ฉินจุนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และพูดขณะตรวจชีพจรไปด้วย
“นี่ไม่ใช่การแข่งขันสักหน่อย การร่วมมือกันรักษาโรคให้กับผู้ป่วยถือเป็นเป้าหมายสูงสุด ไม่อย่างนั้นจะมีคุณไปเพื่ออะไร ? ”
“และอีกอย่าง ถ้าต้องแข่งกันขึ้นมาจริง ๆ คุณก็ไม่มีคุณสมบัติพอหรอก ”
แม้ว่าไป่ฮุ่ยเจินจะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านนรีเวชวิทยา แต่ความสามารถโดยรวมของเธอยังไม่มาก ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์แผนจีนได้ ฉินจุนไม่เคยเห็นชื่อเธอในรายชื่อผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์แผนจีนที่มีชื่อเสียงเลย
แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์แผนจีนก็ยังไม่ใช่ จะมีคุณสมบัติอะไรมาแข่งกับฉินจุน จุดอ่อนของเขามีแค่ในด้านนรีเวชวิทยาเท่านั้นเอง
เมื่อไป่ฮุ่ยเจินได้ยินสิ่งที่ฉินจุนพูดเธอก็โกรธจัด
“คุณมันจองหอง ! อายุก็แค่นี้ เพิ่งเคยรักษามาได้ไม่กี่ปี ยังกล้าอวดเก่งอีกเหรอ ? วันนี้ฉันจะไม่บอกอาการอะไรกับคุณทั้งนั้น มาดูกันว่าคุณจะรักษายังไง ! ”
ฉินจุนไม่ได้โต้ตอบอะไร ไม่บอกก็ไม่ต้องบอก ไม่ใช่ว่ารักษาไม่ได้สักหน่อย แต่ถ้าบอกก็จะทำให้การวินิจฉัยโรคแม่นยำยิ่งขึ้น
ฉินจุนไม่แคร์ แต่หูเจียซินค่อนข้างแคร์มาก
“หมอไป่คะ ฉันจ่ายเงินให้คุณนะคะ และฉันหวังว่าคุณจะให้ความร่วมมือ ไม่ว่าคุณจะรักษาให้หายได้หรือไม่ แต่ค่าปรึกษาของคุณแต่ละครั้งนับว่าไม่น้อยเลยนะ ”
เมื่อเห็นสีหน้าของหูเจียซินกำลังไม่สบอารมณ์ ไป่ฮุ่ยเจินจึงรีบกล่าวอย่างรวดเร็ว
“ไม่ไม่ไม่ ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นเลยนะคะ คุณหูเข้าใจผิดแล้ว ได้เลยค่ะ ฉันจะบอกเขาเดี๋ยวนี้ ”
ไป่ฮุ่ยเจินไม่มีทางเลือก แม้ว่าเธอจะอารมณ์เสียกับฉินจุนมากแค่ไหน แต่เธอก็ทำได้เพียงต้องอธิบายสถานการณ์ภายนอกคร่าว ๆ ให้กับฉินจุน
“มันอักเสบนิดหน่อย…… ”
หลังจากพูดจบ ฉินจุนก็พยักหน้าและเปลี่ยนมืออีกข้างตรวจชีพจร
หลังจากนั้นไม่นาน สีหน้าของหูเจียซินก็ซีดเล็กน้อย ราวกับว่าเขารู้สึกเจ็บปวด
ฉินจุนวางมือบนหน้าท้องส่วนล่างของหูเจียซิน และกดจุดตันเถียนไปทางขวา
“เจ็บมั้ย ? ”
“โอ้ย ! ”
เมื่อฉินจุนกดลงตรงนั้น หูเจียซินก็ร้องแกมา เหมือนว่าเธอเจ็บปวดมาก
ฉินจุนหยิบเข็มเงินออกมาอย่างรวดเร็วและเจาะเข้าไปที่ใต้สะดือราว 3 นิ้ว หลังจากที่เข็มเงินฝังลงไปสองอัน สีหน้าของหูเจียซินก็เปลี่ยนไป
“เอ่อ…..ฉันอยากเข้าห้องน้ำหน่อย ”
“รีบไปเถอะ “ฉินจุนกระตุ้นไม่กี่เข็มก็เพื่อให้ร่างกายเธอระบายน้ำออกมา
หูเจียซินทนความเจ็บปวด รีบลุกจากเตียงและวิ่งไปที่ห้องน้ำทันที
สองนาทีต่อมา หลังจากที่เดินออกมา ท่าทางของเธอดีขึ้นมาก เธอกลับมาที่เตียงและพูดว่า
“ที่ท้องรู้สึกดีขึ้นมากเลย หรือเพราะกลั้นปัสสาวะหรือเปล่า ? ”
ฉินจุนถาม “คุณดื่มน้ำเยอะใช่ไหม ? ”
“ใช่ ฉันดื่มน้ำอุ่นเยอะ ”
“ใครบอกให้คุณดื่ม ? ”
ไป่ฮุ่ยเจินรีบพูดแทรก “ฉันบอกให้เธอดื่มเอง ! สารเหลวยินไตอ่อนและชื้นมาก เธอควรดื่มน้ำอุ่นเยอะ ๆ มีปัญหาอะไรหรือไง ? ”
น้ำเสียงของไป่ฮุ่ยเจินแย่มากและทำหน้าไม่สบอารมณ์ฉินจุนเท่าไหร่ ดื่มน้ำอุ่นเยอะ ๆ มันผิดตรงไหน ?
แม้ว่าจะไม่ป่วย ก็ควรดื่มน้ำอุ่นมาก ๆ อยู่แล้ว
ฉินจุนกล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ
“ผิดแล้ว การดื่มน้ำอุ่นมาก ๆ ไม่ได้ผิดอะไร แต่คุณหญิงหูมีอาการทางร่างกายเป็นพิเศษ เธอกินอาหารรสเปรี้ยวมากเกินไป ซึ่งทำให้มดลูกหดรัดตัวมากจนอวัยวะอื่น ๆ เริ่มบวม ”
“เมื่ออวัยวะบวมและบีบท่อไตซึ่งทำให้ไม่เอื้อต่อการถ่ายปัสสาวะ การดื่มน้ำอุ่นทำให้กระเพาะปัสสาวะใหญ่ขึ้น จนถูกบีบร่วมกับอวัยวะอื่น ๆ ทำให้ไม่สามารถขับออกจากร่างกายได้ เป็นสาเหตุที่ทำให้ปวดท้อง ”
“หลังจากปัสสาวะแล้ว ตอนนี้คุณหญิงหูรู้สึกได้ทันทีว่าความเจ็บปวดในช่องท้องของเธอลดลงจริงๆ แล้วมันไม่ใช่แค่อาการลดลง แต่มันหายไปเลย ”
“คุณอาจจะยังรู้สึกไม่สบายท้องอยู่บ้าง แต่นี่คือความเจ็บของอาการป่วยที่แท้จริง ”
“ตอนนี้มาตรวจชีพจรอีกครั้ง ”
หลังจากพูดจบ ฉินจุนก็วินิจฉัยชีพจรของหูเจียซินอีกครั้ง
คำพูดเมื่อครู่นี้ เอาจนไป่ฮุ่ยเจินถึงกับพูดไม่ออก
ดูเหมือนว่า……หลักการเมื่อครู่คือความจริง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้รักษาสุดแกร่ง