ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 256

สรุปบท บทที่ 256 สมาชิกบัตรแพลตตินั่ม: ผู้รักษาสุดแกร่ง

อ่านสรุป บทที่ 256 สมาชิกบัตรแพลตตินั่ม จาก ผู้รักษาสุดแกร่ง โดย Internet

บทที่ บทที่ 256 สมาชิกบัตรแพลตตินั่ม คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการโต้แย้ง ผู้รักษาสุดแกร่ง ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

คำพูดของผู้จัดการทำให้บริกรตกตะลึง

“หุ้น … ผู้ถือหุ้น?”

ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้จัดการจะมีท่าทีที่ดีเช่นนี้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่คนไม่กี่คนเหล่านี้ดูเหมือนจะไม่เคยไปที่ร้านมาก่อน และพวกเขาก็ยังเป็นบัตรแพลตตินั่ม!

ปรากฏว่าพวกเขาไม่ใช่สมาชิกธรรมดา แต่เป็นผู้บริหาร!

พนักงานตกตะลึง และรีบเดินไปหาฉินจุน พร้อมพูดด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ

“ท่านคะ ขอโทษค่ะ เมื่อกี้เราไม่รู้ …”

ฉินจุนเยาะเย้ย “ไม่เป็นไร เธอแค่ไม่จำเป็นต้องทำงานที่นี่อีกต่อไป”

หลังจากพูดเสร็จ ฉินจุนทั้งสามก็เดินผ่านเธอไป และมองดูเครื่องสำอางต่อไป

พนักงานหน้าซีด แม้ว่านี่จะเป็นเพียงงานบริการ แต่นี่คือร้านเครื่องสำอางแบรนด์เฉิงยวิน

เธออยู่ที่นี่มาสองปีแล้ว และอีกไม่กี่ปีหลังจากนั้น เธอก็สามารถเป็นผู้จัดการร้านได้ เมื่อถึงเวลานั้น เธอจะสามารถหารายได้มากกว่าหนึ่งหมื่นหยวนต่อเดือน และมีทุกอย่างตั้งแต่ประกันสังคมห้าแบบ และกองทุนที่อยู่อาศัยหนึ่งกองทุน จะหางานดี ๆ แบบนี้ได้ที่ไหน?

และตอนนี้เธอถูกไล่ออกจากร้านเครื่องสำอางแบรนด์เฉิงยวิน บันทึกนี้จะยังคงอยู่ในอนาคต ใครจะต้องการพนักงานที่ถูกไล่ออก…

ผู้จัดการเหลือบมองเธออย่างเย็นชา “สมควรแล้ว ออกไปจากที่นี่ซะ!”

ไม่มีใครสงสารคนแบบนี้

ฉินจุนทั้งสามดูเครื่องสำอางกันต่อไป ปกติแล้วหวังตงเสวี่ยไม่ค่อยแต่งหน้า เธอเลยซื้อไม่หลายประเภท แต่เธอซื้อผลิตภัณฑ์ดูแลผิวจำนวนมาก เช่น มาส์กหน้า และมอยส์เจอไรเซอร์ประเภทนี้ไม่เลวทีเดียว

เมื่อทั้งสามกำลังออกไปเที่ยวกัน ชายหญิงคนหนึ่งเดินเข้ามา

ผู้หญิงคนนั้นทำหน้าไม่พอใจ “ที่รัก ดูหน้าฉันสิ!”

ชายคนนั้นพูดอย่างช่วยไม่ได้ว่า “โอเค ๆ ๆ คุณอยากซื้อเครื่องสำอางไม่ใช่เหรอ ซื้อเลย”

คนสองคนนี้คือหยานเผิงและไป๋หย่าที่เคยพบกันที่ประตูมาก่อน

ไป๋หย่าถอนหายใจ “คุณเป็นคนวงใน ฉันจะซื้อเครื่องสำอางคุณไม่ได้บอกว่ามันมีส่วนลดเหรอ แต่ละอันแพง ๆ ทั้งนั้น”

หยานเผิงทำอะไรไม่ถูกเช่นกัน แม้ว่าเขาจะขายเครื่องสำอางด้วย แต่เขาก็ไม่มีใครเทียบได้กับร้านเครื่องสำอางแบรนด์เฉิงยวินได้ มันเป็นเพียงธุรกิจขนาดเล็ก

“ที่รัก ไม่ใช่ว่าไม่มีส่วนลด อย่างนี้ก็แล้วกัน วันนี้คุณเลือกสักสองสามอย่าง ผมจะดูหน่อยว่ามีใครสามารถใช้บัตรแพลตตินั่มซื้อได้มั้ย”

“จริงเหรอ คุณรู้จักสมาชิกแพลตตินั่มด้วยเหรอ?”

ไป๋หย่าคิดเกี่ยวกับมัน และทันใดนั้นก็พูดว่า “ที่รัก ถ้าคุณรู้จักสมาชิกบัตรแพลตตินั่ม เราก็สามารถซื้อผลิตภัณฑ์ภายในได้ ฉันได้ยินมาว่าร้านเครื่องสำอางแบรนด์เฉิงยวิน มีผลิตภัณฑ์ขจัดรอยแตกลายแบบใหม่ ฉันอยากลองอ่ะ”

“นี่ … ฉันจะพยายาม”

หยานเผิงโทรมาเป็นเวลาครึ่งชั่วโมง และในที่สุดเขาก็ติดต่อเพื่อนที่มีสมาชิกบัตรแพลตตินั่ม และให้ยืมใช้

หลังจากติดต่อแล้ว หยานเผิงก็พาไป๋หย่าเข้าไปในห้องโถงภายใน และเริ่มเลือกผลิตภัณฑ์

ราคาของผลิตภัณฑ์ทดสอบภายในค่อนข้างแพง และส่วนลดของบัตรแพลตตินั่มนั้นไม่ใหญ่มาก ดังนั้นแม้ว่าพวกเขาจะซื้อผลิตภัณฑ์เดียวกันกับฉินจุน แต่ราคาก็แพงกว่ามาก

ไป๋หย่าซื้อเครื่องสำอางราคามากกว่าหนึ่งหมื่นหยวน เดินออกจากห้องโถงด้านในอย่างพึงพอใจ เตรียมซื้อมาส์กหน้าอีกสองสามชิ้น เดินไปที่เคาน์เตอร์ และเห็นฉินจุนทั้งสามคน

ไป๋หย่าก็จ้องมอง

“เป็นพวกเธอนั้นเอง!”

ฉินจุนขมวดคิ้ว จริง ๆ โลกนี้ช่างแคบจริง ๆ ได้พบกับสุนัขบ้าสองตัวนี้อีกครั้ง

ไป๋หย่าโกรธมากเมื่อเห็นหวังตงเสวี่ยถือเครื่องสำอางมากมายไว้ในมือ

“นังหนู ทำไมเธอซื้อเครื่องสำอางเยอะจัง แต่งเป็นโสเภณี ไปเกลี้ยกล่อมสามีฉันต่อเหรอ!”

หลิงหลิงไม่มีความสุขอีกต่อไป เธอยืนขึ้นและก่นด่า

“ปากของแกพูดให้มันดี ๆ หน่อย ใครแต่งตัวเหมือนโสเภณีไม่ทราบ แกนั่นแหละที่เหมือนโสเภณีแก่!”

“พวกแกกำลังทำอะไร! ฉันหยานเผิง และฉันรู้จักเจ้านายของพวกแก! ฉันปล่อยให้แกไล่มันออกไป!”

“แม่ง!”

ไม้สั้นในมือของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนทักทายพวกเขา และทุบไปที่หยานเผิงและไป๋หย่า ทั้งสองคู่ถูกทุบตีด้วยรอยฟกช้ำ และหนีไป

เมื่อเห็นคนสองคนอับอาย หลิงหลิงก็ขมวดคิ้ว และพูดว่า “ตงเสวี่ย วันนี้เธอต้องระวังให้มากกว่านี้”

หวังตงเสวี่ยผงะไปครู่หนึ่ง “มันจะไม่เกิดขึ้น แม้ว่าหยานเผิงจะไม่ใช่คนดี แต่เขาไม่กล้าทำอะไรกับฉันหรอก”

ทั้งสองยังรู้เรื่องหยานเผิงเพียงเล็กน้อย ว่าเขามีตัณหา แต่ภรรยาของพวกเขาเข้มงวด และไม่กล้าทำสิ่งเลวร้าย

หลิงหลิงกล่าวว่า “เขาไม่มีความกล้า แต่ภรรยาของเขาไม่สามารถพูดได้ว่ามันแย่มาก ไป๋หย่าไม่ใช่คนดี ระวังไว้ดีกว่า”

หวังตงเสวี่ยพยักหน้า และอดไม่ได้ที่จะสัมผัสนาฬิกาที่ฉินจุนมอบให้เธออีกครั้ง นี่คือพระเครื่องของเธอ หวังตงเสวี่ยรู้สึกโล่งใจมากขึ้นด้วยนาฬิกาเรือนนี้

ฉินจุนไม่ได้จริงจังกับมันมากนัก แต่แค่คนธรรมดาสองคน พวกเขาไม่ควรหยิ่งถึงระดับนั้น

หากพวกเขากล้าทำอะไร ฉินจุนจะทำให้พวกเขาเสียใจที่มายังโลกนี้อย่างแน่นอน

“เอาล่ะ เราจะกลับไปโรงเรียนแล้ว พี่ฉิน ขอบคุณนะคะสำหรับวันนี้!”

หลิงหลิงมีความสุขมาก มันคือฉินจุนที่ซื้อเครื่องสำอางในวันนี้ และเธอก็อยากจะขอบคุณเขาโดยธรรมชาติ

ฉินจุนยังยิ้มอย่างสุภาพ และเรียกทั้งสองคนกลับมา

เมื่อทั้งสองเพิ่งกลับไปโรงเรียน จู้หลินหลินก็โทรมา

“พี่เสี่ยวจุน คุณว่างไหม จู่ ๆ คุณย่าก็ล้มป่วย”

ฉินจุนขมวดคิ้ว “ตกลง ฉันจะกลับไปดูหน่อย”

แม้ว่าจะมีความขัดแย้งกับหญิงชรามาก่อน แต่เธอก็เป็นย่าของจู้หลินหลิน เมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็กเขาก็ยังมีพระคุณต่อเฉินจุนอยู่บ้าง แม้ว่าจะเธอจะเป็นคนเย่อหยิ่ง แต่ฉินจุนก็นับว่าตอบแทนเธอด้วยคุณธรรม

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง