ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 499

คราวนี้ซุนจงเซิ่งทำให้ฉินจุนโกรธจริง ๆ

โอเค หลอกฉันใช่มั้ย เมื่อเป็นแบบนี้ ฉันก็ไม่จำเป็นต้องแสดงความเมตตาต่อแก

ครั้งสุดท้ายที่ฉินจุนไปที่บริษัทอสังหาริมทรัพย์จงเซิ่ง จริง ๆ แล้วเขาไว้หน้ากับซุนจงเซิ่งมาก ท้ายที่สุดพวกเขาเป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์รายเล็ก ๆ และมันไม่ง่ายสำหรับพวกเขาที่จะอยู่ในสังคมนี้ และฉินจุนไม่ได้ทำให้พวกเขาลำบากเกินไป

อย่างไรก็ตาม ไม่คาดคิดมาก่อนว่าซุนจงเซิ่งหลอกเขาได้แบบนี้ ซึ่งทำให้ฉินจุนรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก

คิดว่าเขาเป็นคนโง่ใช่มั้ย?

ฉินจุนโทรทันที และคราวนี้เรียกเหอเนี่ยนอิงโดยตรง

“ศิษย์น้อง ฉันเฮ่อ เนี่ยนอิงเอง นายจะสั่งอะไร?”

“เตรียมทีมรื้อถอนให้ฉัน และเตรียมรถขุดดินสิบคัน และสว่านกระแทกขนาดใหญ่สิบชุด แล้วมารวมตัวกันที่ประตูของบริษัทอสังหาริมทรัพย์จงเซิ่ง”

“โอเค อีกสิบนาทีจะเสร็จ”

ท้ายที่สุดแล้ว เหอเนี่ยนอิงมีส่วนร่วมในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ดังนั้นจึงไม่มีปัญหาในการเตรียมสิ่งเหล่านี้

ในไม่ช้า ฉินจุนก็มาที่ประตูของบริษัทอสังหาริมทรัพย์จงเซิ่งอีกครั้ง และรถขุดแขนยาวแบบมืออาชีพสำหรับการรื้อถอน และการเจาะกระแทกขนาดใหญ่ก็เข้าที่

เหอเนี่ยนอิงก็มาถึงที่เกิดเหตุด้วยตัวเอง โดยมองที่ป้ายของบริษัทอสังหาริมทรัพย์จงเซิ่งด้วยใบหน้าที่เยาะเย้ย

“ซุนจงเซิ่งคนนี้เป็นเนื้องอกร้ายในอุตสาหกรรมของเรามาโดยตลอด คราวนี้เขาทำให้น้องศิษย์น้องขุ่นเคืองและโชคไม่ดี”

ถ้าไม่ใช่เพราะแกล้งศิษย์น้อง ก็อาจจะเอาตัวรอดได้สักพัก ตอนนี้ น้องชายที่โดนกระทำความผิดนั้นโหดร้ายมาก วันนี้คงยากที่จะออกจากการต่อสู้ทั้งหมดได้

ฉินจุนมาที่หน้าประตูบริษัทอสังหาริมทรัพย์จงเซิ่ง ผู้คุ้มกันที่ประตูกำลังหลับอยู่ตอนที่เขามาเป็นครั้งแรก คราวนี้ก็ยังนิ่งอยู่

ฉินจุนเดินขึ้นไปหาเขา และตบที่ไหล่ของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย

รปภ.ตัวน้อยเริ่มมีความกระตือรือร้น และยืดเอวให้ตรงเพื่อทักทายฉินจุน

“สวัสดี!”

ฉินจุนเอ่ย “แจ้งเจ้าของบริษัทของนายว่าจะรื้อถอนหลังเลิกงาน”

รปภ.งุนงง และเมื่อเขาได้ยินคำสั่งของฉินจุน เขาตะโกนว่าครับ!

จากนั้นเขาก็หยิบอินเตอร์คอมออกมา และตะโกนเข้าไปข้างใน

“ทุกคนฟังคำสั่ง ทุกคนถอยออกจากอาคาร เพราะกำลังจะถูกรื้อถอน”

หลังจากตะโกนประโยคนี้ เขาก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง โจ เด็กคนนี้คือใคร บอกว่าจะรื้อถอนก็รื้อถอนได้?

บริษัทของพวกเขาจริงจังกับการรื้อถอน คุณต้องการทำลายอาคารบริษัทอสังหาริมทรัพย์จงเซิ่งเหรอ?

ช่างเป็นเรื่องตลก!

เพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ก็พูดไม่ออกเช่นกัน

“เสี่ยวจาง นายตะโกนอะไรเข้ามา ฉันจะรายงานหัวหน้าว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับนาย!”

“ใช่แล้ว มีคนกล้ามารื้อถอนที่บริษัทเรา นั่นก็หาที่ตายไม่ใช่เหรอ?”

“เรื่องตลกของนายในวัน April Fool’s Day ก็ไม่มีใครเชื่อหรอกนะ รื้อถอนเหรอ ฮ่า ๆ ๆ …”

“…”

ไม่มีใครในสำนักงานใช้ประโยคนี้อย่างจริงจัง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอย่างเสี่ยวจางเองกอับอายเล็กน้อย และต้องการเรียกฉินจุนกลับมา แต่ฉินจุนได้เข้าไปในลิฟต์ที่ชั้นบนแล้ว

เมื่อฉินจุนมาถึงชั้นบนที่ประตูสำนักงานของประธานเขาได้ยินเสียงหึ่ง ๆ อีกครั้ง และฉินจุนก็ขมวดคิ้ว คราวนี้เขายังไม่ชิน และเตะประตูเปิดออก

ปัง!

ประตูห้องของท่านประธานถูกเปิดออก

ประตูที่สร้างขึ้นใหม่พุ่งออกไปชนโต๊ะทำงานภายในเหมือนครั้งที่แล้ว ซุนจงเซิ่งและเลขาสาวที่ทำงานอยู่ตกใจ

ซุนจงเซิ่งสั่นสะท้านด้วยความตกใจ และรู้สึกว่าทุกคนที่ข้างล่างกลัว และเหี่ยวแห้ง

“แกอยากตายนักใช่มั้ย!”