ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 70

ฉินจุนผงะ “ป้ารองครับ ไม่จำเป็นจริง ๆ ผมหางานได้แน่ครับ”

ถังหมิ่นกล่าวว่า “นายเกรงใจป้ารองของนายทำไมกัน! รีบกลับมาเถอะ เยว่เหยาแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว นายอย่าลีลาล่ะ”

หลังจากพูดจบ ถังหมิ่นกลัวว่าถังฉินจุนจะยังคงปฏิเสธต่อไป ดังนั้นเธอจึงวางสาย

ฉินจุนต้องไปบ้านป้ารองอีกครั้ง อย่างไม่เต็มใจ

…

หลังจากวางสายแล้ว หลินเยว่เหยาก็ถาม

“แม่คะ แม่ก็จริง ๆ เลย เขามีคุณธรรมอย่างนั้น นานขนาดนี้แล้วยังหางานไม่ได้เลย เขาไม่เข้าตาแน่ ๆ แม่จะไปยุ่งกับเขาทำไมกัน”

ถังหมิ่นจ้องไปที่หลินเยว่เหยา “ไร้สาระอะไรแบบนี้! นั่นเป็นหลานชายของฉัน ฉันจะไม่สนใจเขาได้ยังไง? ตอนนี้เสี่ยวจุนไร้ที่พึ่ง เงื่อนไขของครอบครัวเราก็ดีขึ้น หางานให้เสี่ยวจุนไม่ใช่เรื่องง่ายเหรอ?”

“ถ้าครั้งนี้เธอไม่สนใจเขา งั้นฉันก็จะให้เสี่ยวจุนมาทำงานในร้านของฉันเหล่านั้น”

ครอบครัวถังยังมอบทรัพย์สินมากมายให้กับถังหมิ่น รวมถึง ktv โรงแรม และสนามเด็กเล่น การจัดงานให้ฉินจุนเป็นเรื่องง่ายมาก

หลินเยว่เหยารีบพูด “อย่า! นั่นคือทั้งหมดของครอบครัวเรา ถ้าแม่ปล่อยเขาไป เขาจะพึ่งพาแม่ในฐานะเจ้านาย เขาจะอู้งานและขี้เกียจ และสุดท้ายก็ไม่ใช่คนในบ้านเราเหรอ?”

“ตกลงค่ะแม่ เพื่อนของหนูอยู่ในซวนหยวนกรุป ซวนหยวนกรุปรู้ใช่ไหม? พ่อของหนูเป็นลูกชายของบริษัท ตอนนี้พวกเราเป็นบริษัทยาอันดับหนึ่งในตงไห่ สุดยอดมาก”

“หนูจะแนะนำเขาหน่อย ให้เขาไปสัมภาษณ์ สุดท้ายแล้วจะทำได้หรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของเขา”

ถังหมิ่นพยักหน้า แม้ว่าเธอจะมีอุตสาหกรรมมากมายอยู่ในมือ แต่ก็คงจะสะดวกมากสำหรับฉินจุนที่จะทำงานที่นี่ แต่ท้ายที่สุด ฉินจุนยังอายุน้อย คนหนุ่มสาวควรออกไปหาโชคลาภ และเสี่ยวจุนอาจจะทำได้ในอนาคต มาเป็นพรสวรรค์และฟื้นฟูศักดิ์ศรีของตระกูลฉินในตอนนั้น

ถังหมิ่นกล่าวว่า “ไม่เป็นไร เธอสามารถพูดอะไรดี ๆ กับเพื่อนของได้ ถ้าเป็นไปไม่ได้ ก็ยัดเงินให้เขา”

หลินเยว่เหยาพูดไม่ออก “แม่คิดว่าไง นั่นคือซวนหยวนกรุปนะ ตั้งแต่ข้างบนถึงข้างล่างเขาตรวจสอบกันอย่างเคร่งครัด ตำแหน่งของบริษัท ใครก็ไม่กล้าลงมือหรอก”

“ยังไงก็ตาม อีกหน่อยแม่ก็ย้ำกับฉินจุนอีกที อย่าทำให้หนูขายหน้าเด็ดขาด!”

ถังหมิ่นกล่าวว่า “ฉันเข้าใจ พี่ชายของเธอเสี่ยวจุนไม่ได้โง่”

ไม่นาน ฉินจุนก็มาถึง

เมื่อเห็นว่าเขายังแต่งตัวอยู่ หลินเยว่เหยาก็กลอกตา เธอรู้ว่าเขากำลังจะไปสัมภาษณ์ ดังนั้นเธอจึงแต่งตัวไม่ค่อยดี อย่างน้อยเธอก็ควรสวมสูทเพื่อแสดงความเคารพใช่ไหม?

“ป้ารอง”

ถังหม่นยิ้มทันทีที่เห็นฉินจุน “เสี่ยวจุนมาแล้ว มาเถอะ ป้าจะเอาเงินมาให้ นายไปซื้อสูทและเตรียมตัวสำหรับการสัมภาษณ์นะ!”

ฉินจุนกล่าวว่า “ป้ารองไม่ต้องหรอกครับ มันไม่จำเป็น”

ถังหมิ่นขมวดคิ้ว “ทำไมไม่จำเป็น ให้นายนายก็รับไว้ กับป้ารองจะเกรงใจอะไรกัน!”

ถังหมิ่นอดไม่ได้ที่จะให้บัตรธนาคารแก่ฉินจุน

หลินเยว่เหยาหงุดหงิดเมื่อเห็นเธอแบบนี้ เห็นได้ชัดว่าเขามาลี้ภัยในบ้านของพวกเธอ แต่เธอก็กลายเป็นคนเย็นชา ถ้าเธอก้มศีรษะลงและพูดอะไรเบา ๆ จะไม่เพียงพอหรือ?

เพื่อรักษาหน้า!

รู้สึกว่าตัวเองเป็นนายน้อยเหรอ!?

หลินเยว่เหยาเอ่ย “วันนี้ฉันพานายไปสัมภาษณ์ที่ซวนหยวนกรุป เป็นบริษัทขนาดใหญ่ การสัมภาษณ์จำเป็นต้องสวมสูท อย่าคิดว่าฉันจะฝากให้นาย และนายจะได้เข้าไปร้อยเปอร์เซ็นต์ ยังไงก็ต้องดูความสามารถของนาย”

ฉินจุนขมวดคิ้ว “ซวนหยวนกรุป?”

“ใช่ มันเป็นซวนหยวนกรุป ที่เมิ่งกรุปก่อตั้งใหม่ โดยการเพิ่มทุนเริ่มต้นถึงห้าพันล้าน ตอนนี้เมิ่งกรุปได้เพิ่มการลงทุนเพิ่มเติม หนึ่งหมื่นล้าน ตอนนี้ซวนหยวนกรุปสามารถกล่าวได้ว่าเป็นองค์กรที่ใหญ่ที่สุดในตงไห่ทั้งหมด”

ฉินจุนสนใจในครั้งนี้

เมิ่งเหวินกังกล่าวก่อนหน้านี้ว่า ซวนหยวนกรุปก่อตั้งขึ้นในชื่อเจ้านายของพวกเขา เนื่องจากเมิ่งเหวินกังเป็นเพียงเด็กฝึกงาน เขาไม่คู่ควรที่จะใช้ชื่อเจ้านาย 51% ของหุ้นของกรุปอยู่ในมือของฉินจุน …