ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 620

ฉินจุนขมวดคิ้ว แน่นอนว่าเขาไม่ได้ไปหาเงินหนึ่งล้าน

แม้ว่าฉินจุนจะต้องการจะรักษาเพราะเงินจริง ๆ แค่หนึ่งล้านเท่านั้น ไม่สามารถดึงดูดใจเขาได้

เพียงแค่ถ้าคนไข้ไม่ช่วยจริง ๆ เกรงว่าเขาจะตาย

เมื่อฉินจุนกำลังจะย้ายออก คุณนายหม่าคนนั้นบอกว่าเธอจะให้เงินหนึ่งล้านเท่านั้น

ฉินจุนไม่สนใจเรื่องเงิน

หวังตงเสวี่ยรู้สึกประหม่าเล็กน้อยเมื่อได้ยิน “พี่ฉิน ในเมื่อตัวตนของบุคคลนั้นไม่ธรรมดา หรือว่า ทำไมไม่รอให้รถพยาบาลมาล่ะ?”

ข่งหยิงหยิงแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา “นี่นายจะทำอะไรได้! ต่อให้รางวัลหนึ่งล้านจะเอื้อเฟื้อมาก ไม่ต้องชั่งน้ำหนัก แล้วคิดถึงผลที่จะตามมาด้วยเหรอ? อย่าเห็นสิ่งเล็ก ๆ เหล่านี้เป็นเรื่องน่าสนใจ จนทำให้ตาพร่ามัวสิ”

ข่งหยิงหยิงเทศนากับฉินจุน ราวกับว่าเธอกำลังสอนรุ่นน้องของเธอ ราวกับว่าเธอเคยเห็นมาหลายครั้งแล้ว และฉินจุนเป็นพลเมืองเล็ก ๆ ในตลาดและต้องการคำแนะนำจากเธอ

ฉินจุนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ “ฉันไม่สามารถจัดการได้มากขนาดนั้น”

พูดจบเขาก็รีบไปปฐมพยาบาล แข่งกับเวลา ไม่มีเวลาคุยกับผู้หญิงอย่างข่งหยิงหยิง

ฉินจุนรีบวิ่งไปที่ด้านหน้า วินิจฉัยชีพจรด้วยมือขวาของเขา และยืดสองนิ้วด้วยมือซ้าย เพื่อจับหลอดเลือดแดงที่ด้อยกว่า

นี่คือเส้นเลือดฝอยสองขนาน

การวินิจฉัยชีพจรใต้คอเป็นวิธีที่ค่อนข้างหายากในการแพทย์แผนจีน เนื่องจาก ชีพจรใต้คอเต้นแรงเกินไป และกระแสเลือดในหลอดเลือดแดงมีขนาดใหญ่ จึงไม่สามารถวินิจฉัยโรคได้มากมาย

แต่มีโรคเดียวเท่านั้นที่สามารถวินิจฉัยชีพจรใต้คอได้

นั่นคือโรคหัวใจ

หลอดเลือดแดงที่ด้อยกว่าเป็นหลอดเลือดแดงที่อยู่ใกล้หัวใจมากที่สุด ซึ่งสามารถสะท้อนปัญหาหัวใจได้โดยตรง

มีคนจำนวนไม่มากที่รู้จักวิธีนี้ แต่มันก็ไม่ใช่เทคโนโลยีที่ล้ำหน้าเกินไป

แต่ปัญหาคือ มือทั้งสองข้างสามารถวิเคราะห์ชีพจรได้พร้อมกัน!

หนึ่งซ้ายและขวา เป็นสิ่งที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

ชีพจรใต้คอมือซ้ายเพื่อตรวจปัญหาหัวใจของผู้ป่วย มือขวาตรวจร่างกายทั้งหมด

เมื่อคุณนายหม่าเห็นฉินจุนรีบวิ่งเข้ามา เขาดูเป็นมืออาชีพมาก ราวกับว่าเขาช่วยชีวิตได้อย่างง่ายดาย แล้วพูดอย่างรวดเร็ว

“หมอ! คุณเป็นหมอ ช่วยสามีของฉันหน่อยนะ แล้วฉันจะให้เงินคุณหนึ่งล้านถ้าเขาหายดี!”

ฉินจุนขมวดคิ้วและพูดว่า “อย่าพูดถึงเรื่องนี้ หัวใจได้รับการรักษามากี่ปีแล้ว?”

คุณนายหม่าผงะ เธอไม่คิดว่าชายหนุ่มคนนี้จะแข็งแกร่งนัก เธอไม่ถามอะไรเลย เธอรู้ดีถึงการใส่ขดลวดหัวใจด้วยการเช็คชีพจรด้วยมือของเธอ

“เจ็ดหรือแปดปีแล้ว” คุณนายหม่าตอบอย่างรวดเร็ว

ฉินจุนขมวดคิ้ว โรคนี้รักษายาก

หลังจากพูดเสร็จ ฉินจุนหยิบเข็มเงินที่เขาถืออยู่ออกมา แล้วพูดว่า

“มันน่าจะเป็น 120 ถึง 120 หลังจากที่ผมช่วยเขาแล้ว ก็ยังต้องส่งตัวเขาไปที่โรงพยาบาลด้วยนะ”

“ได้ ๆ ๆ!” คุณนายหม่ารีบเรียก 120

ในเวลานี้ ข่งหยิงหยิงและหวังตงเสวี่ยก็เดินผ่านไป เมื่อเห็นว่าฉินจุนหยิบเข็มเงินออกมา ข่งหยิงหยิงก็จ้องมอง

“ฉินจุน! หยุดยุ่งได้แล้ว! ชีวิตมนุษย์เป็นเรื่องของชีวิต นายจะทำให้ยุ่งวุ่นวายไม่ได้!”

ฉินจุนขมวดคิ้ว ใจร้อนเล็กน้อย “หุบปาก อย่ารบกวนฉัน”

หลังจากที่ฉินจุนพูดจบ ข่งหยิงหยิงก็โกรธมาก จนเธอกำลังจะพูดต่อ แต่เลูกค้าคนอื่น ๆ รอบ ๆ เริ่มกล่าวหาเธอ

“หยุดพูด ไม่เห็นหรือไงว่าหมออัจฉริยะกำลังช่วยชีวิตคน สาวน้อยจอมโกหก ไปยืนข้างหลังนู้น!”

ข่งหยิงหยิงพูดไม่ออก “เขาเป็นหมออัจฉริยะเหรอ? หยุดสร้างปัญหาได้แล้ว เขาเป็นนายน้อย นายน้อยของตระกูลฉินเมื่อสิบปีก่อน เขาจะมีทักษะทางการแพทย์แบบไหนกัน? แล้วถ้าเกิดอะไรขึ้นล่ะ?”

ด้วยภาพลักษณ์ของข่งหยิงหยิงเช่นนี้ ทุกคนต่างมองมาที่ฉินจุนทันที ที่แท้ก็เป็นนายน้อยเหรอ?

สิบปีที่แล้วเขาเป็นนายน้อย แต่ในเวลาเพียงสิบปี เป็นไปได้มั้ยที่เขาจะกลายเป็นแพทย์อัจฉริยะได้ในครั้งเดียวในช่วงสิบปีที่ผ่านมา?

ในอีกสิบปี สามารถรักษาชีวิตไว้ได้ แม้ว่าคุณจะจบปริญญาเอก คุณไม่สามารถพูดได้ว่าคุณสามารถเป็นแพทย์อัจฉริยะได้ภายในสิบปี

แค่ทำไม่กี่ครั้ง ฉินจุนก็กล้าให้การปฐมพยาบาลแก่ผู้คน หากมีอะไรผิดพลาดจะทำอย่างไร?

สีหน้าของคุณนายหม่าเปลี่ยนไป

“คุณทำอะไร! คุณทำอะไรกับสามีของฉัน!”

ฉินจุนทำเป็นหูหนวก ปล่อยมือ และถอดเข็มเงินทั้งหมดออก

จากนั้นเขาก็เริ่มดันหน้าอกของเขาเบา ๆ

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที ผู้ป่วยก็ค่อย ๆ ลืมตาขึ้น สีหน้าของเขาเหนื่อยมาก แต่ดวงตาของเขาดูมีพลังมาก

“ขอบคุณครับท่าน” หม่าเจียงเหอพูดอย่างสุภาพมาก ตอนนี้เขารู้สึกอึดอัดจนอยากตาย ฉินจุนเป็นผู้จุดฝังเข็มเพื่อเอาเขาออกจากความเจ็บปวด แม้ว่าตอนนี้เขาจะลืมตาแล้วก็ตาม เขายังคงมีสติอยู่

ทันทีที่เขาลืมตา หม่าเจียงเหอขอบคุณฉินจุน

“สามี!” คุณนายหม่าตื่นเต้นมาก และกอดสามี

ในเวลานี้ มี 120 คนเพิ่งมา และแพทย์หลายคนรีบพาหม่าเจียงเหอขึ้นเตียงในโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว

หม่าเจียงเหอกล่าวอย่างอ่อนแรงกับคุณนายหม่าว่า “ขอเบอร์หมออัจฉริยะน้อยเอาไว้”

คุณนายหม่าพยักหน้าซ้ำ ๆ “ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องกังวล!”

พูดเสร็จก็ส่งรถพยาบาลไปส่ง คุณนายหม่าก็รีบไป

“หมออัจฉริยะตัวน้อย ขอบคุณนะคะ นี่คือเช็คหนึ่งล้าน ฝากคุณทิ้งหมายเลขโทรศัพท์ไว้ได้มั้ย?”

ฉินจุนกล่าว “ฝากโทรศัพท์ไว้ให้คุณ และเช็คก็ไม่จำเป็น ความเจ็บป่วยของเขายังไม่หาย หากโรงพยาบาลไม่สามารถทำอะไรได้ โปรดติดต่อผมอีกครั้ง”

หลังจากพูดเสร็จ ฉินจุนทิ้งหมายเลขโทรศัพท์ไว้ จากนั้นคุณนายหม่าก็รีบออกไป

เมื่อเห็นว่าฉินจุนรักษาโรคของหม่าเจียงเหอได้จริง ๆ ข่งหยิงหยิงก็เม้มริมฝีปาก และแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา

“นายแสร้งทำเป็นเป็นคนใจกว้าง ไม่ต้องการเงินล้าน นายคิดว่าเมื่อก่อนนายจะทำเงินล้านได้ภายในกี่ปี ต้องได้หน้าจริง ๆ สินะ”

ในสายตาของข่งหยิงหยิงต่อฉินจุนนั้น เขาเป็นชายหนุ่มที่ร่ำรวยจอมปลอม ที่ต้องการรักษาใบหน้า โดยคิดว่าเขาคือตัวตนเดิมของเขา

เธอยังคงรับไม่ได้ หลังจากผ่านไปหลายปีขนาดนี้แล้ว พูดไม่ออกจริง ๆ