ผู้รักษาสุดแกร่ง นิยาย บท 9

องค์กรตั้งอยู่ในใจกลางเมือง เป็นตึกพาณิชย์ขนาดใหญ่ 35 ชั้น

เดิมที ตึกนี้เป็นสำนักงานใหญ่ของตระกูลเมิ่งกรุ๊ปเพื่อก่อตั้งซวนหยวนกรุ๊ป ตระกูลเมิ่งกรุ๊ปเลยย้ายออกทั้งหมด ให้ตึกนี้ว่าง

ถนนหนึ่งในบริเวณของตึก ทำการคุ้มกันอย่างดี และมีเจ้าหน้าที่ตำรวจพกติดอาวุธรักษาความสงบ ดูอลังการมาก รู้เลยว่าไม่ธรรมดา

ฉินจุนและจู้หลินหลินได้ขับรถออดี้ของเธอไปถึงหน้าตึก หลังลงจากรถ เห็นการป้องกันที่คุมเข้มขนาดนี้ จู้หลินหลินเริ่มรู้สึกกระวนกระวาย

“พี่เสี่ยวจุน ช่างมันเถอะ ถ้าไม่ได้จริง ๆ เราค่อยหาวิธีอื่น”

ถ้าเป็นพิธีเปิดปกติ จู้หลินหลินอาจจะคิดหาวิธีได้ แต่พิธีเปิดของซวนหยวนกรุ๊ปนั้นยิ่งใหญ่และอลังการ ระบบความปลอดภัยก็เข้ม และเธอก็ไม่ได้มีเส้นสายอะไรด้วย ถ้าอยากจะเข้าไปคงยากมาก

ส่วนคำที่ฉินจุนพูดว่า ตามเขาไปก็พอ จู้หลินหลินไม่ได้เชื่อเขาเลยสักนิด เพราะยังไงเธอก็เป็นคุณหนูของตระกูลจู้ อยู่ตงไห่มาตั้งหลายปี ตัวเองก็พอมีศักดิ์ศรีอยู่บ้าง

ฉินจุนเพิ่งกลับมาจากต่างถิ่น ไม่คุ้นคนและไม่ชินกับสถานที่ จะมีเส้นสายอะไร?

ตระกูลอื่นที่เคยมีความสัมพันธ์อันดีกับตระกูลฉินตอนนั้น บ้างก็ตกต่ำหรือไม่ก็ทรยศ พวกเขาไม่มีทางที่จะช่วยฉินจุนอยู่แล้ว

“ไม่จำเป็น เราเข้าไปแบบนี้แหละ”

จู้หลินหลินรู้สึกกระอักกระอ่วน และกำลังคิดหาวิธีว่าควรทำอย่างไรดี แต่ฉินจุนนั้นได้ลากเธอเข้าไปข้างในแล้ว

“พี่เสี่ยวจุน ไม่ เรากลับกันเถอะ?”

ฉินจุนยิ้มและพูดว่า “สบายใจได้เลย”

ในขณะที่พูดคุยกัน พวกเขาก็ได้เดินมาถึงหน้าจุดตรวจความปลอดภัยแล้ว จู้หลินหลินไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี จะมาทำตัวไร้สาระแบบนี้กับพี่เสี่ยวจุนได้ยังไง? ถ้าโดนไล่ออกไปจริง ๆ ละก็ คนที่จะอับอายขายขี้หน้าในวันพรุ่งนี้ก็คงจะเป็นตระกูลจู้แล้วแหละ

“คุณผู้หญิง โปรดแสดงบัตรประชาชนด้วย”

ในขณะที่จู้หลินหลินคิดมากนั้น ก็ถึงตาเธอแล้ว เธอเลยจำเป็นต้องหยิบบัตรประชาชนด้วยความจนปัญญา

“ติ๊ด”

“เชิญเข้าครับ คุณผู้หญิง”

จู้หลินหลินอึ้งไปสักพัก เชิญเข้าเหรอ? ไม่ได้ฟังผิดใช่มั้ย?

“ฉันเหรอ ฉันเข้าไปได้เหรอ?”

“ได้แน่นอนครับ” เจ้าหน้าที่ตอบแบบหน้างนิ่ง

จู้หลินหลินและฉินจุนเดินผ่านจุดตรวจและเข้าไปในสถานที่จัดงาน

เธอยังดึงสติกลับมาไม่ได้เลย พี่เสียวจุนพาเธอเข้ามาได้จริง ๆ หรือ? เป็นไปได้ยังไงกัน！ตระกูลจู้ได้รับเพียงสองสิทธิ์เท่านั้น ทำไมบัตรประชาชนเธอถึงเข้ามาได้?

ในขณะที่เธอยังรู้สึกตกใจและดีใจ จู่ ๆ สองพ่อลูกจู้หมิงก็ได้เดินเข้ามา

“จู้หลินหลิน！เธออยู่นี่ได้ไง? ！”

เมื่อเห็นคุณลุงและจู้เหวินเทา จู้หลินหลินก็ขมวดคิ้วเลย “ฉันมาอยู่นี่ได้งยังไง ก็ไม่เกี่ยวกับพวกคุณ”

จู้หมิงสีหน้าโกรธ “พวกเธอกล้าดียงไง ถึงได้แอบบเข้ามาแบบนี้? พวกเธอรู้หรือเปล่าว่าที่นี่มันเป็นที่แบบไหน?”

ตระกูลจู้มีทั้งหมดแค่สองสิทธิ์ จู้หมิงและจู้เหวินเทา ใช้สิทธิ์หมดแล้ว จู้หลินหลินเข้ามาไม่ได้แน่นอน การที่เธอปรากฏในงานนี้ ชัดเจนเลยว่าเธอแอบเข้ามาแน่นอน

ผู้หญิงคนนี้ช่างกล้าจริง ๆ

“ถ้าเธอโดนจับได้ มันจะไม่ใช่ความรับผิดชอบของเธอคนเดียวนะ มันจะทำให้ตระกูลจู้ของเราลำบากไปด้วย ความผิดนี้เธอแบกไหวเหรอ？！”

จู้หลินหลินขมวดคิ้วและพูดว่า “พวกเราก็ใช้บัตรประชาชนเข้ามาเหมือนกัน ไม่ได้แอบเข้ามานะ อย่าพูดจาเหลวไหล！”

จู้หมิ่งยิ้มอย่างเย็นชา “ใช้บัตรประชาชนเหรอ? พวกเธอมีสิทธิ์อะไร?”

“เธอจู้หลินหลินเป็นใคร ฉันจะไม่รู้ได้ไง？ อย่างพวกเธอจะได้รับสิทธิ์เข้างานได้ยังไง? เธอเห็นฉันเป็นเด็กอายุสามขวบเหรอ?”

จู้หลินหลินพูด “พี่เสี่ยวจุนเป็นคนพาฉันเข้ามา พวกคุณลุงอย่ามากัดไม่ปล่อย ไม่งั้นคนที่จะขายหน้าจะเป็นพวกคุณลุงนะ”

จู้หมิงหัวเราะ “เขาเหรอ? เธอพูดว่าเขาสามารถเข้ามาได้งั้นเหรอ? จู้หลินหลินเธอโง่หรือเปล่า พูดอะไรของเธอ? อยู่กับเขาฝึกแต่เรื่องไม่ดีไม่ได้ จะปล่อยพวกเธอเข้าไปไม่ได้ ไม่งั้นจะขายขี้หน้าตระกูลจู้！”

เดิมทีจู้หมิงก็เป็นคนเห็นแก่ตัวอยู่แล้ว ถ้าโดนคนอื่นจับได้ว่าจู้หลินหลินกับฉินจุนแอบเข้ามา คนที่จะลำบากคงเป็นตระกูลจู้แน่นอน ไม่ใช่แค่จู้หลินหลินคนเดียว

แทนที่จะโดนคนอื่นจับได้ เขาแจ้งก่อนดีกว่า

“ร ป ภ.！ร ป ภ.！”

จู่ ๆ จู้หมิงก็ตะโกนออกมา สายตาทุกคนจ้องมาพร้อมกัน และมี ร ป ภ.สองคนเดินเข้ามา