ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 78

ในสภาพแวดล้อมใหม่ หากคุณต้องการเปิดร้าน คุณต้องแสดงสิ่งที่แตกต่างออกไปเสมอ

มิฉะนั้น ฝูงปลาและกุ้งเหม็นจะมาที่นี่ ฉินจุนรำคาญมากเกินพอ

เมื่อเป็นเช่นนี้ ทำให้พวกเขารู้สึกสั่นคลอนละกัน

หลี่ห้าวหยวนหันกลับมาและรวมตัวกันเพื่อหารือ

“เด็กนี่หยิ่งมาก สั่งสอนเขาหน่อยดีไหม？”

“ฮึ่ม ถ้าคนแบบนี้เปิดคลีนิกที่นี่ มันจะส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของเราอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เชิญคุณหวังและปล่อยให้เขาจัดการดีกว่า!”

“ผู้เฒ่าหวัง? ชายชราหวังมีโรคกระดูกสันหลังอักเสบอย่างรุนแรง ถ้ารักษาไม่ได้ เขาจะยอมรับเหรอ?”

กระดูกสันหลังอักเสบอย่างรุนแรงเป็นโรคอักเสบเรื้อรังที่อาจมาพร้อมกับความเจ็บปวดและความฝืดจากหลังส่วนล่างถึงเท้า

โรคนี้รักษาด้วยยาแผนปัจจุบันไม่ได้ แต่ก็ทำได้แค่บรรเทา แม้ว่าจะไม่ส่งผลต่ออายุขัย แต่ก็มีผลต่อการดำเนินชีวิตอย่างมาก

ดังนั้นจึงเป็นโรคที่รักษายาก

คุณหวังมีฐานะดี อารมณ์ร้อนมาก และเป็นโรคนี้เป็นโรคที่รักษาไม่หาย ซึ่งเขาสามารถทรมานได้ เมื่อรักษาไม่หายและเวลาผ่านไป อารมณ์ของคุณหวังก็ไม่พอใจมากขึ้น และบางครั้งถึงกับตีหมอ

แพทย์แผนจีนผู้เฒ่าเหล่านี้เคยดูแลคุณหวัง แต่พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอดทน เพราะเขามีเงินมีฐานะ

เดิมทีพวกเขามาทำให้ฉินจุนอับอาย ถ้าเด็กคนนี้รู้สถานการณ์ปัจจุบันและมีทัศนคติที่ถ่อมตน พวกเขาอาจหาผู้ป่วยคนไหนก็ได้มาตรวจสอบทักษะทางการแพทย์ของฉินจุน

แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเด็กคนนี้จะเพิกเฉยต่อความชื่นชมยินดี

ในกรณีนี้ไม่จำเป็นต้องช่วยเขาให้รอด ต้องทำให้เขารู้ว่าย่านแพทย์แผนจีนนี้อยู่ไม่ง่าย!

“โอเค งั้นเชิญคุณหวังมาเลย!”

หลังจากพูดแล้วหลี่ห้าวหยวนก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและโทรหาหวังอี้ฉุ่ย

“เฮ้ คุณหวัง ผมคือหลี่ห้าวหยวน ที่ย่านแพทย์แผนจีนของเราได้เปิดคลินิกเปิดใหม่ มีแพทย์แผนจีนหนุ่มที่อ้างว่าสามารถรักษาโรคของคุณได้ คุณอยากจะมาลองรักษาดูไหม？”

เมื่อหวังอี้ฉุ่ยได้ยินคำพูดนั้น น้ำเสียงของเขาเบาลง “โรคของฉันสามารถรักษาได้หรือ เขาแน่ใจไหม?”

มีการเยาะเย้ยที่มุมปากของหลี่ห้าวหยวน “ผมไม่รู้เรื่อง เขารับรอง คุณลองดูไหม?”

“หึ! พูดไปก็เท่านั้น ฉันไม่ลองดูหน่อย ถ้ารักษาฉันไม่หาย ฉันไม่เว้นแน่!”

หลังจากวางสายแล้ว หลี่ห้าวหยวนก็แสดงสีหน้าไม่พอใจ หันศีรษะและพูดกับฉินจุน

“เดี๋ยวจะมีคนไข้มา ถ้าคุณรักษาได้ เราจะยอมรับคุณ”

ฉินจุนกล่าวเบา ๆ

“ผมไม่ต้องการการยอมรับจากพวกคุณ ขอแค่อย่ามาวุ่นวายกับผมพอ”

หลี่ห้าวหยวนและคนอื่นๆ หายใจออกอย่างเย็นชา หยิ่งผยอง เฒ่าเหล่านี้เป็นที่รู้จักกันดี

แตกต่างจากผู้เชี่ยวชาญเก่าในโรงพยาบาลการแพทย์แผนจีน ผู้เชี่ยวชาญรุ่นเก่าเหล่านั้นล้วนมาจากชั้นเรียนวิทยาศาสตร์และดำเนินการวิจัยอย่างต่อเนื่องในสาขาวิทยาศาสตร์

และแพทย์ในย่านนี้เป็นผู้เชี่ยวชาญที่ได้รับการสอนโดยผู้เชี่ยวชาญ และพวกเขาไม่ได้เป็นที่รู้จัก และมีผู้ป่วยจำนวนมาก มีประสบการณ์มาก และโดยพื้นฐานแล้วพวกเขามีความเชี่ยวชาญพิเศษเพียงอย่างเดียวที่จะตั้งหลักได้

ตัวอย่างเช่น หลี่ห้าวหยวนเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการรักษาโรคไขข้อ

แต่คนเดียวที่รักษาไม่หายคืออาการของหวังอี้ฉุ่ย

ด้วยมีผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากมารวมตัวกันที่นี่ เดิมทีตงไห่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งหนึ่ง ทุกๆช่วงจะมีคนมาเรียนเทคนิคต่างๆ

ฉินจุนคนนี้แปลก ต่อหน้าอาจารย์อาวุโสมากมาย เขาไม่รู้ว่าจะถ่อมตนได้อย่างไร

คนแบบนี้ต่อไปจะอยู่ในสังคมได้อย่างไร?

ลืมไปเถอะ เดี๋ยวเถ้าหวังมาก็รู้จักถ่อมตนเอง

ในไม่ช้า โรลส์-รอยซ์ก็จอดที่ทางเข้าโรงพยาบาล ชายชราคนหนึ่งนั่งอยู่บนรถเข็น และผู้คุ้มกันที่แข็งแรงพาเขาเข้าไป

ใบหน้าของหวังอี้ฉุ่ยมืดมน ข้อเท้าของเขาเจ็บมาก และแม้แต่เดินยังทรมาน อารมณ์เขาแน่นอนว่าไม่ค่อยดี

“ใครบอกว่ารักษาโรคของฉันได้”

หลี่ห้าวหยวนชี้ไปที่ฉินจุนและพูดว่า “ผมเอง!”