ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 288

ฉินจุนเดินไปรอบ ๆ หลังห้องแต่งตัว และปีนขึ้นไปตรงกำแพง ห้องแต่งตัวนี้เป็นบังกะโล ด้วยทักษะของฉินจุน เขาสามารถปีนขึ้นไปได้อย่างง่ายดาย หลังคาทำจากคอนกรีตเสริมเหล็กธรรมดา แม้ว่าฉินจุนก็ใช้ได้ มันเปิดออกอย่างรุนแรง แต่เขากลัวว่าซูเหวินฉีจะอยู่ด้านล่างพอดีและทำลายเธอ ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะเข้าไปข้างในผ่านช่องระบายอากาศ

เข้าไปในช่องระบายอากาศ คลานอยู่ครู่หนึ่ง เหนือห้องแต่งตัวของซูเหวินฉี

ในเวลานี้ ห้องแต่งตัวถูกคนผิวดำคนแก่ทุบจนเป็นหลุมแล้ว คนผิวดำทั้งสี่คนตื่นเต้นมาก เมื่อนึกถึงใบหน้าที่สวยงามของซูเหวินฉีและรูปร่างสูงเพรียว พวกเขารู้สึกซู่ซ่าไปทั้งตัว

หลังจากทุบเป็นโพรงแล้ว ชายผิวดำชราคนหนึ่งก็ยื่นแขนเข้าไป และคลำหากุญแจที่ล็อกอยู่

“อ้า!”

ทันใดนั้น ชายผิวดำก็กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด และดึงแขนของเขาออกอย่างรวดเร็ว โดยสอดหูฟังขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือเข้าไป พร้อมกับเลือดที่ไหลไปทั่วแขนของเขา

ชายผิดดำก่นด่าสองสามคำ และทั้งสี่คนก็เริ่มเตะประตูอย่างเมามัน ขาของซูเหวินฉีอ่อนแออยู่แล้วในขณะนี้ ร่างกายของเธอร้อน และมีเพียงร่องรอยของสติที่ไร้มีสติ

“เฮ้!”

เมื่อได้ยินเสียง ซูเหวินฉีก็เงยหน้าขึ้น และเห็นใบหน้าของฉินจุนในทันใด

ซูเหวินฉีมีความสุขเหลือเกิน

“คุณมาแล้ว!”

ฉินจุนเหลือบดูสถานการณ์ด้านล่าง แม้ว่าเขาจะสามารถแก้ปัญหาคนผิวดำทั้งสี่คนได้อย่างง่ายดาย แต่ก็มีนักข่าวอยู่ข้างนอกมากมาย มันจะไม่ง่ายที่จะอธิบายถ้าเขาบุกเข้าไปข้างในเร็ว ๆ นี้

เมื่อมองดูใบหน้าของซูเหวินฉี หน้าแดงและตาพร่ามัว เธอดูเหมือนจะถูกวางยา

ฉินจุนยื่นมือออกมา “จับผมไว้!”

ซูเหวินฉีรีบคว้ามือของฉินจุน เขาดึงอย่างแรง และดึงซูเหวินฉีขึ้นโดยตรง

ทั้งสองคนเข้าไปในท่อระบายอากาศแคบ ๆ ทันทีที่เธอเข้าไปในอ้อมแขนของฉินจุน ดูเหมือนว่าซูเหวินฉีจะทนไม่ไหว เธอทรุดตัวลงบนร่างกายของเขาโดยตรง เหยียดมือของเธอไปตามเสื้อผ้าของฉินจุน แล้วแตะต้องเขา

ฉินจุนขมวดคิ้ว “คุณผู้หญิง อย่ามาล้อเล่นที่นี่นะ”

ฉินจุนไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องกดจุดฝังเข็มสองจุดที่ด้านหลังคอของเธอสองสามครั้ง

อาการของซูเหวินฉีปลอดภัยแล้ว แต่เธอก็ยังอ่อนแอมาก

“ไปเถอะ ผมจะพาคุณออกไปก่อน”

ฉินจุนพาซูเหวินฉีปีนออกจากท่อส่งน้ำมัน และทั้งสองก็มาถึงชานชาลาหลังคา นักข่าวทุกคนที่อยู่ข้างใต้

ฉินจุนอุ้มซูเหวินฉี และมองไปที่ใบหน้าที่แดงก่ำของเธอ โดยรู้ว่าเธอถูกวางยา

“ไม่มีเข็มเงินอยู่ในมือ โปรดอดทนไว้”

ฉินจุนออกไปกินข้าวกับซูเหวินฉี และลืมเอาเข็มเงินมา ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงล้างพิษของเธอด้วยการแตะจุดฝังเข็ม และนวดด้วยนิ้วของเธอ

หลังจากนั้นไม่กี่นาที ซูเหวินฉีก็ดีขึ้น ฉินจุนถาม

“ข้างล่างนี้เป็นนักข่าวทุกคน เราจะไปกันยังไงดี?”

ซูเหวินฉีสูดหายใจเข้าลึก ๆ “ส่งโทรศัพท์มา ฉันจะโทรหาพี่เถียน”

หลังจากติดต่อผู้จัดการของเธอแล้ว พี่เถียนก็รีบร้อนเช่นกัน แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าซูเหวินฉีจะประสบอุบัติเหตุจริง ๆ

ทั้งสองนอนอยู่บนหลังคา รอให้พี่เถียนมาช่วยแก้

“พวกมันเข้ามาได้ยังไง?”

ฉินจุนงงเล็กน้อย แม้ว่าซูเหวินฉีจะไม่มีบอดี้การ์ด แม้กระทั่งผู้ช่วยคนเดียวก็ไม่มีด้วยซ้ำ ทำไมถึงเกิดช่องโหว่ได้?

ซูเหวินฉีพูดอย่างเย็นชา “ใครกันในวงการบันเทิงที่เกลียดฉัน และความเข้มแข็งในการตั้งเกมกับฉัน มีเพียงลู่ฟานเท่านั้น”