POTTY3 ลิขิตรัก [END] นิยาย บท 52

วันงานแต่งงาน​คาเรนและส้มหวาน

หลังจากที่ผมรอคอยวันนี้สุดท้ายก็ถึงวันที่ผมกำลังจะเป็นเจ้าบ่าว​ที่กำลังจะไปขอส้มหวาน ตอนนี้ครอบครัว​ของ​ผมและพวกเพื่อนๆกำลังยืนจัดขบวนขันหมาก​อยู่

"เป็น​อะไรมึง ตื่นเต้น​หรอว่ะ!!??" ฟิวเวอร์​ที่ยืนมองผมที่เอาแต่เดินไปมาเดิน จนมันต้องเดินเข้ามากอดคอของผมและถามขึ้น​

"เออดิ่ กูดูหล่อยังว่ะ??" ผมตอบตามความจริงและผลักแขนที่ไอ้ฟิวเวอร์ที่กอดคอออก ก่อนจะจัดเสื้อผ้า​ให้เรียบร้อย​และถามมันกลับ

"หล่อแล้ว แต่น้อยกว่า​กู ฮ่าาา" ฟิวเวอร์ตอบตามความจริง​และไม่ลืมที่จะกวนตีน​ผมอีก

"ไอ้สัส!! กูเป็นเจ้าบ่าว​นะเว้ยยย!!" ผมอยากจะเดินเข้าไปตบหัวไอ้ฟิวเวอร์มัน แต่มันเสือกวิ่งหนีไปหลบอยู่ที่หลังของไอ้แม็ททิว

"มึงเลิกวิ่งเล่นกันได้แล้ว มายืนนี่ ได้เวลาแล้ว" ไอ้สเวนที่สองมือจับมือลูกชายฝาแฝด​ของมัน ก่อนที่สเวนจะเดินมาจับคอเสื้อ​ของ​ผมและลากให้มายืนข้างๆพ่อแม่ของผม

"ได้เวลาแล้วลูกอย่างซน จะแต่งไหมเมีย" คุณหญิง​เพียง​ขวัญ​ที่ยืนอยู่กับสามีและเห็นลูกชายถูกสเวนเพื่อน​ของ​เขาลากมา

"แต่งครับ"

"มโหรี!!!!!"

เสียงร้องตะโกนของไอ้ฟิวเวอร์ดังขึ้น ไม่นานเสียงแตรวงสามช่าอย่างกับงานบวชก็ดังขึ้น​ พร้อมกับพวกเพื่อนๆของ​ผมและพี่ชายตัวเอง กำลังเต้นนำขบวนขันหมาก​กันอย่างเมามันส์​

"หยุด​ดดดดด!!! ไอ้พวกเชี้ยยยนี้มันงานแต่งกู ไม่ใช่งานบวช ไอ้พวกบ้า!!!" ผมที่ยืนมองดูพวกเพื่อนๆตัวดีเต้นกันอย่างสนุกสนาน ก่อนที่จะเดินเข้าไปบอกนักดนตรีให้หยุด และเดินเข้าไปห้ามพวกมัน

"อ้าวหรอ!!?? โทษทีกูลืมไป" ไอ้สเวนที่เต้นลืมหูลืมตา ก่อนจะหยุดเต้นหันมาขอโทษขอโพย

"เอาดีๆนะเว้ย!!!! อย่ากวนส้นตีน!!!"

"เออๆ!!!"

หลังจากที่ผมพูดคุยกับพบเพื่อนตัวดีเสร็จ ก็เดินมาที่ตำแหน่งเดิม แต่ไม่วายจ้องมองดูพวกมันอย่างจับผิด ไม่ว่าพวกมันจะกวนตีนกันอีกหรือเปล่า

"โห่ฮิ้ว ฮิ้วโห่ ฮิ้วโห่ ฮิ้วโห่....."

"ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆ"

"โห่ฮิ้ว ฮิ้วโห่ ฮิ้วโห่ ฮิ้วโห่....."

"ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆ"

"โห่ฮิ้ว ฮิ้วโห่ ฮิ้วโห่ ฮิ้วโห่....."

"ฮิ้วๆๆๆๆๆๆๆๆ"

เสียงโห่ร้องของไอ้ฟิวเวอร์ร้องแห่นำขบวนขึ้น พร้อมกับเสียงคนอื่นร้องตาม หลังจากที่ไอ้ฟิวเวอร์ร้องแห่นำขบวนครบ 3 รอบเสร็จ

ขบวนขันหมากของผมก็รีบเคลื่อนย้ายไปที่บ้านของผมทันที พร้อมกับเสียงกลองเสียงดนตรีดังสนั่นไปทั่ว และขบวนขันหมาก​ก็เตรียม​ตัว เคลื่อนที่มุ่งหน้าไปบ้านของผมที่เจ้าสาวอยู่

ด้านเจ้าสาว

ฉันที่กำลังแต่งตัวด้วยชุดไทย โดยมีพวกเพื่อนๆของเธอช่วยแต่งตัวให้และอยู่เป็นเพื่อนๆเธอ

"มึงสวยมากเลยนะ อีชะนีเถื่อน!!!" อีรีซี่พูดขึ้นหลังจากที่นางอาสาแต่งหน้าให้ว่าที่เจ้าสาว ก่อนที่จะออกปากชมเธอไม่หยุด

"ไม่เป็นไรใช่ไหม!!?? รู้สึกปวดท้องหรือเปล่า???" แอปเปิ้ล​ที่ออกไปดูว่าตอนนี้ขบวนขันหมาก​มาถึงหรือยัง ก่อนที่เธอจะถามอาการของฉันอย่างเป็นห่วง

"ไม่เป็นไรมึง!!! กูสบายดี" ฉันที่ลุกขึ้นยืนโดยมีอีนีซี่ช่วยประคอง ก่อนจะหันไปยกยิ้มให้แอปเปิ้ลมันเพื่อให้​แอปเปิ้ล​สบายใจ​

"ถ้ามึงรู้สึกเจ็บท้องรีบบอกเลยนะเว้ย!!!???" ฮาโมนี่รีบพูดย้ำอีกรอบอย่างเป็นกังวล​เพราะเธอมองดูท้องที่มีขนาดใหญ่มาก​ เธอเกิดว่าคนตรงหน้าจะคลอดก่อนกำหนด

"แอปเปิ้ลและฮาโมนี่มึงจะเป็นห่วงอะไรนัก!!!?? อีเถื่อนมันก็บอกว่ามันเป็นอะไร" อีรีซี่ที่ไม่เข้าใจว่าเพื่อนสาวสองคนเป็นห่วงอะไรนักหนา ก่อนจะบอกให้สองสาวเลิกวิตกกังวล​ได้แล้ว

"อีดอก!! มึงไม่เข้าใจหรอกอีกระเทย พวกกู 2 คนเคยท้องมาก่อน!!??" ฮาโมนี่ก็โวยวายขึ้น เพราะเธอและแอปเปิ้ล​เคยท้องมาก่อนเลยรู้ว่า มันไม่มีอะไรแน่นอน ทุกสิ่งสามารถเกิดขึ้นได้เสมอ

"โอเค!!! ถ้ากูมีอาการเจ็บท้อง กูจะรีบบอกพวกมึงทันที" ฉันที่เห็นว่าเพื่อนของเธอเริ่มเถียงกับเพราะเป็นห่วง ฉันจึงรีบพูดบอกให้แอปเปิ้ล​และฮาโมนี่ให้เลิกเป็นห่วง

ก๊อก​ ก๊อก​ ก๊อก​

ก๊อก​ ก๊อก​ ก๊อก​

ก๊อก​ ก๊อก​ ก๊อก​

"ขบวนขันหมาก​มาถึงแล้ว พวกเธอจะออกมาไหม!!??" เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น พร้อมกับร่างหญิงสาว​เปิดประตู​เข้ามาและบอกพวกเราที่ยืนอยู่ในห้องทราบ

"มาแล้วหรอ!!?? ขบวนขันหมาก​มาแล้ว พวกกูออกไปทำประตูเงินประตู​ทองก่อน" อีรีซี่ที่ได้ยินว่าขบวนขันหมาก​มาถึงแล้ว นางก็เดินไปดูที่หน้าต่างห้อง ก่อนเห็นขบวนกำลังเดินเข้ามาในตัวคฤหาสน์​ ก่อนจะหันมาบอกแอปเปิ้ล​และฮาโมนี่ให้ออกไปกันประตูเงินประตู​ทอง