ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 492
สรุปบท บทที่ 492 ซูเหวินฉีทำศัลยกรรม: ผู้รักษาสุดแกร่ง
ตอน บทที่ 492 ซูเหวินฉีทำศัลยกรรม จาก ผู้รักษาสุดแกร่ง – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 492 ซูเหวินฉีทำศัลยกรรม คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายการโต้แย้ง ผู้รักษาสุดแกร่ง ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
พูดได้คำเดียวว่า มันดังเหมือนฟ้าร้องบนพื้น และมีร่องรอยของความเศร้าอยู่บนใบหน้าของทุกคน
พ่อแม่ของเหมียวเหมี่ยวคุกเข่าลงกับพื้น ร้องไห้และคร่ำครวญ
เด็กอายุเพียงห้าขวบ อายุยังน้อย ก็สูญเสียไปแบบนี้แล้ว พวกเขาจะทำอะไรได้ในอนาคต!
ซูเหวินฉีมีอาการแสบจมูก น้ำตาไหลพราก
“ฉันไม่เชื่อ ไม่เชื่อ ให้ฉันเข้าไปข้างในดูสิ! เหมียวเหมี่ยวน่ารักขนาดนั้น เธอจะตายได้ยังไง!”
เมื่อเห็นซูเหวินฉีตื่นตระหนกมาก หมอก็ขมวดคิ้ว และถอนหายใจ
“ครอบครัวหยุดโวยวายเถอะ ผู้ป่วยเสียชีวิตแล้วก็คือเสียชีวิตแล้ว พวกคุณเข้าไปก็ทำได้เพียงแค่มองดูศพของเธอเท่านั้น”
ฉินจุนขมวดคิ้ว “ให้ฉันเข้าไป ฉันช่วยเธอได้!”
หมอที่ใส่แว่นดูเย็นชา “คุณเป็นใคร สกอร์เรื่องวุ่นวายอะไร ที่นี่คือโรงพยาบาลลี่หมิน ไม่ใช่สถานที่ที่นายจะมาวุ่นวายได้!”
เมื่อเห็นว่าฉินจุนอยากบุกเข้าไป หมอก็ไม่มีความสุขเล็กน้อย
ฉินจุนมองเขาอย่างเย็นชา ผลักเขา แล้วพูดว่า
“ฉันคือปรมาจารย์ฉิน”
หลังจากพูดเสร็จ ฉินจุนก็พาหูหลงเยว่เข้าไปที่ห้องผ่าตัดโดยตรง
หมอถูกฉินจุนผลักและเดินโซเซ เขาเกือบจะล้มลง และเมื่อเขาลุกขึ้นจะก่นด่า เขาก็นึกถึงสิ่งที่ฉินจุนพูดเมื่อครู่นี้
เขาคือปรมาจารย์ฉิน?
“เขาคือ … ปรมาจารย์ฉิน?”
ในเวลานี้ ถ้าฉินจุนไม่เปิดเผยตัวตนของเขา เขาอาจจะยังสร้างปัญหาอยู่ แม้ว่าปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ เหล่านี้จะไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่มันคงไม่ดีหากส่งผลต่อการรักษาของเหมียวเหมี่ยว
หมอรีบเข้าไปในห้องผ่าตัด มองไปที่แผ่นหลังของฉินจุน เขารู้สึกราวกับว่าเขาเป็นปรมาจารย์ฉินจริง ๆ
แพทย์และพยาบาลอีกหลายคนเริ่มประหม่า และพยายามขับไล่ฉินจุนและคนอื่น ๆ ออกไป
หมอใส่แว่นรีบพูด “อย่าขยับ! เขาคือปรมาจารย์ฉิน!”
พยาบาลหลายคนตกตะลึง
“ปรมาจารย์ฉิน? คุณเป็นปรมาจารย์ฉินจริง ๆ เหรอ?”
ฉินจุนพยักหน้า “ฉันเอง ตอนนี้ทุกคนฟังคำสั่งของฉัน แล้วกลับไปที่ตำแหน่งของตน เพื่อทำการช่วยชีวิตในเหมียวเหมี่ยวก่อน”
จิตวิญญาณของฉินจุนแพร่ให้ผู้อื่น แต่พยาบาลแสดงความเสียใจออกมาแล้ว
“คนไข้เสียชีวิตแล้ว การช่วยฟื้นคืนชีพก็ไร้ประโยชน์!”
ฉินจุนกล่าว “ทำตามที่ฉันพูดก่อน”
พยาบาลไม่มีทางเลือก นอกจากต้องเริ่มการช่วยฟื้นคืนชีพตามคำแนะนำของฉินจุน ซูเหวินฉีใช้โอกาสนี้นอนบนเตียงของโรงพยาบาล สวมชุดผ่าตัด ฆ่าเชื้อ และรอการผ่าตัด
เครื่องกระตุ้นหัวใจตกลงบนร่างของเหมียวเหมี่ยว และไม่มีผล เหมียวเหมี่ยวไม่ตอบสนองเลย
หลังจากไฟฟ้าช็อตสองครั้ง พยาบาลก็ถอนหายใจ
“ปรมาจารย์ฉิน ดูสิ มันไม่มีประโยชน์”
ฉินจุนหยิบเข็มเงินสองอันออกมา และเจาะหน้าอกทั้งสองของเหมียวเหมี่ยวตามลำดับ จากนั้นจึงหักด้วยมือทั้งสองข้าง
งอเข็มเงิน แล้วกดลง
“ลองอีกครั้ง!”
พยาบาลตกตะลึงครู่หนึ่ง “คุณต้องการใช้ไฟฟ้ากระตุ้นเข็มเงินมั้ยคะ? ปรมาจารย์ฉินมือของคุณ …”
ฉินจุนกล่าวว่า “ไม่เป็นไร มาเถอะ”
พยาบาลพยักหน้า แน่วแน่มาก และกดลงไปตรง ๆ
ถูกแทงอย่างแรง
เข็มเงินแตก และแม้ว่าฉินจุนจะมีไฟฟ้าด้วยมือทั้งสองข้าง แต่ใบหน้าของเขาก็ไม่เปลี่ยน
มีดและปืนไม่สามารถทำร้ายเขาได้ และพลังของเครื่องกระตุ้นหัวใจนี้ก็ไม่มีปัญหา
แทง แทง!
หลังจากสามครั้งติดต่อกัน ทันใดนั้น เสียงตี๊ด ๆ ก็เข้ามาในคอมพิวเตอร์
“มีการเต้นของหัวใจ มีการเต้นของหัวใจจริง ๆ!”
นางพยาบาลตัวน้อยเต็มไปด้วยความชื่นชมยินดี “คุณคือปรมาจารย์ฉินจริง ๆ!”
ฉันไม่เชื่อมาก่อน แต่หลังจากที่ฉินจุนแสดงเทคนิคนี้ ทุกคนก็เชื่อในทันที
ฉินจุนกล่าว “อย่าเพิ่งดีใจ ทำต่อไป”
หลังจากที่ฉินจุนพูดจบ นางพยาบาลตัวน้อยก็ไม่กล้าละเลย และรออย่างรวดเร็ว
“ขอบคุณครับปรมาจารย์ฉิน ขอบคุณ!”
ฉินจุนช่วยพยุงทั้งสองคนขึ้น “มันเป็นหน้าที่ในการรักษาโรคและช่วยชีวิตผู้คน คุณไม่จำเป็นต้องเกรงใจ ผมจะบอกสูตรให้คุณ หยิบโทรศัพท์ของคุณแล้วจดไว้ เมื่อเหมียวเหมี่ยวกลับบ้านก็ใช้เธอใช้นะ”
“ขอบคุณท่านปรมาจารย์ฉิน!”
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคู่สามีภรรยา
“คอปติส 30 กรัม ฟอร์ซิเทีย 30 กรัม เอฟีดรา 20 กรัม …”
ฉินจุนอ่านใบสั่งยาแบบสบาย ๆ และพ่อแม่ของเหมียวเหมี่ยวก็จดบันทึกไว้
หลังจากนั้นอีกหนึ่งชั่วโมง ซูเหวินฉีก็ออกมาก่อน
ในทันที นักข่าวทั้งหมดก็รวมตัวกัน และพวกเขานั่งยอง ๆ ที่นี่เป็นเวลาหลายชั่วโมง เพียงเพื่อรอให้ซูเหวินฉีปรากฏตัว และสอบถามสถานการณ์อย่างรวดเร็ว
“พี่ซู วันนี้เป็นยังไงบ้าง?”
“ที่จริงแล้วเป็นการฉ้อโกง เป็นการโฆษณา หรือตั้งใจมาช้าไปรึเปล่า?”
“มีนายหน้าที่ใส่ร้ายคุณใช่มั้ย? มีความขัดแย้งระหว่างคุณกับบริษัทนายหน้าใช่มั้ย?”
“…”
คำถามของสื่อนั้นเฉียบแหลมกว่าคำถามอื่น และพวกเขาทั้งหมดถูกตั้งคำถาม และซูเหวินฉีไม่สามารถตอบคำถามเหล่านั้นได้
“อย่าพูดถึงมันเลย ผู้จัดการของฉันอยู่ที่ไหน?”
ซูเหวินฉีไม่เชื่อจ้าวหรงอีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงเรียกพี่เถียนอย่างเป็นธรรมชาติ
หลังจากโทรไปสองสามเสียง ผู้หญิงอีกคนหนึ่งรับสาย
“คุณเป็นใคร พี่เถียนอยู่ที่ไหน?”
“พี่ซู ฉันขอโทษ พี่เถียนได้ลาออกแล้ว ตอนนี้ฉันกำลังรับตำแหน่งแทน และตามระเบียบของบริษัท หมายเลขโทรศัพท์มือถือของเธอจะต้องถูกส่งไปยังบริษัท”
เนื่องจากนายหน้ามักมีความสัมพันธ์กันเป็นอย่างดี หมายเลขโทรศัพท์มือถือของพวกเขาจึงเป็นของบริษัท และไม่สามารถนำไปด้วยได้ หากพวกเขาลาออกไป
ซูเหวินฉีขมวดคิ้ว “พูดบ้าอะไร พี่เถียนจะลาออกได้ยังไง? พวกคุณจะไล่พี่เถียนออกใช่มั้ย?”
“เหอะ ๆ พี่ซู อย่าโกรธเลย ฉันไม่รู้เรื่องนี้ และฉันไม่สามารถเป็นคนตัดสินใจของรุ่นพี่ได้”
ซูเหวินฉีถอนหายใจ และวางสายโดยตรง
“จบแล้ว ฉันเกรงว่าบริษัทนายหน้าจะเริ่มจัดการกับฉัน”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง