ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 471

ที่ไหนได้เขากลับนำเช็คของโจวเก๋อมาแสดงละครตบตา ถ้าหากเขาใช้ชื่อนักธุรกิจใหญ่คนอื่น ไม่แน่ก็อาจจะมีคนเชื่อ

แน่นอนว่าถ้าเป็นเช็คของนักธุรกิจใหญ่คนอื่น ๆ ฉินจุนอาจจะไปเก็บมาไม่ได้

มีผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยขึ้น “การแอบอ้างใช้เช็คของผู้อื่นถือเป็นความผิดใหญ่ ถ้าถูกจับได้ขึ้นมาต้องโดนจำคุก！”

เฉินเค่อเอ๋อร์ขมวดคิ้ว “เธอพูดบ้าอะไรของเธอ ทำไมถึงได้ดูถูกคนอื่นขนาดนี้ ใครบอกว่าฝ่ายฉันแอบอ้างใช้เช็คคนอื่น？”

“เหอะ ๆ แล้วมันไม่ใช่หรือยังไงล่ะ？โจวเก๋อเป็นใครเธอก็ไม่รู้จัก เธอคิดว่าแฟนเธอเป็นใครถึงทำให้โจวเก๋อเซ็นเช็คเปล่าให้แฟนของเธอ？”

เฉินเค่อเอ๋อร์กลอกตามองบนแล้วก็ถลึงตามองคนพวกนี้ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่เชื่อว่าฉินจุนมีความสามารถ แต่ก็ไม่เห็นจะต้องพูดจาแย่ขนาดนี้

“พี่เขย เช็คนี้เป็นของจริงหรือเปล่า？”

เฉินเค่อเอ๋อร์เอ่ยถามเสียงเบา

ฉินจุนยิ้มบาง ๆ “เธอเดาดูสิ？”

เฉินเค่อเอ๋อร์หมดคำจะพูด ถ้าเธอเดาได้ เธอจะถามเขาทำไม

เฉินเค่อเอ๋อร์เองก็ไม่เชื่อว่าฉินจุนจะสามารถมีเช็คเปล่าของโจวเก๋ออยู่ในมือได้ แต่ว่าพี่เขยของเธอก็ไม่ใช่คนที่ชอบพูดจาโกหก คาดว่ามันต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกัน หวังเพียงว่ามันจะไม่แย่เหมือนโดนตบหน้าเข้าให้นะ

อู่ต้าจินยืนกอดอกทำหน้าทำตาเหมือนกำลังดูละครฉากหนึ่ง

“หึหึ จะโม้ก็ให้มันมีขอบเขตหน่อยซี้ โดนคนอื่นเขาเปิดโปงขนาดนี้แล้ว สนุกนักเหรอ？”

ตอนนี้ถึงจะมีคนไม่น้อยที่เริ่มไม่ชอบอู่ต้าจินแล้ว แต่ว่าถ้าหากฉินจุนกำลังโม้อยู่จริง ๆ สุดท้ายพวกเขาก็ต้องหารค่าเหล้ากันอีก ถ้าอย่างนั้นก็ต้องให้อู่ต้าจินช่วยออกส่วนหนึ่ง หรือไม่ก็ให้อู่ต้าจินออกค่าเหล้าส่วนใหญ่ เพราะยังไงบ้านของเขาก็รวยกว่า

ไม่นานผู้จัดการก็เดินถือเช็คกลับมาเอ่ยกับฉินจุน

“คุณผู้ชายครับเช็คนี้เป็นของจริงครับ”

พอเขาเอ่ยจบ อู่ต้าจินก็ลุกขึ้นโวยวายเสียงดังทันที

“เป็นไปไม่ได้！มันเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด พวกคุณตรวจสอบดูดี ๆ หรือยัง เช็คนี่มันจะเป็นของจริงได้ยังไง？”

ผู้จัดการเอ่ย “เช็คนี่เป็นของจริงจริง ๆ ครับ พวกเราได้ติดต่อกับทางธนาคารแล้ว ธนาคารจะโกหกเหรอครับ？”

สีหน้าของอู่ต้าจินเริ่มแย่ลง รู้สึกเหมือนโดนตบหน้า แต่ว่าพอเขาคิด ๆ ดูแล้ว จู่ ๆ ก็รู้สึกว่าเรื่องนี้มันก็ยังไม่ชอบมาพากลอยู่

“แบบนี้มันไม่ถูกต้อง เช็คเป็นของจริงก็อาจจะถูกต้อง แต่ลายเซ็นล่ะ？ลายเซ็นเป็นของปลอมหรือเปล่า？”

ผู้จัดการส่ายหน้า “เรื่องลายเซ็น พวกเราไม่สามารถพิสูจน์ได้ครับ”

ทันใดนั้นอู่ต้าจินก็หัวเราะออกมาเสียงดังทันที “ฮ่าฮ่าฮ่าฉันรู้แล้ว ต่อให้พวกคุณตรวจสอบไปก็ไม่มีความหมาย เพราะเช็คนี้เป็นของจริง เมื่อกี้ผมก็สงสัยอยู่แล้วว่าไอ้หมอนี่ต้องเก็บได้หรือไม่ก็ขโมยเช็คของโจวเก๋อมาแน่ ๆ แล้วก็เอามาปลอมลายเซ็น ทำเป็นเช็คปลอมมาหลอกลวงเงิน！”

“มันเองก็รู้ว่าเช็คประเภทนี้ไม่สามารถนำไปขึ้นเงินที่ธนาคารได้ เพราะฉะนั้นเลยเอามาใช้กับสถานที่แบบนี้ เอามาชำระค่าบริการที่มีจำนวนมาก！เพื่อมาหลอกร้านอย่างพวกคุณโดยเฉพาะ！”

ผู้จัดการทำหน้าหนักใจขึ้นมาทันที เรื่องนี้มันทำได้ค่อนข้างยาก หนึ่งคือตอนนี้เขาไม่สามารถเอาเรื่องจากฉินจุนได้ ถ้าหากว่าเช็คนี้มันเป็นของจริงขึ้นมา มันก็ไม่เท่ากับว่าเขาหาเรื่องลูกค้าอย่างนั้นเหรอ？

อีกอย่างคือ ถ้าหากว่าเช็คเป็นของปลอม ถ้าอย่างนั้นค่าอาหารกว่าหนึ่งล้านบาทเขาก็หนีไม่พ้นต้องรับผิดชอบ

ผู้จัดการลังเลอีกครั้งแล้วเอ่ยกับฉินจุนว่า

“คุณฉินครับพวกเราจะเป็นต้องให้ผู้เชี่ยวชาญด้านการตรวจสอบลายเซ็นโดยเฉพาะมาตรวจสอบสักครู่ถึงจะบอกผลให้ท่านทราบได้ครับ”

ฉินจุนยิ้มบาง ๆ “ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอก เดี๋ยวผมเรียกโจวเก๋อมาเลยแล้วกัน”

พอเขาพูดจบทุกคนก็ต่างผงะ หลังจากนั้นอู่ต้าจินก็ลุกขึ้นยืนชี้หน้าฉินจุน

“แกเลิกขี้โม้สักทีเถอะว่ะ แกเนี่ยนะจะเรียกโจวเก๋อมา？”

สีหน้าของอู่ต้าจินโหดเหี้ยมมาก ๆ ราวกับจะกินคน