อ่านสรุป บทที่ 265 ลงมือ จาก ผู้รักษาสุดแกร่ง โดย Internet
บทที่ บทที่ 265 ลงมือ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายการโต้แย้ง ผู้รักษาสุดแกร่ง ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
คุณชายยวี่เดินก้าวเข้ามาทีละก้าว สีหน้าของจู้หลินหลินเริ่มออกอาการตื่นตระหนก แต่ว่าจู้หลินหลินก็เป็นหญิงแกร่ง ไม่ยอมให้ใครมาทำอะไรง่าย ๆ
พอคุณชายยวี่เดินเข้ามา จู้หลินหลินก็ยกขาขึ้นถีบออกไป
แต่ทว่าคุณชายยวี่ผ่านอะไรมาเยอะ เหตุการณ์แบบนี้เขาไม่ได้เพิ่งเจอเป็นครั้งแรก เพราะฉะนั้นเขาเตรียมรับมือนานแล้ว
คุณชายยวี่ก้าวถอยหลังเพื่อหลบ ทำให้จู้หลินหลินถีบไม่โดน เนื่องจากเธอออกแรงโน้มไปข้างหน้ามากเกินไปจึงทำให้เสียการทรงตัวล้มลงไปที่พื้นทันที
คุณชายยวี่ยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย “ฮ่าฮ่า กล้าดีนี่ ฉันชอบ ร่างกายยืดหยุ่นไม่เลวเลยแฮะ อีกเดี๋ยวฉันจะสอนท่ายากให้เธอเอง!”
พูดจบคุณชายยวี่ก็กระชากเสื้อผ้าของจู้หลินหลินอย่างแรง!
……
ขณะที่ฉินจุนกำลังพูดคุยอยู่กับพวกเหอเนี่ยนอิง จู่ ๆ นาฬิกาข้อมือของเขาก็สั่นขึ้นมา สั่นอย่างต่อเนื่องแถมยังมีสัญญาณไฟสีแดงกะพริบขึ้นมา
ฉินจุนเห็นดังนั้นก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที สีของสัญญาณขอความช่วยเหลือของสาว ๆ แต่ละคนจะแตกต่างกันออกไป สีแดงหมายถึงสัญญาณขอความช่วยเหลือจากจู้หลินหลิน
ในงานแบบนี้ ทำไมถึงเกิดเหตุถึงต้องส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือ?
ฉินจุนไม่กล้าเมินเฉย เขารีบหยิบโทรศัพท์ออกมาดูตำแหน่ง
ห้องน้ำเหรอ?
ฉินจุนเงยหน้าขึ้นไปมองตามทิศทาง ก่อนจะรีบพุ่งไปทันที
คนอื่น ๆ พอเห็นฉินจุนตื่นตระหนกขนาดนั้น ก็รีบตามไปทันที
“ศิษย์พี่ เกิดอะไรขึ้น?”
ฉินจุนไม่โต้ตอบอะไร เขาพุ่งตรงไปที่หน้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงต่อสู้กันในห้องน้ำ ลูกตาของเขาก็หดตัวลงด้วยความตกใจ ดูแล้วต้องเป็นที่นี่แน่ ๆ !
เฉาจิงจิงยืนขวางอยู่ที่หน้าประตู พอเห็นฉินจุนกับคนอื่น ๆ เดินเข้ามา ก็ขมวดคิ้วมุ่นทันที
“ทำอะไรกันน่ะ ที่นี่เข้าไม่ได้ พวกคุณรีบออกไปซะ!”
เฉาจิงจิงกางแขนออก ขวางทางพวกเขา
ฉินจุนก็ถีบเข้าที่ท้องของเฉาจิงจิงทันที
“ไสหัวไปซะ!”
เสียงถีบดังปึง เฉาจิงจิงก็โดนถีบจนกระเด็นไปกระแทกเข้ากับกำแพงที่ด้านหลังจนกระเบื้องห้องน้ำแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ
ที่มุมปากของเฉาจิงจิงมีเลือดไหลออกมา อวัยวะภายในได้รับการกระแทกอย่างรุนแรง ตั้งแต่เด็กจนโตเป็นสาวไม่เคยได้รับรู้ความรู้สึกเจ็บปวดขนาดนี้มาก่อน
เฉาจิงจิงแน่นที่หน้าอกหายใจไม่ออก อยากจะพูดอะไรออกมาก็พูดไม่ออก
พอถีบเฉาจิงจิงเสร็จ ฉินจุนก็พุ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที
ภายในห้องน้ำจู้หลินหลินกับคุณชายยวี่กำลังฉุดกระชากยื้อแย่งกันอยู่ เสื้อผ้าของจู้หลินหลินถูกกระชากจนขาดวิ่น ด้านในเหลือเพียงเสื้อแขนสั้นรัดรูปที่เธอสวม ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง ดูน่าอับอาย บนใบหน้ามีรอยแดงดูก็รู้ว่าเกิดจากการโดนตบ
“ไอ้สารเลว!”
ฉินจุนพุ่งเข้าไปกระโดดถีบเหมือนเดิม ทำเอาคุณชายยวี่กระเด็นเข้าไปในห้องส้วมกระแทกเข้ากับประตูห้องส้วม จนก้มลงไปนั่งอยู่บนชักโครก
แรงถีบของฉินจุนไม่เบาเลย อีกนิดเดียวเกือบทำเอาเขากระดูกเกือบหัก
“พี่เสี่ยวจุน!”
พอเห็นฉินจุนมาแล้ว จู้หลินหลินก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก พอรู้ว่าฉินจุนอยู่ตรงหน้าแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่กลัวอะไรมาก เพียงแต่เมื่อครู่ที่ต่อสู้กับคุณชายยวี่ได้รับบาดเจ็บนิดหน่อย เธอโดนเขาตบเข้าที่ใบหน้า
คุณชายยวี่ตั้งตัวอยู่นานกว่าจะลุกขึ้นได้ในที่สุด ใบหน้าของเขาอำมหิตน่ากลัวกว่าใคร ๆ
“ไอ้เหี้ย!มึงกล้าถีบกูหรอ?มึงไม่รู้หรือไงว่ากูเป็นใคร!”
หลังจากคุณชายยวี่เดินออกมา เหอเนี่ยนอิงกับคนอื่น ๆ ก็ผงะ
“ยวี่ฟานหนิง!?”
พอเห็นหน้าคนคนนี้ แม้แต่เหอเนี่ยนอิงยังขมวดคิ้ว
“ปกป้องผู้หญิงของมึงใช่ไหม?”
“มันต้องมีสักช่วยที่มึงไม่ได้อยู่กันหล่อนใช่ไหมวะ?รอวันที่มึงไม่อยู่ข้าง ๆ เธอนะ แล้วมึงคอยดูว่ากูจะเล่นเมียมึงยังไง!”
สิ่งที่ยวี่ฟานหนิงพูดออกมาไม่ใช่เรื่องล้อเล่น เขาจำจนตาย ออกจากประตูนี้ไป เขาจะต้องหาวิธีแก้แค้นให้ได้
ฉินจุนขมวดคิ้วมุ่น “ที่แกพูดมาก็มีเหตุผล ออกจากประตูนี้ไป ก็ต้องคอยระวังหมาลอบกัดอย่างแกตลอดเลย ลำบากมากจริง ๆ ”
ถึงแม้ว่านาฬิกาข้อมือของฉินจุนจะสามารถส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือได้ แต่สิ่งสิ่งนี้ก็ยังมีข้อเสียอยู่บ้าง ถ้าหากว่าฉินจุนอยู่ไกลเกินไปแล้วมาช่วยไม่ทัน มันก็จะเกิดเรื่องได้ง่าย
“ในเมื่อเป็นแบบนั้น แกก็อย่าเพิ่งไป”
พูดจบฉินจุนก็เดินก้าวไปหายวี่ฟานหนิง
ยวี่ฟานหนิงผงะเล็กน้อย จากนั้นก็หัวเราะออกมาเสียงดัง
“ทำไม?มึงหมายความว่าจะฆ่ากูทิ้งที่นี่เหรอ?ฮ่าฮ่า มึงคิดว่ามึงเป็นใคร มึงรู้ไหมว่าถ้ากูหายตัวไป12ชั่วโมง ตระกูลยวี่แห่งเมืองปักกิ่งจะแก้แค้นอย่างบ้าคลั่งยังไง?พอถึงเวลานั้นอย่าว่าแต่มึงเลย แม้แต่เมืองตงไห่ก็รับมือไม่ไหว มึงเชื่อไหมล่ะ?”
ฉินจุนยิ้มบาง ๆ “ไม่เชื่อ”
พูดจบฉินจุนก็เดินเข้าไปบีบคอของยวี่ฟานหนิง ลงแรงไปที่นิ้วทั้งห้า แกร็ก เสียงกระดูกแตก คอของยวี่ฟานหนิงถูกฉินจุนบีบจนหักคามือ ตายคาที่ทันที
ทันใดนั้นผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ตะลึงตาค้างทันที!
การตัดสินใจของฉินจุนเกินความคาดหมายจริงๆ และแม้แต่นายพลระดับ 5 ดาวอย่างหวังจินไห่ก็ไม่สามารถแสดงท่าทีแข็งกร้าวเหมือนฉินจุนได้ขนาดนี้!
นั่นมันคุณชายยวี่จากตระกูลยวี่แห่งปักกิ่งเชียวนะ บอกจะฆ่าก็ฆ่าเลยเหรอ!
นี่มันโหดเหี้ยมเกินไปแล้ว!
หวังจินไห่ตั้งตัวได้ก็รีบออกคำสั่งทันที
“ปิดสถานที่ก่อน ไปส่งแขกด้านนอกออกไปให้หมด อย่าให้ใครมาเข้าใกล้สถานที่เกิดเหตุเด็ดขาด เร็วเข้า!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง