ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 560

ตอนนี้หลิ่วชิงชิงหยุดพูดเล่น และพูดกับฉินจุน

“พี่รีบไปถามเถอะว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

ฉินจุนพยักหน้า และรีบโทรไปหาซูเหวินฉีทันที แต่เธอปิดเครื่อง

ดูเหมือนว่าซูเหวินฉีจะกลัวว่าจะถูกคนอื่นคุกคาม ดังนั้นเธอจึงปิดเครื่อง และไม่สามารถรับสายจากคนอื่นๆ ได้เลย

ขณะที่ฉินจุนกำลังจะไปถามคนอื่น ก็มีเบอร์ที่ไม่คุ้นเคยโทรเข้ามา

ฉินจุนรับสาย และเสียงเหนื่อยหน่ายของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังมาจากอีกด้านหนึ่ง

“ฮัลโหล”

ทันทีที่ฉันได้ยินเสียงนี้ เขาก็รู้ว่านี่คือซูเหวินฉี

“เปลี่ยนเบอร์ใหม่เหรอ?” ฉินจุนถาม

“อือ มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นกับฉัน คุณได้ดูข่าวหรือยัง? ฉันเปลี่ยนเบอร์เพื่อต้องการความเงียบสงบหน่อยน่ะ”

ฉินจุนพูด”ดูแล้ว เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ผลิตภัณฑ์ของบริษัททงเป่านั่นไม่ได้มาตรฐานเหรอ”

ซูเหวินฉีถอนหายใจ “พี่ก็รู้ว่าจริงๆ แล้วฉันระมัดระวังมากในการตอบรับเป็นพรีเซนเตอร์ ฉันต้องทดลองใช้ผลิตภัณฑ์ก่อน รวมทั้งเพื่อนรอบตัวฉันด้วย และนายหน้าด้วยจะต้องเคยลองใช้ว่าไม่มีปัญหาฉันถึงจะรับเป็นพรีเซนเตอร์”

“โลชั่นรุ่นแรกของพวกเขาน่ะไม่มีปัญหาอะไร แต่ต่อมาพวกเขาได้ทำการวิจัยและพัฒนามาเป็นรุ่นที่สอง รุ่นที่สองนี้เพิ่งเปิดตัวเมื่อไม่กี่วันก่อน แต่จู่ๆ ก็เกิดความผิดพลาดขึ้น”

เมื่อได้ยินเสียงของซูเหวินฉีแปลกไปเล็กน้อย ฉินจุนก็ขมวดคิ้ว

“เธอก็มีปัญหาด้วยเหรอ?”

ซูเหวินฉีพูด “ใช่ คุณก็ได้ยินเสียงฉันเปลี่ยนไปใหญ่ขึ้นน่ะ งั้นฉันจึงต้องการออกจากวงการบันเทิงชั่วคราวด้วย หากเป็นอย่างนี้ต่อไปฉันอาจจะไม่สามารถร้องเพลงได้อีก”

“ฉันไปหาหมอส่วนตัว หลังจากการตรวจแล้วก็สงสัยว่าโลชั่นนั้นมีฮอร์โมนเพศชายมากเกินไป นั่นเป็นสาเหตุที่เกิดขึ้น ตอนนี้ฉันจึงหดหู่มาก”

ฉินจุนขมวดคิ้ว “เธอส่งโลมาให้ฉัน ฉันจะไปดูให้”

“อือ ฉันหลบอยู่บ้านเพื่อนน่ะ”

หลังจากพูดจบ ทั้งสองก็วางสายไป และซูเหวินฉีส่งโลเคชั่นให้ฉินจุน

ฉินจุนถามด้วยความอยากรู้

“ทำไมเครื่องสำอางของผู้หญิงถึงมีฮอร์โมนเพศชายล่ะ?”

เพราะหลิ่วชิงชิงเป็นผู้เชี่ยวชาญในด้านนี้ เธอจึงสามารถตอบคำถามของฉินจุนได้ทันที

“ฮอร์โมนเพศชายสามารถทำให้ผิวบอบบางมากขึ้น อันที่จริง ผิวผู้ชายดีกว่าผิวผู้หญิงเพราะความสัมพันธ์ระหว่างฮอร์โมนเพศชาย”

“ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวของบริษัทของเราหลายๆ ผลิตภัณฑ์ก็มีฮอร์โมนเพศชายเช่นกัน แต่ได้รับการตรวจวัดอย่างเข้มงวด และจะไม่เกินมาตรฐานแน่นอน บริษัทเครื่องสำอางทงเป่าเนี่ยฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมมันถึงเกินมาตรฐาน คุณรีบไปดูเลย”

ฉินจุนพยักหน้า จากนั้นก็ลุกขึ้นและเดินออกไป

ทงเป่ากรุ๊ปก็เป็นบริษัทใหญ่เช่นกัน เมื่อเกิดเหตุการณ์ใหญ่เช่นนี้ หลิ่วชิงชิงก็มีส่วนเกี่ยวข้อง

บางทีอาจถึงเวลาที่จะเข้ายึดครองตลาดและลูกค้าของบริษัทพวกเขาแล้ว นี่เป็นเค้กชิ้นใหญ่ชิ้นหนึ่งเลย และทุกคนต่างก็ต้องการแย่งชิงมัน

ฉินจุนออกมาจากบ้านตระกูลหลิ่ว และมาที่วิลล่าเล็กๆ ที่ห่างไกลออกไป มาเจอกับซูเหวินฉีในวิลล่าเงียบๆ

โชคดีที่ไม่เหมือนกับที่คิดไว้ ซูเหวินฉีไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอะไรมาก

เช่น หนวดเครายาวเฟื้อยหรืออะไรทำนองนั้น

มีเพียงเสียงที่ทุ้มขึ้นเล็กน้อย และทั่วไปแล้วไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่ภายนอก

“ไม่เป็นไรใช่ไหม?”

ซูเหวินฉีทำปากจู๋ “ไม่เป็นไรอะไรล่ะ คอฉันพังไปหมดแล้ว ต่อไปฉันร้องเพลงไม่ได้แล้ว”

ซูเหวินฉีไม่ได้สนใจเรื่องการหาเงินเลย แต่เธอสนใจเรื่องการร้องเพลง ถ้าเสียงเธอเป็นแบบไปตลอด ซูเหวินฉีจะต้องเศร้ามากแน่ๆ

“เอาข้อมือมาฉันให้ฉันตรวจดู”

ซูเหวินฉีส่งข้อมือให้ฉินจุนวัดชีพจร

หลังจากนั้นไม่กี่นาทีก็เปลี่ยนมือ

หลังจากวัดชีพจรทั้งสองมือเสร็จ สีหน้าของฉินจุนก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ซูเหวินฉีรู้สึกประหม่ามาก