง เอายามา”

ข่งฝานหลินบดผงยาตามสูตรของฉินจุนอยู่ข้างนอก แล้วอุ่นบนหม้อไฟขนาดเล็ก

ผงต้องบดสด ๆ โชคดีที่เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์แผนจีนอย่างข่งฝานหลิง หากเป็นเย่หวั่นเอ๋อละก็ เกรงว่าอาจไม่สามารถควบคุมความร้อนได้ดีมานัก

หลังจากตัดผิวหนังออกอย่างเบาๆแล้ว ใบหน้าของหลิวชิงชิงก็เปลี่ยนเป็นสีแดงในทันที แต่กลับไม่มีเลือดออกแม้แต่น้อย

สิ่งที่ฉินจุนตัดทิ้ง คือผิวที่ตายแล้วที่ติดกับผิวหนังชั้นหนังแท้ ซึ่งต้องใช้ทักษะและเทคโนโลยีที่สูงมาก แม้แต่ฉินจุนเองก็ยังต้องระวัง ไม่เช่นนั้นจะทิ้งรอยแผลเป็นไว้บนใบหน้าของเธอได้ แล้วนั่นจะยิ่งรักษายากขึ้นไปอีก

ชิ้นส่วนของสิวที่ถูกตัดออก ฉินจุนก็ได้หยิบยาออกมาทา

ทันใดนั้น หลิวชิงชิงคว้าขาของฉินจุนและจับไว้อย่างแน่น

ในตอนนี้เธอคงเจ็บปวดมาก แต่เธอไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาได้ เธอจึงทำได้เพียงระบายออกมาแบบนี้

ฉินจุนมองดูเธอและทำให้เธอโล่งใจผ่านแววตาของเขา

“ไม่เป็นไร ถ้าเจ็บก็หยิกได้”

หลิวชิงชิงจับขาของฉินจุนอย่างแน่นหนาและเหยียดร่างกายของเขาให้ตรง นี่เป็นเพียงเริ่มต้นเท่านั้นและจุดต่อไปจะเจ็บปวดเช่นนี้อีก

ณ จุดนี้ไม่มีทางให้ถอยแล้ว ฉินจุนยังคงทำการผ่าตัดต่อไป

เย่หวันเอ๋อที่อยู่ถัดจากเธอตกใจกลัว เธอไม่กล้าเปล่งเสียงแม้แต่น้อย เธอกลั้นหายใจเพราะกลัวว่ามือของฉินจุนจะสั่น

อย่างไรก็ตาม มือของฉินจุนก็เหมือนกับเครื่องจักร มั่นคงและแม่นยำ

ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงเต็ม ใบหน้าของหลิวชิงชิงก็เต็มไปด้วยผงยา และในที่สุดฉินจุนก็ดึงเข็มออกจากใบหน้าของเธอ