ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 454

เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่เคาน์เตอร์รับบัตรธนาคาร และพบว่าไม่มีแถบแม่เหล็กบนบัตร เธอจึงโทรหาผู้จัดการทันที

“ผู้จัดการ ดูบัตรนี่สิคะ …”

ผู้จัดการก็ผงะไป “นี่ไม่ใช่บัตรของคุณโหวเหรอ? คุณโหวอยู่ที่นี่เหรอ?”

ลูกค้ารายใหญ่ของพนักงานธนาคารเหล่านี้ล้วนรู้จักพวกเขา ใครไม่รู้จักโหวเซ่าหลงบ้าง?

ผู้จัดการรีบออกไปทักทายคุณโหว

หลังจากผลลัพธ์มาถึงก็พบว่าไม่ใช่โหวเซ่าหลง และไม่ใช่เลขานุการหรือผู้ช่วยของโหวเซ่าหลง

ผู้จัดการขมวดคิ้ว และถาม

“สองท่าน คุณรู้มั้ยว่าใครเป็นเจ้าของบัตรใบนี้?”

ซ่งเสี่ยวฟางผงะไปครู่หนึ่ง “ฉันรู้ นี่เป็นของฉินจุน”

ฉินจุนให้บัตร เธอน่าจะคิดว่าฉินจุนเป็นเจ้าของบัตร

เมื่อได้ยินสิ่งที่ซ่งเสี่ยวฟางพูด ผู้จัดการก็ขมวดคิ้วทันที ยิ้มและพูดอะไรบางอย่างเพื่อรอ

แล้วหันกลับมากด 110

หลังจากนั้นไม่นาน เจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งสองก็มาถึงธนาคารและจับซ่งเสี่ยวฟางใส่กุญแจมือโดยตรง

“พวกคุณทำอะไร จับฉันทำไม!”

“ขอโทษครับคุณผู้หญิง โปรดให้ความร่วมมือ เราสงสัยว่าคุณขโมยบัตรธนาคารมา โปรดกลับไปกับเราเพื่อตรวจสอบ!”

ซ่งเสี่ยวฟางดิ้นรน “พวกนายทำอะไร ทำอะไร เราไม่ได้ทำ อย่ามาแตะต้องตัวฉัน!”

ซ่งเสี่ยวฟางผลัก และตบตำรวจ

“โจมตีตำรวจเหรอ? เราได้ใช้มาตรการบังคับกับพวกคุณแล้ว!”

ความร่วมมือเป็นอย่างดีจะไม่มีความผิด ซ่งเสี่ยวฟางกล้าทำอะไรกับตำรวจ ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อหน้าที่ราชการของเขา เจ้าหน้าที่ตำรวจทั้งสองจับซ่งเสี่ยวฟางบนพื้น และใส่กุญแจมือกลับ

ครอบครัวสามคนทั้งหมดเข้ามาในสถานีตำรวจในเวลานี้

พวกเขาไม่สามารถใช้บัตรธนาคารได้แน่นอน ต้องเอาบ้านคืน เพราะไม่สามารถจ่ายค่าส่วนกลางได้ หากไม่ชำระค่าซ่อมรถที่ค้างชำระให้กับเจ้าของเบนท์ลีย์ รถยนต์ก็จะถูกขายโดยตรง

ซ่งเสี่ยวฟางไม่เคยคิดว่า ความโลภของเธอเพียงเล็กน้อย ทำให้ครอบครัวสามคนจากไม่มีอะไรนอกจากเป็นหนี้

…

หลังจากที่ฉินญาญ่ากลับมาถึงวิลล่า เธอก็ถือว่ามันเป็นบ้านของเธอแล้ว

น้าเฟิงพูดกับฉินจุนว่า “นายน้อย แม้ว่าญาญ่าคนนี้จะเป็นของตระกูลฉินของเรา แต่เธอก็ยังมีคนในครอบครัวของเธออยู่ ทุกวันนี้หลายคนมาหาน้า และต้องการการดูแลญาญ่า”

ฉินจุนขมวดคิ้ว “ต้องการการดูแลญาญ่า? พวกเขาจะทำอะไร?”

น้าเฟิงถอนหายใจ หยิบเอกสารออกจากกระเป๋าของเธอ แล้วยื่นให้ฉินจุน

“ดูมันสิ”

ฉินจุน เหลือบมองมัน และกลายเป็นเจตจำนง

พินัยกรรมนี้ เขียนโดยอาคนเล็ก!

แน่นอนว่าการเขียนพินัยกรรม ไม่ได้หมายความว่าเขามีลางสังหรณ์ว่าเขากำลังจะตาย เขาแค่เตรียมการอย่างสมบูรณ์

เนื้อหาในพินัยกรรมของลุงมีไม่มาก แต่เนื้อหาทั่วไปคือเขาทิ้งอสังหาริมทรัพย์ไว้ให้ฉินญาญ่า

เนื่องจากอาสะใภ้คนเล็กและอาคนเล็กไม่เหมาะสมกัน การแต่งงานครั้งนี้จึงเป็นไปไม่ได้