ประธานตัวร้ายกับยัยจอมแสร้ง นิยาย บท 13

ชายหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตสีดำ แขนเสื้อทั้งสองข้างพับขึ้นถึงข้อศอก มือทั้งสองแอบอยู่ในกระเป๋ากางเกง ฉายให้เห็นออร่าสูงสง่าที่ติดตัวมาแต่กำเนิดราวกับเทพเจ้าที่ลงมาจากฟากฟ้าก็ไม่ปาน

ใบหน้าที่เย็นชาและหล่อเหลาของเขาไม่ปรากฏความเห็นอกเห็นใจเลยสักนิด เขาสาวเท้าก้าวเดินมาหยุดตรงหน้าเธอ เมื่อเขายกมือขึ้น ซ่งฉือที่อยู่ด้านหลังก็ส่งเอกสารให้เขาทันที

ฉิงมั่วหันโยนเอกสารลงตรงหน้าเมิ่งหว่านชู

สิ้นเสียงพึ่บพั่บ รายงานผลการตรวจร่างกายหลายแผ่นกระจายออกตรงหน้าเธอและตกลงบนผ้าปูที่นอน

เมิ่งหว่านชูถลึงตาใส่ฉิงมั่วหันด้วยความไม่พอใจ แล้วหยิบรายงานผลการตรวจร่างกายขึ้นมาดู บนนั้นเขียนไว้อย่างชัดเจนว่า ‘ผลบวก’ เธอกำลังตั้งครรภ์

“หึๆ”

ไม่รู้ว่าทำไม ความรู้สึกเจ็บปวดที่อธิบายไม่ถูกพุ่งเข้ามาในหัวใจของเธอ ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำทันที

ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะหาตัวผู้ร้ายตัวจริงในอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่พ่อแม่บุญธรรมต้องประสบ สุดท้ายแล้วกลับทำให้นักสืบเอกชนถูกทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส คนขับรถที่ก่อเหตุก็ได้รับการช่วยเหลือหนีไปได้

เธอตั้งครรภ์โดยไม่ได้ตั้งใจ แต่กลับต้องเอาออก

บางที นี่คงเป็นชะตากรรมของเธอ

ถึงแม้ว่าชะตากรรมของเธอจะไม่ยุติธรรม แต่เธอก็ทำได้เพียงก้มหน้ายอมรับ

“คุณหัวเราะอะไร” ฉิงมั่วหันขมวดคิ้วขึ้น สีหน้าไม่พอใจ

เมิ่งหว่านชูสูดน้ำมูกขึ้นเพื่อซ่อนความคับข้องใจที่ผุดขึ้นอย่างกะทันหัน เธอโยนรายงานผลการตรวจร่างกายลงบนโต๊ะด้วยรอยยิ้ม พลางยกนาฬิกาขึ้นดูเวลา “ตอนนี้ก็บ่ายโมงแล้ว รีบจัดการเถอะ จะได้ไม่กระทบเวลางานคืนนี้ของฉัน”

ฉิงมั่วหันหรี่ตาลง เดิมทีเขาคิดว่าเมิ่งหว่านชูจะขอร้องให้เก็บเด็กไว้ แต่ใครจะรู้ว่าปฏิกิริยาของเธอจะต่างไปจากที่ฉิงมั่วหันคาดคิด

ชายหนุ่มไม่ลังเล “ซ่งฉือ แจ้งแพทย์ให้เตรียมการผ่าตัด”

เมื่อพูดจบ เขาหันหลังและเดินออกจากห้องคนไข้ไป

เขาไม่เปลืองคำพูดกับเธอเลย อย่างกับว่าเขาเกลียดเธอเข้ากระดูกดำ

ไม่นานนัก นางพยาบาลก็เดินเข้ามาและบอกให้เมิ่งหว่านชูไปที่ห้องผ่าตัด

เธอลุกขึ้นและเดินไปที่ห้องผ่าดัดอย่างเชื่องข้า มีสูตินารีแพทย์สองคนรออยู่ในห้องแล้ว

เมื่อเห็นเครื่องมือที่วางอยู่ในห้อง เมิ่งหว่านชูเหมือนจะรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดตอนที่เครื่องมือเหล่านี้ทะลวงเข้าไปในร่างกายของเธอ

เธอยกมือขึ้นปิดหน้าท้องโดยไม่รู้ตัว มีความรู้สึกทนไม่ได้ผุดขึ้นในใจ

ถ้าเด็กคนนี้ไม่ใช่ของฉิงมั่วหัน เธอจะต้องเก็บไว้แน่ๆ

แต่น่าเสียดายที่ฉิงมั่วหันไม่เห็นด้วย!

“นอนลง”

คุณหมอหญิงในชุดเสื้อกาวน์สีขาวสวมหน้ากากชี้ไปที่เตียงผ่าตัด และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เมิ่งหว่านชูนิ่งอึ้งอยู่พักหนึ่งก่อนจะหันมองไปนอกห้องผ่าตัด ไม่มีเงาของฉิงมั่วหัน

เขาช่างไร้หัวใจจริงๆ

ชีวิตน้อยๆ ที่เกิดขึ้นในครรภ์ของเธอ เขากลับใจดำกีดกันไม่ให้ชีวิตน้อยๆ นี่เติบโตกลายเป็นเด็ก

จู่ๆ เมิ่งหว่านชูก็อยากจะแข็งแกร่งขึ้น

มีเพียงความแข็งแกร่งเท่านั้นจึงจะปกป้องคนที่เธอต้องการปกป้องได้ ไม่ใช่แบบนี้ที่กำลังถูกโจมตีจากทุกด้าน แม้แต่แรงจะต่อต้าน เธอยังไม่มีเลยด้วยซ้ำ

คุณหมอฉีดยาให้เธอหลังจากที่เธอนอนลงบนเตียงผ่าตัด

ไม่นานนัก เธอก็ผล็อยหลับไป

เวลานี้ ฉิงมั่วหันปรากฏตัวขึ้นที่นอกห้องผ่าตัด เมื่อคุณหมอเห็นจึงรีบก้าวเข้าไปหา “คุณชายฉิง เธอไม่ได้ขัดขืน เธอหลับไปแล้วค่ะ”

ความหมายแฝงก็คือ เมิ่งหว่านชูยินดีเข้ารับการผ่าตัด

“เมื่อเธอตื่นขึ้น อย่าลืมเตรียม ‘ยา’ ให้เธอด้วย หลังจากนี้คุณควรจะรู้นะว่าต้องทำยังไง”

คำว่า ‘ยา’ ที่หลุดออกมาจากปากฉิงมั่วหัน ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่ายากันแท้ง

“ค่ะ คุณชายฉิง”

คุณหมอพยักหน้า

ฉิงมั่วหันมองเมิ่งหว่านชูอย่างมีนัยลึกซึ้ง แล้วจึงหันหลังเดินจากไป