สิบสามปีผ่านไปเวลาผ่านไปเร็วเหมือนโกหก จากคืนเป็นวันจากวันเป็นปี กอหญ้า มนัสสุกานต์
เด็กหญิงกอหญ้าปฏิเสธที่จะใช้นามสกุลเมื่อสิบกว่าปีก่อน ตรีรินทร์จึงได้ขอให้ใช้นามสกุลเดิมของเธอ
เด็กหญิงกอหญ้าอยู่ในความดูแลของธมกานต์และตรีรินทร์ตลอดสิบกว่าปีที่ผ่านมา
เธอไม่เคยทำความเดือดเนื้อร้อนใจมาให้ มีแต่จะทำให้ชื่นใจภูมิใจเมื่อเธอสำเร็จด้านการบริหารธุรกิจด้วยเกรดเฉลี่ย 3.83
เด็กหญิงกอหญ้าเจริญเติบโตซึ่งตอนนี้กลายเป็นสาวสวยสุดฮอตของวงการนางแบบ
เธอทำงานควบคู่ไปกับการเรียนมาสี่ห้าปีแล้ว จากการชักนำของออกาไนซ์เซอร์ชื่อดัง คุณตุ๊ดตู่ ตรีนาถ
ชายในร่างหญิงที่แอบเห็นแววเธอตอนที่เธอมาเดินเล่นกับพี่น้องตระกูลพิพัฒนพงค์ จนเชิญชวนให้ไปถ่ายแบบเล็กๆ
จนกระทั่งโฆษณาและไต่มาเป็นนางแบบบนแคทวอร์คที่เจ้าของสินค้าเรียกใช้งานเป็นประจำ
แต่เธอก็ไม่ทิ้งการเรียนยังเรียนปริญญาโทด้านการตลาดควบคู่ไปกับการทำงาน
ซึ่งเหลืออีกแค่ปีเดียวเธอก็จะได้ปริญญามาเชยชม
“ ญ่า ญ่า อย่าพึ่งไป รอด้วย”
เสียงพยาบาลสาว เด็กหญิงต้นน้ำในอดีต
ปัจจุบันกลายเป็นพยาบาลสาวร่างเล็กกำลังวิ่งตามมาอย่างกระหืดกระหอบ
“รอด้วย ไปด้วย” ต้นน้ำพูดน้ำเสียงยังหอบเหนื่อย
กอหญ้าหยุดเดินก่อนยิ้มหวานให้ต้นน้ำ หญิงสาวที่มีศักดิ์เป็นพี่สาว
“ พี่น้ำ จะไปกับญ่าเหรอ”
“ ใช่ รถพี่เอาไปเช็ค มีเรื่องจะขอร้องด้วย”
“ เรื่องอะไร”กอหญ้าทำหน้าฉงน
“ ไปนอนค้างที่คอนโดฯ เป็นเพื่อนหน่อยนะ พลีส พลีส คืนนี้มีเวรตอนเที่ยงคืนกะว่าจะไปค้างที่คอนโดฯ
แต่ไม่กล้านอนคนเดียว นะญ่านะไปนอนเป็นเพื่อนหน่อย”
“ ได้สิ แต่เอ๊ะ ญ่าคงกลับดึกนะ วันเกิดพี่ตุ๊ดตู่ต้องเอาของขวัญไปให้ก็คงมีสังสรรค์เล็กน้อย พี่น้ำรอญ่าได้ไหม”
“ ได้ได้ พี่จะนอนดูซีรีย์เกาหลีรอนะ กำลังติดเรื่อง What’s wrong with Secretary Kim กำลังฟินเลย”
“ เอาอีกแล้ว ดูแล้วก็บ่นว่านอนไม่พอ”
“ เห้อญ่า เมื่อไหร่เธอจะเปลี่ยนรถสักที คันนี้กี่ปีแล้วน่ะเก่าซะ เห็นคุณแม่ว่าจะซื้อให้เธอวันเกิด
สงสัยจะทนเห็นสภาพไม่ไหว”
“ ไม่เอาหรอก เกรงใจป้ารินทร์ แค่ส่งเสียเลี้ยงดูมาจนป่านนี้ก็เป็นบุญคุณจนไม่รู้จะตอบแทนไงแล้ว”
กอหญ้าพูดพลางสตาร์ทรถ
“ แล้วนี่ออกเวรกี่โมงล่ะ” กอหญ้าหันไปถาม
“ เก้าโมงเช้า ฉันล่ะเกลียดเวรกะดึกนี้จริงๆ นะ แต่มันคือหน้าที่”
“ ให้ญ่าไปรับไหม”
“ ไม่ต้องหรอกจะนั่งแท็กซี่กลับบ้านเลย บอกตรงๆ นะ ถ้าไม่ต้องเข้าเวรดึกไม่ชอบนอนหรอก คอนโดฯเนี่ย
ยังไงมันก็ไม่เหมือนบ้าน ญ่าว่าไหม”
“ค่ะ”
บนเครื่องบินที่บินมาจากประเทศอังกฤษ
กริชชัยสูดลมหายใจเมื่อได้ยินเสียงประกาศว่าอีกไม่ถึงชั่วโมงเครื่องจะลงจอดที่สนามบินสุวรรณภูมิ
สิบสามปีผ่านไปอย่างรวดเร็วกริชชัยในวัยยี่สิบแปดปี
กลายเป็นหนุ่มหล่อมาดเข้มมีเคราจางเล็กน้อยเนื่องจากไม่ได้โกนหนวดมาหลายวัน หลังจากจบปริญญาโทจากสแตมฟอร์ด
กริชชัยก็มาต่อที่มหาวิทยาลัยแคมบริชอีกเป็นปริญญาโทใบที่สอง ชายหนุ่มถามใจตัวเองว่าเรียนจบแล้วทำไมไม่กลับบ้าน
แต่ดูเหมือนชายหนุ่มก็ไม่ทราบคำตอบแน่นอน แต่ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองจะพร้อมที่จะเผชิญกับทุกสิ่ง
การเดินทางกว่าสามสิบชั่วโมงทำให้กริชชัยรู้สึกเบื่อหน่ายและเหนื่อยล้า
ชายหนุ่มดื่มวิสกี้ไปอีกสองแก้วเพื่อเรียกความกล้าหาญ
ตั้งแต่เหตุการณ์เมื่อสิบสามปีก่อนชายหนุ่มไม่ได้กลับเมืองไทยเลยแม้แต่ครั้งเดียว
มีแต่ธมกานต์และตรีรินทร์หรือแม้กระทั่งคุณหญิงมณีจันทร์ที่แวะเวียนไปเยี่ยมตลอดทุกปี ชายหนุ่มกลับจากเที่ยวที่บราซิล
กลับมาเอาสัมภาระที่ประเทศอังกฤษแล้วบินต่อมาเมืองไทย การเดินทางกว่าสามสิบชั่วโมงทำให้กริชชัยเมื่อยล้า
ณ สนามบินสุวรรณภูมิ กริชชัยยืนนิ่งมองผู้คนเดินไปมาขวักไขว่ ก่อนจะตัดสินใจ ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์มือถือ
ก่อนกดเปิดเครื่องแล้วเลื่อนไปที่ชื่อที่ตนเองต้องการ
On call room
กริ๊ง กริ๊งๆๆ เสียงโทรศัพท์ดังใกล้หู
“ฮัลโหล”
“ ยัยน้ำ นี่พี่นะ”
“ ว่าไง พี่กริช นี่มันกี่โมง”
“ตีห้า หกโมงแล้ว”
“ โห โทรมาทำไมแต่เช้า”
“ คอนโดฯ พ่อที่ริมน้ำยังอยู่ไหม”
“ อืม”
“ คีย์การ์ดอยู่ที่เดิมใช่ไหม”
“ อืม”
“ ถามทำไมพี่”
มีลักยิ้มนิดๆที่มุมแก้มชุดนอนที่แทบจะไม่ปกปิดอะไรเลยทำให้กริชชัยลอบกลืนน้ำลาย
“โนบราเสียด้วย แล้วนี่แม่เจ้าพระคุณดื่มด้วยหรือนี่กลิ่นเหล้าตลบ”
กริชชัยรู้สึกง่วงเพราะนั่งเครื่องบินมาสามสิบชั่วโมง ชายหนุ่มล้มตัวลงนอน ก่อนนอนก็ถอดเสื้อผ้าจนเปลือยเปล่า
กริชชัยเป็นคนชอบนอนหลับโดยไม่ใส่เสื้อผ้าเป็นแบบนี้ตั้งแต่เด็กจนกระทั่งโตเป็นหนุ่ม
ชายหนุ่มรู้สึกมึนหัวจากอาการเจ็ตเลทจนรู้สึกผะอืดผะอมจนต้องรีบหลับตา
‘นอนสักพักคงจะดีขึ้น’ ชายหนุ่มคิดในใจ กริชชัยขยับเข้าไปใกล้ๆ หญิงสาวปริศนาก่อนจะโอบกอดร่างบางมาไว้แนบอก
กอหญ้าขยับเข้าไปหาความอบอุ่นอย่างไม่รู้สติ ละเมอนึกว่าเป็นพยาบาลสาว
“ หอมจังสาวน้อยขอผมนอนพักเอาแรงนิดหนึ่ง” กริชชัยพึมพำก่อนจูบเบาๆที่หน้าผากนูนสวย
“ยัยน้องนี่รู้ใจเป็นบ้า ไม่ได้ทานของหวานมาร่วมเดือนเดี๋ยวคงต้องจัดหนัก”
เสียงกริชชัยละเมอจนหลับไปในที่สุด
ผ่านไปหลายชั่วโมง ร่างสองร่างต่างโอบกอดกันอย่างไม่มีสติ ร่างหนึ่งเกิดจากอาการมึนเมาจากสุรา
อีกร่างจากอาการเจ็ตเลท กอหญ้ารู้สึกถึงมือที่โอบกอดหญ้าสาวขยับเข้าใกล้เพราะอุณหภูมิภายในห้องที่เหน็บหนาว
กริชชัยรู้สึกตื่นตัวอย่างแรงเมื่อรู้สึกปลายเท้าสะกิดเข้ากับน้องชาย
ชายหนุ่มละเมอพร้อมกับลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังจนถึงแก้มก้นงาม
“อืม ....” เสียงครวญครางของหญิงสาวปริศนาปลุกให้ กริชชัยตาสว่างและอารมณ์ทางเพศตื่นตัวอย่างแรง
ชายหนุ่มจูบที่ติ่งหูก่อนไซ้ซอกคอ ไหล่ขาว มือก็ดึงสายชุดนอนให้พ้นหัวไหล่
ก่อนที่กริชชัยจะตื่นตะลึงเมื่อมองเห็นหน้าอกสาวที่กำลังตื่นตัวรับสัมผัส
“ว้าว สวยอะไรอย่างงี้ แน่นไปซะทุกส่วน”
ชายหนุ่มกลืนน้ำลาย ก่อนขยับเข้าใกล้จนร่างกายแนบร่างกาย
“แม่เจ้าพระคุณเอ๋ย สวยอะไรอย่างงี้” ชายหนุ่มพึมพำ มือที่ลูบไล้ตามร่างกายเริ่มหนักหน่วง
มือบีบเคล้นหน้าอกสาวทั้งสองข้างอย่างหนักหน่วงก่อนที่จะก้มลงจุมพิตหน้าอกข้างหนึ่งอย่างหิวกระหาย
ทั้งกัดเบาๆดูดดึงเร่าร้อนรุนแรงด้านส่วนกลางด้านล่างก็ถูไถไปมากับนวลเนื้อสาวอย่างหยอกเย้า
กรี๊ด.....เสียงกรีดร้องเสียงดัง แสบแก้วหู ความเป็นหนุ่มของเขากำลังตื่นตัว
เสียงกรีดพร้อมกับมือที่ผลักและจิกทำให้กริชชัยอารมณ์ลุกฮือ
“เป็นบ้าอะไร เมื่อกี้ยังร่วมมือดีอยู่เลยเสียงครางดังออก” กริชชัยพูดพร้อมหัวเราะเล็กน้อย
“บ้า ไอ้บ้ากาม แกเป็นใครเข้ามาในนี้ได้ไง”
“จะดีดดิ้นเพื่อขอเงินเพิ่มหรือไงน้องสาว พี่บอกได้เลยจ่ายไม่อั้นเซียะซะขนาดนี้”
กอหญ้าตบหน้าชายหนุ่มเสียงดังลั่นห้อง กริชชัยมึนแต่ความโกรธมีมากกว่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พยศรักซาตาน