ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 483

ใคร ๆ ก็เห็นสิ่งนี้ ซูถิงถิงหมายความว่า ชายที่นอนอยู่ข้าง ๆ เธอคือปรมาจารย์ฉิน

ซูถิงถิงส่งปรมาจารย์ฉินเข้านอน?

นี่เป็นข่าวที่ฮอตมากจริง ๆ!

ปรมาจารย์ฉินคือใครก็ได้เหรอ?

แม้จะอายุน้อย แต่เป็นที่นับถือในวงการแพทย์แผนจีนคนนี้ได้ไปเปิดบ้านนอนกับซูถิงถิง?

ซูถิงถิงเป็นเพียงผู้อำนวยการแผนกเล็ก ๆ และบุคลิกของซูถิงถิงยังคงเป็นแบบนั้น ด้วยสายตาที่เย่อหยิ่งและยโส

เพียงเพราะเธอหยิ่งเกินไป ซูถิงถิงจึงถูกไล่ออก

ทุกคนสามารถมองเห็นท่าทางอับอายได้อย่างชัดเจนเมื่อถูกตำรวจติดอาวุธพาเธอออกไป เป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้จริงๆ ที่ผู้หญิงคนนี้สามารถนอนบนเตียงเดียวกับปรมาจารย์ฉินได้

หลังจากที่หลินเยว่เหยาเห็นภาพนั้น หัวใจของเธอก็ปวดร้าว และไม่สบายใจ

แม้ว่าเธอจะไม่เคยเห็นปรมาจารย์ฉินมาก่อน แต่จากเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ เธอจึงชื่นชมเขาเสมอ และเธอจะรู้สึกหงุดหงิดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

“ไม่คาดคิดว่า ปรมาจารย์ฉินเป็นคนงี่เง่า และซูถิงถิง …”

เธอรู้ดีว่าซูถิงถิงเป็นใคร วันธรรมดาไม่รู้จะใช้ชีวิตอย่างไร ไปยุ่งกับคนอื่นบ่อย ๆ ปรมาจารย์ฉินจะอยู่กับคนแบบนี้ได้ยังไง! นี่ไม่ได้ตัดสินใจทำเรื่องที่ผิดเหรอ!

เพื่อนร่วมชั้นหลายคนปิดโทรศัพท์มือถืออย่างช่วยไม่ได้ ซูถิงถิงสามารถหลับนอนกับปรมาจารย์ฉินได้ นั่นคือทักษะของเธอและคนอื่น ๆ ไม่สามารถควบคุมได้

เมื่อบรรยากาศของทุกคนตกตะลึง ฉินจุนก็เดินออกจากหลังเวที เดินไปหาหลินเยว่เหยาเพื่อนั่งสักพัก แล้วพูด

“เป็นยังไงบ้าง ได้ฟังมั้ย?”

หลินเยว่เหยาพยักหน้าอย่างสิ้นหวัง “ก็ดี บรรยายได้ดี”

เธอได้ฟังคำพูดของข่งฝานหลินมาระยะหนึ่งแล้ว และได้ประโยชน์มากมาย

เพื่อนร่วมชั้นคนอื่นๆ หลายคนรู้สึกหดหู่เช่นกัน และหลังจากเพียงแค่ทักทายฉินจุน พวกเธอก็เริ่มเล่นโทรศัพท์มือถือ

ฉินจุนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง งงเล็กน้อย “เธอเป็นอะไร?”

ชายคนหนึ่งหยิบโทรศัพท์มือถือของเขาออกมา และมองให้ฉินจุนดู “คนรักในความฝันของพวกเรา ไปหลับนอนกับซูถิงถิงแล้ว และพวกเราต่างก็เศร้าใจ”

ฉินจุนเหลือบมองภาพนี้ สำเนานี้ และที่นี่ และไม่คิดว่าจะมีอะไร

“เกิดอะไรขึ้น นี่ไม่ใช่ซูถิงถิงเหรอ?”

ฉินจุนก็รู้จักผู้หญิงคนนี้ที่นิสัยไม่ดี เขาเพิ่งเจอกันเมื่อวานนี้เอง

นักเรียนชายคนหนึ่งกล่าวว่า “นี่คือปรมาจารย์ฉิน ปรมาจารย์ฉินผู้นี้นอนกับซูถิงถิงจริงๆ เฮ้อ”

“”ริง ๆ แล้วปรมาจารย์ฉินต้องถูกหลอกใช่มั้ย? ฉันเสียใจมากที่ถูกล่อลวงโดยซูถิงถิงคนนั้น”

“ฉันคิดว่าเธอคือความโศกเศร้าจอมปลอม เยว่เหยาเศร้าจริง ๆ เธอไม่เห็นเหรอว่าเยว่เหยาไม่พูดอะไรสักคำ”

หลินเยว่เหยาเปิดปากของเธอ และต้องการจะพูดอะไร แต่ในที่สุดเธอก็ไม่ได้พูด

คำพูดนับพันกลายเป็นการถอนหายใจ

เมื่อฉินจุนได้ยินสิ่งนี้ เขาก็พูดไม่ออก

“หือ? ปรมาจารย์ฉิน?”

ปรมาจารย์ฉินยืนอยู่ตรงหน้าพวกเธอ เขาจะไปนอนกับซูถิงถิงได้อย่างไร

ฉินจุนรู้สึกขบขันจริง ๆ “เธอรู้ได้ยังไงว่านี่คือปรมาจารย์ฉิน?”

“นี่คือปรมาจารย์ฉิน เมื่อกี้เราได้เพิ่มบัญชีวีแชทของปรมาจารย์ฉินให้กับผู้คนที่อยู่ใกล้เคียง คุณดูที่รูปโปรไฟล์ทั้งสองสิ”

‘ปรมาจารย์ฉิน’ และซูถิงถิงนั้นถูกแทนที่ด้วยรูปคู่ ซึ่งเป็นรูปคู่ที่ชัดเจนมาก

ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ถูกกำหนดขึ้นหลังนอนหลับสนิท พัฒนาเร็วมาก รู้สึกเหมือนถูกคนใกล้ตัวมาเจอ

ฉินจุนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ “นี่ไม่ใช่ปรมาจารย์ฉิน พวกเธอเข้าใจผิดกันแล้วล่ะ”