ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 624

แม้ว่าคุณนายหม่าจะเชื่อในฉินจุนเหมือนกัน แต่ฉินจุนเคยช่วยเขาในห้างมาก่อน

แต่เมื่อเทียบกับปรมาจารย์ฉิน เธอเชื่อมั่นในตัวปรมาจารย์ฉินมากกว่าอย่างแน่นอน

รอยยิ้มที่พอใจปรากฏบนใบหน้าของชายสวมแว่น เขาเหลือบไปที่ฉินจุน และเยาะเย้ย

“หนุ่มน้อย อย่าถือตัวเกินไป ชื่อเสียงของปรมาจารย์ฉินของฉันไม่ใช่สิ่งที่นายสามารถทำให้เสียหายได้”

ฉินจุนเยาะเย้ย “คุณเป็นอาจารย์ฉินจริง ๆ เหรอ?”

บุรุษผู้มีนัยน์ตาจ้องเขม็งอย่างเย็นชา “แน่นอน ถ้าฉันไม่ใช่ปรมาจารย์ฉิน แล้วนายใช่เหรอ?”

ฉินจุนกล่าวเบา ๆ “คุณพูดถูก ฉันคือปรมาจารย์ฉินจริง ๆ ”

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ ……”

ไม่ใช่แค่ชายใส่แว่นเท่านั้นที่หัวเราะ แต่คนอื่น ๆ ก็หัวเราะด้วย

น่าสนใจมาก จริง ๆ มาวางตัวต่อหน้าปรมาจารย์ฉินเหรอ?

สิ่งนี้สามารถเลียนแบบได้หรือไม่? แกล้งเป็นปรมาจารย์ฉินในโรงพยาบาลไม่เท่ากับแกล้งเป็นตำรวจในโรงพัก?

ชายใส่แว่นหัวเราะ “นายคืออาจารย์ฉินเหรอ นายตลกเกินไปแล้ว หลักฐานอะไรที่นายพิสูจน์ได้ว่าคุณคือปรมาจารย์ฉินล่ะ?”

ฉินจุนส่ายหัว “ไม่มีหลักฐานหรอก แล้วคุณมีมั้ย? ยากระจอกเหล่านี้ คุณสามารถพิสูจน์ได้ว่าคุณคือปรมาจารย์ฉินแล้วเหรอ?”

“อวดดี! อุบายของฉันไม่ใช่ของโกหกอย่างที่นายคิดได้”

ชายที่ปรากฏตัวรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยกับสิ่งที่ฉินจุนพูด และถ้าฉินจุนยังคงพูดต่อไป เขาจะเปิดเผยเรื่องของเขาอย่างแน่นอน

ชายในแว่นพูดกับคุณนายหม่า

“คุณนายหม่าครับ คนนี้อยู่นี่ มันส่งผลต่ออารมณ์ฉันมาก ได้โปรดขับไล่เขาออกไป ไม่อย่างนั้นฉันจะดูแลคุณหม่าไม่ได้”

คุณนายหม่าขมวดคิ้วอายเล็กน้อย

ท้ายที่สุดฉินจุนได้ช่วยชีวิตพวกเขามาก่อน และตอนนี้เขากำลังได้รับการปฏิบัติเช่นนี้ ซึ่งค่อนข้างเป็นการตอบแทนต่อมีน้ำใจด้วยความไม่เหมาะสม

แต่ไม่มีทางเป็นไปได้ ตอนนี้ชายหนุ่มคนนี้ต่อกรกับปรมาจารย์ฉินแล้ว และเธอทำได้เพียงหันไปหาปรมาจารย์ฉินเท่านั้น

“หมออัจฉริยะตัวน้อย ได้โปรดออกไปจากที่นี่ คุณไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่ในตอนนี้แล้วค่ะ”

ใบหน้าของคุณนายหม่าเริ่มเย็นชา และเธอก็ไม่มีใบหน้าที่ดีต่อฉินจุน

ไม่สอดคล้องกับปรัชญาของปรมาจารย์ฉิน ดูเหมือนว่าระดับของเขาจะไม่ดีมาก

ฉินจุนขมวดคิ้ว และเหลือบมองผู้ป่วยบนเตียงในโรงพยาบาล

หม่าเจียงเหอมีทัศนคติที่ดีต่อเขามาก่อน แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถพูดได้

ผู้ป่วยรายนี้น่าสงสารมากเช่นกัน แต่ครอบครัวของผู้ป่วยมีทัศนคติเช่นนี้อยู่เสมอ และฉินจุนไม่สามารถรักษาได้

ทันใดนั้น ประตูลิฟต์ที่โถงบันไดเปิดออก และประตูลิฟต์ 6 บานก็เปิดออกพร้อม ๆ กัน คนกลุ่มใหญ่ในเสื้อคลุมสีขาวเดินเข้ามา และทุกคนก็เดินออกไป

ส่วนใหญ่เป็นวัยกลางคน สวมแว่น และบางคนมีผมหงอก และในแวบแรก อย่างน้อยพวกเขาก็เป็นบุคคลระดับผู้เชี่ยวชาญ

ยิ่งกว่านั้นพวกเขาเห็นว่าพวกเขามาจากงานโดยตรง และไม่มีเวลาเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยซ้ำ

ทุกคนมาที่ประตูห้องฉุกเฉิน และเห็นฉินจุนพูดอย่างตื่นเต้นทันที

“ปรมาจารย์ฉิน! อาจารย์ฉินจริง ๆ!”

ทุกคนวิ่งไปข้างหน้า ทุกคนมีสีหน้าตื่นเต้น

แน่นอน หมอตัวน้อยและพยาบาลตัวน้อยเหล่านั้นไม่กล้าที่จะก้าวไปข้างหน้ามากเกินไป และบรรดาผู้ที่อยู่ข้างหน้าล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญในระดับเดียวกัน

พวกเขาก้าวไปข้างหน้า และปรมาจารย์ฉินไม่รู้จักพวกเขา จะมีประโยชน์อะไร?

เมื่อเห็นผู้เชี่ยวชาญรุ่นเก่าจำนวนมากเข้ามา หวังโป่หลุนก็ตกตะลึง

“ท่านคณบดีหลี่? ท่านคณบดีซุน? ท่านคณบดีจ้าว? สบายดีมั้ยครับ …”

คณบดีเหล่านี้เพียงคนเดียวก็เพียงพอแล้ว บวกกับผู้เชี่ยวชาญคนอื่น ๆ อาจารย์ฉินผู้นี้มีเสน่ห์จริง ๆ ผู้คนมากมายมาที่นี่ด้วยความชื่นชม

คุณนายหม่าก็ตื่นเต้นเล็กน้อยเช่นกัน ฉันไม่ได้คาดหวังว่าการอุทธรณ์ของปรมาจารย์ฉินจะมีพลังมากขนาดนี้ ด้วยผู้เชี่ยวชาญและผู้นำจากโรงพยาบาลต่าง ๆ มากมายมารวมตัวกัน ถ้าเขาสามารถรักษาสามีของเธอได้ จะต้องได้ผลเป็นสองเท่าของความพยายาม

ชายในแว่นตกใจคิดว่าใครเป็นคนบ้ากัน? คุณรู้ได้ยังว่าปรมาจารย์ฉินอยู่ที่นี่?

นอกจากคนเหล่านี้แล้ว ผู้หญิงอีกสองคนก็ดันออกมาจากลิฟต์ด้วย

มันคือข่งหยิงหยิงและหวังตงเสวี่ย