ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 504

ฉินจุนชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะมองหน้าหลิ่วชิงชิงอยู่พักใหญ่ เขารู้สึกว่าวันนี้ผู้หญิงคนนี้พูดจา……หวานกว่าปกติ？

เขาจ้องมองเธอจนทำเอาหลิ่วชิงชิงหน้าแดง

“คุณอย่าเข้าใจผิดนะคะ พอดีว่าฉันมีเรื่องอยากจะขอให้คุณช่วย”

ฉินจุนพอได้ยินน้ำเสียงแบบนี้แล้วก็เผยรอยยิ้มแบบขมขื่นออกมาทันที

“หมายความว่าอะไร คุณจะให้ผมช่วยแกล้งเป็นแฟนปลอม ๆ ให้อย่างนั้นเหรอ？”

หลิ่วชิงชิงยิ้ม “คุณนี่ฉลาดจริง ๆ เลยนะคะ คุณรู้ได้ยังไงคะ？”

ฉินจุนหมดคำจะพูด เขาจะกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการเป็นแฟนกำมะลออยู่แล้ว เป็นปลอมตัวเป็นแฟนให้คนตั้งหลายคน แถมยังต้องแกล้งเป็นพี่เขยให้คนอื่นอีก เรื่องแบบนี้ฉินจุนทำมาหลายครั้งหลายครามาก เรียกได้ว่าเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการเป็นแฟนกำมะลอก็ไม่เกินจริง

ฉินจุนเอ่ย “ช่วยแกล้งเป็นแฟนของคุณมันไม่กดดันไปหน่อยเหรอ？”

คนอื่น ๆ ก่อนหน้านี้ที่เขาแกล้งเป็นแฟนกำมะลอให้ต่างก็เป็นแค่คนธรรมดา ต่อให้เป็นหญิงสาวจากตระกูลเศรษฐีก็มีแค่ระดับจู้หลินหลินเท่านั้น ซึ่งก็ไม่ถือว่าเป็นมหาเศรษฐีคนใหญ่คนโตอะไร

แต่กลับหลิ่วชิงชิงนั้นมันไม่เหมือนกัน เธอเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศและเป็นมากกว่าเศรษฐีด้วยซ้ำ

ถ้าช่วยเป็นแฟนปลอม ๆ ให้เธอมันต้องกดดันไม่น้อยแน่ ๆ

หลิ่วชิงชิงหลบสายตาเอ่ยอย่างรู้สึกเขิน ๆ

“ความกดดันสูงแต่ก็ไม่มีทางเลือกค่ะ ถ้าจะให้ไปขอคนอื่น……ก็คงไม่ได้ เพราะว่าฉันบอกกับที่บ้านไปแล้วค่ะ ว่าแฟนของฉันคือคุณ”

ฉินจุนส่ายหน้าอย่างจนปัญญา ที่แท้ผู้หญิงคนนี้ก็วางแผนมาอย่างรอบคอบแล้ว

“ก็ได้ผมจะยอมเป็นไอ้แมงดาเกาะคุณ ให้ผมทำอะไรบ้าง？”

“อะแฮ่ม…” หลิ่วชิงชิงมีท่าทางแปลกๆ ขึ้นมาเล็กน้อย และพูดกับฉินจุนอย่างเขินอาย

“งานนี้ค่อนข้างลำบากค่ะ ครั้งนี้เราต้อง……คุยกันเรื่องแต่งงาน”

ฉินจุนชะงัก “คุยกันเรื่องแต่งงาน？นี่มันหมายความว่าอะไร？”

หลิ่วชิงชิงเอ่ย “เป็นเพราะว่าก่อนหน้านี้ฉันเคยบอกไปว่าเป็นแฟนกับคุณ แน่นอนว่าตอนนั้นฉันแต่โกหกออกไป ต่อมาคนที่บ้านถามฉันว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง คบกันไปถึงไหนแล้ว ฉันเลยบอกว่าคุย ๆ เรื่องแต่งงานกันแล้ว”

“เพราะฉะนั้นพวกเขาก็เลยอยากจะเจอหน้าพ่อแม่กับญาติ ๆ ของคุณ……”

ฉินจุนขมวดคิ้วเข้าหากัน “พ่อแม่ผมเสียไปแล้วทั้งคู่ ญาติ ๆ ก็เสียกันไปหมดแล้ว ถ้าหากจะคุยกันเรื่องแต่งงาน……ก็คงมีแค่ป้ารองของผมคนเดียว”

ฉินจุนไม่เหลือคนในครอบครัวแล้ว อารองก็ถูกท่านอาจารย์พาตัวไปแล้ว คาดว่าคงจะไม่กลับมาอีกสักพักใหญ่ ถ้าหากจะคุยกันเรื่องแต่งงานจริง ๆ ก็คงต้องเป็นป้ารองที่จะตัดสินใจ

หลิ่วชิงชิงเอ่ย “ถ้าอย่างนั้นคงจะต้องรบกวนป้ารองของคุณแล้วล่ะค่ะ”

พอหลิ่วชิงชิงพูดจบ ฉินจุนก็ได้สติขึ้นมาทันที

“นี่คุณหมายความว่า นอกจะผมจะต้องปลอมตัวเป็นแฟนให้คุณแล้ว ผมยังต้องพาป้ารองของผมไปด้วยเหรอ？”

หลิ่วชิงชิงเอ่ยด้วยใบหน้ารู้สึกผิด “ใช่ค่ะ”

ฉินจุนหมดคำจะพูด ก่อนหน้านี้ที่เขาปลอมตัวเป็นแฟนกำมะลอ มากสุดก็แต่เขาต้องทำอะไรสักอย่าง ไม่คิดเลยว่าตอนนี้กลับต้องพาป้ารองมาทำอะไรแบบนี้ด้วย？

หลิ่วชิงชิงเดินมาตรงหน้าของฉินจุนพร้อมกับเอ่ยด้วยสีหน้าขอร้อง

“ฉันเอก็โดนกดดันมาถึงต้องมาขอความช่วยเหลือจากคุณ คุณก็คิดซะว่าช่วยเพื่อนคนหนึ่งได้ไหมคะ？”

ฉินจุนจนปัญญา “ก็ได้ ผมจะช่วยคุณ”

ถ้ากลับไปเขาจะพูดความจริงกับป้ารองก็คงไม่ได้ คงต้องบอกป้ารองว่าเขามีแฟนแล้ว

แต่ว่าป้ารองก็รู้ว่าแฟนของฉินจุนคือซูเหวินฉี แบบนี้ถ้าต้องอธิบายคงจะลำบากน่าดู……

หลังจากตกลงกับหลิ่วชิงชิงเสร็จเรียบร้อย ฉินจุนก็กลับมาที่บ้านของป้ารอง

“เสี่ยวจุนมาพอดีเลย มากินข้าวกันเร็วลูก”

“ครับ”

ฉินจุนเองก็ไม่ได้ทำตัวไร้เหตุผลอะไร เขาก็ทำเหมือนกลับบ้านตัวเอง รับประทานอาหารกันตามปกติ