ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 533

จริง ๆ แล้วพออายะได้ยินดังนั้นก็รู้สึกดีใจ พอได้ยินว่าขึ้นไปข้างบนได้ ใบหน้าของเธอก็ออกอาการดีใจขึ้นมาทันที

ชั้นบนเป็นถึงห้องรับรองแขกผู้อาวุโสเชียวนะ ระดับสูงกว่าตรงนี้ของพวกมันตั้งเยอะ

เดิมที่ที่เธอมาทานภัตตาคารพิพิธภัณฑ์ติ่มซำแห่งนี้ก็เพื่อจะสร้างภาพ เพราะฉะนั้นยิ่งสร้างภาพว่าดูแพงมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีน่ะสิ

“นายดูถูกใครกัน มาค่าบริการขั้นต่ำอะไรกัน นายรู้ไหมว่าคนที่ยืนอยู่ข้างฉันคือใคร เขาคือท่านประธานถงเชียวนะ！”

ผู้จัดการก็ยิ้ม “ต้องขออภัยที่เสียมารยาทครับ เชิญทั้งสองท่านเลยครับ”

จริง ๆ แล้วผู้จัดการไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าท่านประธานถงคงนี้เป็นใครกัน แต่ว่าในเมื่อพวกเขารับผิดชอบค่าบริการขั้นต่ำไหวก็ปล่อยให้พวกเขาขึ้นไปชั้นบนได้ไม่เป็นไร จะได้ลดความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในวันนี้

ตอนนั้นเองอายะถึงนึกขึ้นได้ว่าตัวเองนั้นทำการไลฟ์สดอยู่ เธอรีบวิ่งไปหอบโทรศัพท์และขาตั้งขึ้นมา

ฉากเมื่อสักครู่นี้ทุกคนต่างได้เห็นกันเต็ม ๆ ตา ภายในห้องไลฟ์สดขณะนี้เต็มไปด้วยคำต่อว่า

“เจ้าของไลฟ์สดแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องเหรอ？”

“ฮ่าฮ่า เจ้าของไลฟ์สดนี่แม่งสุดจริงว่ะ กล้าที่จะตอแหลใส่คนอื่นเขา สุดท้ายเป็นไงคนอื่นเขาสิเป็นบุคคลสำคัญของจริง？”

“ถ้าไม่ใช่เพราะไช่ไช่สงสารหล่อน ป่านนี้พวกหล่อนคงโดนไล่ออกจากร้านไปนานแล้วย่ะ ยังจะมาตอแหลสร้างภาพอยู่อีก！”

“วงการนางแบบสกปรกขนาดนี้เลยเหรอ？วางอุบายโจมตีกันไปมา น่าเบื่อจริง ๆ ”

“……”

แม้ว่าพวกแฟนคลับของอายะจะคอยสนับสนุน แต่ว่าฉากเมื่อสักครู่นี้ทุกคนต่างก็เห็นกันอย่างชัดเจน ว่าอายะนั้นสร้างภาพไม่สำเร็จ ไช่ไช่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ แต่เธอกลับเอาแต่เอะอะโวยวายต่อว่าคนอื่น ทำให้ผู้ชมได้เห็นธาตุแท้

ขณะเดียวกัน อายะก็ส่งหงเปาเข้าไปในกลุ่มแฟนคลับ เพื่อให้แฟนคลับตัวยงของเธอนั้นเข้าไปตามน้ำในห้องไลฟ์สด และห้ามพวกที่ยังด่าเธอไม่หยุด

“ห้องรับรองแขกผู้อาวุโสจริง ๆ เหรอเนี่ย？ฉันอยากเห็นจังเลย！”

“อย่าว่าแต่ห้องรับรองแขกผู้อาวุโสเลย แค่อิภัตตาคารพิพิธภัณฑ์ติ่มซำอะไรนี่ฉันยังไม่เคยเข้าไปเลย เราตามบล็อกเกอร์เข้าไปดูดีกว่า”

“บรรยากาศชั้นบนดีกว่าชั้นล่างตั้งเยอะแน่ะ！”

“……”

พอเดินเข้ามาชั้นบน บรรยากาศภายในห้องไลฟ์สดก็กลับมาเป็นแบบเดิม

ที่ห้องรับรองแขกอาวุโสตกแต่งได้อย่างหรูหรา ตรงกลางมีชั้นขวดเหล้าขนาดใหญ่ มีขวดเหล้าดัง ๆ ทุกแบบวางอยู่เรียงรายเต็มไปหมด ทั้ง Lafite Remy Martin เหมาไถ อู่เหลียงเย่และแบรนด์อื่น ๆ มีเหล้าหลากหลายสีสันวางอยู่ ล้วนแต่เป็นแรนด์ที่มีชื่อเสียงทั่วโลก

ตู้เหล้าขนาดใหญ่ทั้งดูหรูหราและตระการตามาก ที่นี่แทบไม่มีเหล้าที่คุณไม่สามารถดื่มได้ มีแต่เหล้าที่คุณดื่มไม่เป็นเท่านั้น

ที่ด้านข้างทั้งสองด้านของตู้เหล้า มีโต๊ะอาหารกระจัดกระจายอยู่ห่าง ๆ กัน ที่นั่งค่อนข้างดี ไม่รบกวนกันและกัน

โต๊ะและเก้าอี้อ่านก็เป็นวัสดุอย่างดี ดูเว่อร์วังมาก ๆ

อายะดีใจมาก ๆ เธอรีบวิ่งลงไปนั่งลงแล้วเริ่มไลฟ์สด

“ทุกคนคะ ดูห้องรับรองแขกอาวุโสของที่ภัตตาคารติ่มซำแห่งนี้ดูสิคะ ที่นี่มีการบริการขั้นต่ำนะคะ ไม่ใช่ว่าใคร ๆ จะสามารถมากินได้ง่าย ๆ ”

ขณะที่อายะกำลังหัวเราะคิกคักเอ่ยแนะนำอยู่นั้น พนักงานก็เดินเข้ามา พร้อมกับส่งผ้าเช็ดมือให้ทั้งสองคนก่อนจะเอ่ย

“สวัสดีค่ะคุณผู้หญิงคุณผู้ชาย ดิฉันขอแนะนำก่อนสักครู่นะคะ ค่าบริการขั้นต่ำของห้องรับรองแขกอาวุโสของเราแต่ละท่านอยู่ที่ 180,000 หยวนนะคะ รวมทั้งค่าอาหารและค่าเครื่องดื่มแล้ว ต่อให้ท่านสั่งอาหารไม่ถึงยอด 180,000 หยวน เราก็จะเก็บค่าบริการ 180,000 หยวนนะคะ”

“อะไรนะ！”

ถงจี้เฟิงเกือบจะตบโต๊ะคว่ำ

180,000 หยวน？บ้าไปแล้ว！

ร้านอาหารที่ไหนกันมียอดขั้นต่ำ180,000 หยวน？

รวมกันแล้วทั้งสองคนกินมื้อเดียวต้องเสียเงิน 360,000 หยวนเชียวนะ！

เจ้าของธุรกิจตัวเล็ก ๆ อย่างถงจี้เฟิงจ่ายไม่ไหวแน่นอน！

ถงจี้เฟิงลุกขึ้นยืนเตรียมจะเดินออกไปทันที

อายะก็หน้าเสียทันที เพราะเธอกำลังไลฟ์สดอยู่พอดี ถ้าเดินออกไปแบบนี้มันก็ขายหน้ากันชะมัดน่ะสิ？

เมื่อกี้ก็ขายหน้าที่ชั้นล่างมาแล้วรอบหนึ่ง อายะไม่อยากจะหน้าแตกละเอียดอีกรอบ

เธอจึงค่อย ๆ ยื่นขาที่ด้านล่างออกไป สะกิดขาของถงจี้เฟิงสักหน่อย พร้อมกับส่งสายตาให้เขาเพื่อส่งซิก