POTTY3 ลิขิตรัก [END] นิยาย บท 48

วันงานแต่งของส้มจี๊ดและคาเรน

แอปเปิ้ลอาสาที่จะขับรถมารับฉันที่คอนโดของอีรีซี่ ฉันและอีรีซี่มายืนรอแอปเปิ้ลด้านล่างคอนโด ไม่นานรถของพี่แม็ททิว สามีของแอปเปิ้ลก็เลี้ยวเข้ามาจอดที่หน้าคอนโด

ฉันและอีรีซี่ที่เห็นรถเลี้ยวเข้ามาจอด จึงเดินตรงไปที่รถแล้วเปิดประตูรถเข้าไปนั่งด้านใน หลังจากที่ฉันและอีรีซี่ เปิดประตูเข้ามานั่งในรถเรียบร้อยแล้ว

"สวัสดีค่ะ พี่แม็ททิว ไม่เจอกันตั้งนานหล่อขึ้นนะคะ" อีรีซี่ที่เข้ามานั่งในรถเสร็จ นางก็หันไปพูดแซวผัวของแอปเปิ้ลมันทันที

"ขอบคุณครับ" พี่แม็ททิวที่ถูกอีรีซี่แซวก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆส่งไปให้ ก่อนที่จะหันหน้าไปมองแอปเปิ้ล

"อีรีซี่!! อีดอก!!เบาๆหน่อยผัวกู" แอปเปิ้ลจ้องมองหน้าผัวตัวเอง ก่อนที่จะหันไปโวยวายใส่อีรีซี่มันทันที

"ทำไม กลัวผัวมึงจะมาสนใจกูใช่ไหม!!??" อีรีซี่ นอกจากมันจะไม่กลัวแล้ว มันยังหันไปเยาะเย้ยแอปเปิ้ลอย่ากวนส้นตีน

"เดี๋ยวมึงจะโดนกูตบโดยไม่รู้ตัวอีกระเทย" แอปเปิ้ลก็ไม่น้อยหน้าพูดเสร็จก็ทำท่าจะตบอีรีซี่มัน

"มึงคิดว่ากูกลัวมึงหรอก อีชะนี!!"

สุดท้ายพวกมันทั้งสองคนก็เถียงทะเลาะกัน ฉันที่นั่งมองพวกมันสองคนทะเลาะกัน ก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างปลง

"พวกมึงทั้งสองคนหยุดทะเลาะกันได้แล้ว พี่แม็ททิวออกรถเลยค่ะเดี๋ยวไปไม่ทันงาน" ฉันหันไปห้ามปรามทั้งสองคนให้หยุดเถียงและทะเลาะกัน ก่อนที่จะหันไปบอกผัวของแอปเปิ้ล

"ครับ!!" พี่แม็ททิว หันมาตอบรับกับเธอก่อนที่เขาจะขับรถออกมาจากคอนโดของอีรีซี่ทันที

ไม่นานรถของพี่แม็ททิว ก็เลี้ยวเข้ามาในโรงแรมที่จัดงาน พวกเราทั้งสี่คนจึงเปิดประตูรถออกมา และเดินเข้าไปในโรงแรมเพื่อไปร่วมงานแต่งงาน

ฉันเดินเข้ามาในงานแต่งของส้มจี๊ด ภายในงานตกแต่งอย่างสวยหรู พวกเราทั้งสี่คนจึงเดินตรงไปหาคู่บ่าวสาวที่ยืนต้อนรับแขก

"มาแล้วหรอคะพี่ส้มหวาน!!??" ส้มจี๊ดที่ยืนต้อนรับแขกอยู่นั้น เธอหันมาเห็นฉันที่กำลังเดินเข้าไปหาพวกเธอจึงร้องทักขึ้น

คาเรนที่ทำหน้าบอกบุญไม่รับพอได้ยินที่ส้มจี๊ดร้องทักเขาจึงรีบหันไปมองทันที เขาทำท่าจะเดินตรงเข้าไปหาส้มหวาน แต่ก็ถูกพี่ชายของเขาจะห้ามเอาไว้

"ยินดีด้วยนะมึง" พี่แม็ททิว ที่เห็นว่าสามสาวไม่มีท่าทีจะแสดงความยินดีให้คู่บ่าวสาว เขาจึงรีบกล่าวคำยินดี ก่อนพี่จะพาสามสาวเข้าไปในงาน

ฉันไม่สนใจคนทั้งคู่และเดินตามพี่แม็ททิวและคนอื่นๆเข้ามาในงาน พี่แม็ททิวถ้าพวกเราสามคนมานั่งร่วมโต๊ะกับพี่สเวน ที่ตอนนี้มีพวกเพื่อนๆของเขานั่งรออยู่

"มาแล้วหรอพวกมึง!!?? มึงไม่เป็นไรใช่ไหมส้มหวาน??" ฮาโมนี่ที่นั่งรอพวกเราอยู่นานก็ร้องทักขึ้น เธอไม่ลืมที่หันไปถามความรู้สึกของฉัน

"ไม่เป็นไรมึง" ฉันจึงหันไปตอบฮาโมนี่และส่ง ยิ้มบอกมันว่าเธอไม่เป็นอะไร ถึงแม้ภายในใจของเธอจะเจ็บปวดมาก

"กูล่ะ!! หมั่นไส้อีส้มจี๊ดจริงๆ!!" อีรีซี่ที่เดิมมานั่งเก้าอี้ตัวว่าง ก่อนที่จะกล่าวอย่างหัวเสียและไม่ลืมที่จะหันไปดูคู่บ่าวสาว

"ใจเย็นอีกระเทย!!"

"กูนี่อยากจะเดินเข้าไปตบมันและทำลายงานแต่งมันให้สิ้นเรื่อง" ฮาโมนี่พูดบางอย่างหงุดหงิด โชคดีที่มีผัวรีบห้ามปราม

ไม่นานก็ถึงเวลาที่คู่บ่าวสาวจะเริ่มทำพิธี ภายในงานก็เริ่มขึ้น เสียงดนตรีดังสนั่นอย่างไพเราะ พร้อมกับเจ้าสาวเดินเข้ามาพร้อมกับคุณพ่อของเธอ

"มีใครรู้บ้างว่าคนที่เป็นพิธีกรชายเป็นใครหล่อมาก" เสียงของอีรีซี่ดังขึ้นเมื่อมันเอาแต่จ้องมองพิธีกรชายที่ยืนอยู่บนเวที

"พี่ชายของไอ้คาเรนมันครับ"

" อุ๊ยหล่อมากเลยอ่ะ!! รีซี่เห็นแล้วมดลูกสั่นไม่ไหว"

"เดี๋ยวอีรีซี่!!?? มึงมีมดลูกที่ไหนอีดอก!!!"

หลังจากที่เจ้าสาวเดินขึ้นเวทีไปนั้น พิธีกรชายที่เป็นพี่ชายของคาเรน พูดอะไรสักอย่างเธอไม่ได้สนใจฟัง เพราะตอนนี้ฉันเอาแต่คิดที่อยากจะรีบออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด

"ก่อนที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวจะกล่าวอะไร ผมมีของขวัญจะมอบให้" พี่ชายของคาเรนพูดเสร็จ ก็มี โปรเจคเตอร์ลงมา ไม่นานก็มีภาพปรากฏขึ้น

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

"อ๊ะ.....เสียวว....ซิ๊ดดดด.."

"อื้ออ...อ๊าาาา...อ๊ะ..."

"โอ้ววว...ซิ๊ดดดด...."

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ

ภาพปรากฏเป็นรูปของชายหญิงร่วมกิจกรรม กันอยู่ ภาพที่สร้างเสียงฮือฮาให้กับแขกเหลือก็คือภาพผู้หญิงคนนั้น