ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 42

ถังหมิ่นขมวดคิ้วและใช้เท้าเตะหลินเยวี่ยเหยาใต้โต๊ะ

“ลูกพูดดีๆไม่ได้เหรอ พี่เสี่ยวจุนของลูกเพิ่งกลับมา เขายังไม่ค่อยชินกับสภาพแวดล้อนในเมือง ค่อยๆบอกเขาก็ได้นี่”

หลินเยวี่ยเหยาฮึมฮัม แม้ว่าเธอจะลังเลอยู่มาก แต่เธอก็ยังคงเชื่อฟังถังหมิ่น

“ก็ได้ เดี๋ยวหนูจะหาโอกาสคุยกับหัวหน้า”

เมื่อทั้งสามกำลังกินข้าวอยู่ จู่ๆ ลุงเขยก็เปิดประตูเข้ามา

“เหล่าหลิน ทำไมวันนี้กลับมาเร็วจัง มาดูซิ ใครมา นี่เสี่ยวจุแห่งตระกูลฉิน”

หลินยู่ตกตะลึง หันมาด้วยความแปลกใจ

“เสี่ยวจุนกลับมาแล้ว โตขึ้นเยอะเลย มีพรสวรรค์ ตระกูลฉินมีผู้สืบทอดแล้ว”

ฉินจุนลุกขึ้น และเรียกลุงเขย

ในขณะที่เขาจำได้ ในตอนนั้นป้ารองและลุงเขยก็ดีใจ แม้ว่าตระกูลฉินจะล้ม แต่ครอบครัวของพวกเขาก็ไม่เดือดร้อน

เพียงแต่หลินเยวี่ยเหยา ต่างจากที่เขาจินตนาการไว้เล็กน้อย

แม้จะไม่ใช่คนไม่ดี แต่เธอทำตัวห่างเหิน ชอบเทศนากับผู้อื่น และค่อนข้างเห็นแก่ตัว

อย่างไรก็ตาม ด้วยความที่คิดถึงหน้าของป้ารองและลุงเขย ฉินจุนเลยไม่ใส่ใจเด็กสาวนัก

หลินยู่ล้างมือและนั่งรับประทานอาหารร่วมกัน และพูดคุยขณะรับประทานอาหาร

“เคยได้ยินไหมว่ามีคนส่งเสียงดังในงานเลี้ยงวันเกิดของถังเทียนห้าวเมื่อนานมาแล้ว และตอนนั้นทำให้หัวเขาต้องเปื้อนเลือดในงานเลี้ยง!”

ถังหมิ่นตกใจ!

“ใครจะกล้าขนาดนั้น กล้าทำอะไรกับถังเทียนห้าว?” ถังเทียนห้าวเป็นพี่ชายคนโตของถังหมิ่น แต่เมื่อถังหมิ่นพูดอย่างไม่แยแส เขาก็รู้ได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องแตกสลายแล้ว

หลินยู่ส่ายหัว “ผมไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำถังเทียนห้าว ถังเทียนห้าวทำเรื่องไม่เหมาะสมต่างๆมากมาย ช้าเร็วก็ต้องมีคนจัดการเขา”

ครอบครัวของป้ารองเป็นเพียงคนธรรมดา และพวกเขาไม่ค่อยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัวใหญ่ๆเหล่านั้น พวกเขารู้เรื่องช้าไปครึ่งเดือน

ฉินจุนถอนหายใจ แม้ว่าลุงเขยจะไม่ได้พูดอะไรก็ตาม จริงๆ แล้วเขายังคงถือความอยุติธรรมต่อตระกูลฉิน

น่าเสียดายที่คนดีแบบนี้ไม่ได้รับการตอบแทนที่ดี

“เหล่าหลิน ทำไมวันนี้ถึงกลับมาเร็ว？”

หลินยู่ถอนหายใจ ใบหน้าของเขาดูซึมเศร้า

“ผมถูกพักงาน”

“หือ? อะไรเหรอ?”

เดิมทีผมทำงานในตระกูลเมิ่งมาด้วยดีโดยตลอด จนมีโครงการนึงที่ต้องความร่วมมือกับตระกูล ผู้จัดการรู้ว่าผมมีความโกรธแค้นกับตระกูลถัง

เพื่อประโยชน์ของบริษัท ผมตัดสินใจเสียสละตัวเองก่อนและขอพักงานสักระยะหนึ่ง แล้วผมจะกลับไปทำงานเดิมหลังจากที่โครงการได้รับการยืนยันแล้ว

ถังหมิ่นขว้างตะเกียบด้วยความโกรธ

“มากเกินไปแล้ว! คุณมีส่วนร่วมในการก่อสร้าง และโครงการใช้เวลาหลายปี เป็นไปได้ไหมที่จะระงับคุณเป็นเวลาหลายปี？”

หลินยู่ขมวดคิ้ว เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกหงุดหงิดมาก

“หยุดพูดเถอะ อีกไม่กี่วันผมจะคิดหาทางแก้ไข”

ฉินจุนที่อยู่ข้างๆไม่ได้พูดอะไร แต่เมื่อได้ยินคำว่าตระกูลเมิ่งกรุ๊ป ประธานชื่อเมิ่งเหวินกัง

“ลุงเขย กลุ่มเหมิงที่คุณกำลังพูดถึง เจ้านายชื่อเมิ่งเหวินกัง?”

หลินยู่ตกตะลึง “เธอรู้จักประธานของบริษัทเราได้ไง？”

เมื่อคิดดูแล้วหลินยู่ก็พูดว่า “เห็นจากทีวีใช่ไหม？ ใช่ๆ ตระกูลเมิ่งกรุ๊ปนั่นแหละ”

ฉินจุนพยักหน้า

ที่ตงไห่นี้คงมีแค่ตระกูลเมิ่งกรุ๊ปนี้