ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 541

“เหอฮุย คุณพูดมาให้ชัดๆเลยดีกว่า ใครต้องการจะเล่นงานฉันกันแน่ ? ”

เหอฮุยหัวเราะเบาๆ “เรื่องนั้นคุณไม่ต้องรู้หรอก คุณแค่ต้องรู้ว่าถ้าคุณผูกขาดตลาด คุณจะถูกทุกคนโจมตี แต่ถ้าผมผูกขาดตลาด ผมจะได้รับการสนับสนุนจากหลายๆ คน ถ้าคุณตกลงตามเงื่อนไขของเรา ต่อไปเราก็ร่วมมือกัน แต่ถ้าไม่เห็นด้วยล่ะก็ หึหึ ”

ท่าทางที่มั่นใจเต็มร้อยของเหอฮุยนั้น ดูเหมือนว่าจะมีคนสนับสนุนเขาอยู่เบื้องหลังจริงๆ

จู้หลินหลินไม่มีทางตอบรับเงื่อนไขนี้แน่ ๆ ถ้าพูดถึงเรื่องเงินอาจมีโอกาสอยู่บ้าง

“เหอฮุย ในเมื่อเป็นแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นเราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วใช่ไหม ? ”

เหอฮุยตอบว่า “ใช่ ไม่มีอะไรต้องคุยแล้ว เว้นแต่คุณจะตกลงตามเงื่อนไขของผม ”

จู้หลินหลินกำมือแน่น คิดว่าจะลุกขึ้นแล้วออกไปเลย แต่เมื่อเธอคิดว่าถ้าป๋ายซูจื่อถูกผูกขาดจริงๆ เธอกลับไปแบบนี้ก็ไม่สามารถช่วยให้โรงงานเริ่มทำงานต่อได้

จู้หลินหลินกัดฟันและนั่งลงที่เดิม

“ประธานเหอ ฉันคิดว่าเรายังคุยกันได้ ถ้าคุณอยากได้เงินเท่าไหร่ เราตกลงกันได้นะ ”

เหอฮุยยิ้มและกล่าวว่า “คุณคิดว่าการหาคนมานอนด้วยหนึ่งครั้ง ต้องใช้เงินเท่าไหร่ ? ”

ตึ้ง !

จู้หลินหลินทุบโต๊ะ

“เหอฮุย ! คุณอย่าให้มันมากเกินไปนัก ! ”

เหอฮุยยกขาไขว่ห้างพร้อมกับจุดบุหรี่ และพูดอย่างแผ่วเบา

“ผมจะมากเกินไป แล้วมันจะทำไม ? ผมจะทิ้งคำพูดของผมไว้ที่นี่ คุณคิดได้เมื่อไหร่ ก็เปิดห้องแล้วอาบน้ำรอผมได้ทุกเมื่อ แต่ถ้ายังคิดไม่ได้ ก็รอความล้มเหลวของถังเสินหมายเลข 2 ได้เลย ”

“คุณ…… ”

เมื่อได้ยินเหอฮุยพูดแบบนั้น ดูเหมือนว่าเขาพร้อมจะรั้งจู้หลินหลินจนถึงที่สุด เขาถึงกับใช้อำนาจและเงินในทางที่ผิดเพื่อจะเล่นงานจู้หลินหลิน แค่เพื่ออยากได้เธอไปเป็นเมียน้อย ? เหตุผลนี้ทำให้จู้หลินหลินคิดไม่ตกจริงๆ

มันสมเหตุสมผลเหรอที่จะจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อการแข่งขันที่ดุเดือด ?

“ประธานเหอ…… ” จู้หลินหลินอดทนคุยกับเหอฮุยอีกครั้ง

แต่ทว่า ฉินจุนกลับยิ้มออกมาและตบที่ไหล่ของจู้หลินหลิน

“เอาล่ะ ไม่ต้องคุยแล้ว ”

หลังจากพูดจบ เขาก็จับมือจู้หลินหลินและยืนขึ้น พร้อมกับมองไปที่เหอฮุย

“พวกคุณร่วมมือกันใช่ไหม ในเมื่อพวกคุณเริ่มก่อน ก็อย่าลืมเตรียมตั้งรับไว้ด้วยล่ะ ”

“เราไปกันเถอะ ”

จริงๆ แล้วจู้หลินหลินค่อนข้างลังเล ถ้าไม่คุยเรื่องนี้ให้จบในวันนี้ เธอเกรงว่าในอนาคตจะมีปัญหาตามมา

แต่ว่าฉินจุนไม่ทนอีกต่อไปแล้ว จึงจูงมือเธอออกไป

เหอฮุยยิ้มเยาะตอบ “จู้หลินหลิน ถ้าคุณออกจากประตูนี้ไปแล้ว มาครั้งต่อไปจะไม่ใช่เงื่อนไขนี้แล้วนะ ! ”

จู้หลินหลินขมวดคิ้วแต่ก็ตามฉินจุนออกไป

เมื่อออกจากประตูทั้งสองก็ขึ้นรถแล้วเดินทางกลับทันที

จู้หลินหลินถอนหายใจ เธอรู้สึกหดหู่เล็กน้อย

“พี่เสี่ยวจุน พี่ไม่น่าพาฉันออกมาเลย ฉันน่าจะคุยกับเขาอีกสักครั้ง ฉันไม่เชื่อว่าเขาไม่ได้ทำเพื่อเงิน ”

แม้ว่าเหอฮุยจะเอาแต่พูดว่าอยากให้จู้หลินหลินไปเป็นเมียน้อย แต่จู้หลินหลินรู้สึกว่านี่เป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้น

ฉินจุนยิ้มตอบ “เธอยังไม่เข้าใจเหรอว่าจริง ๆ แล้วคนที่อยู่เบื้องหลังเขามีหลายบริษัทที่ร่วมมือกันเพื่อเล่นงานเธอ ”

จู้หลินหลินขมวดคิ้ว “ร่วมมือกันจัดการฉัน ? แล้วใครกันแน่ที่อยากเล่นงานฉัน ? ”

ฉินจุนกล่าวว่า “แม้ว่าป๋ายซูจื่อจะมีประโยชน์เพียงเล็กน้อย แต่ก็ยังมีประโยชน์มากในการรักษาโรคเบาหวาน หากผูกขาดป๋ายซูจื่อ เธอจะไม่สามารถใช้มันได้อีก และโรงงานผลิตยารักษาโรคเบาหวานแห่งอื่นก็ไม่สามารถใช้มันได้เช่นกัน ”