ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 111

มู่ซย่ากลัวว่าเขาจะไล่ตัวเองออกไป จึงรีบพูดเสริมขึ้นไปอีก“นายวางใจ ฉันไม่รบกวนการนอนของนายหรอก ฉันจะนั่งอยู่ที่ห้องรับแขก รอจะถึงเวลาแล้ว ฉันก็...”

“เส้นผมล่ะ?” อยู่ ๆ เยี่ยซือเจวี๋ยก็พูดขึ้นมา

มู่ซย่านิ่งไปเล็กน้อย รีบตอบสนองกลับทันที เธอถอดรองเท้าของตัวเองออก หยิบห่อกระดาษทิชชูออกมาจากพื้นรองเท้า

ภายในกระดาษทิชชูที่ห่อไว้ก็คือเส้นผมของซือถูไห่ที่แอบดึงไว้ก่อนออกมา

เธอพูดอย่างดีใจ “ดีที่ฉันระวังตัว ระหว่างทางมานำเส้นผมซ่อนไว้ กลัวว่าถ้าใส่ไว้ในกระเป๋าเสื้อไม่ทันระวังจะทำหล่นหายไป”

มู่ซย่าพูดไป ก็หยิบเส้นผมเดินตรงไปยื่นให้ตรงหน้าเยี่ยซือเจวี๋ย

เยี่ยซือเจวี๋ยรับมาด้วยท่าทางรังเกียจ หลังจากนั้นก็พูดออกมาหนึ่งประโยค “เธอรอก่อน” จากนั้นก็กดโทรออก “ส่งคนมาคนหนึ่ง ฉันต้องการตรวจ DNA”

หลัวอี้ที่อยู่ปลายสายหนังตากระตุกเล็กน้อย ถามด้วยความประหลาดใจ “ไม่จริงใช่ไหม? นี่นายออกไปข้างนอกไปทำอีกท่าไหนจนมีลูกแล้วเหรอ? นายไม่ใช่คนแบบนั้นนี่น่า”

“ไม่ใช่ฉันต้องการตรวจ อย่ามาพูดไร้สาระ รีบส่งคนมา ฉันอยู่โรงแรมจิงตูห้องสูทชั้นบนสุด อย่าได้ทำเอิกเกริก ส่งคนมาแบบเงียบๆก็พอ”

เขาพูดจบ ก็ตัดสายโทรศัพท์ทิ้งไป

มู่ซย่าเอ่ยขึ้นมาทันที “ขอบ...”

คำว่า “ขอบคุณ” ยังไม่ทันได้เอ่ยจบ เยี่ยซือเจวี๋ยก็ยื่นมือไปแคะหูทนฟังต่อไปไม่ได้ก่อนที่จะตัดบทสนทนาของเธอ “ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหม? อย่าได้พูดสองคำนั้นอีก รำคาญ”

มู่ซย่าไร้คำพูด “นายนี่มันจริงๆเลย”

ทั้งที่จริงเป็นคนจิตใจดี แต่ว่าปากนั้นทำให้คนไม่รู้จะชอบยังไงไหว

“ทำไมฉันมันยังไง?” เยี่ยซือเจวี๋ยนเชิดหน้ามองไปยังเธอ

“ไม่มีอะไร” มู่ซย่าส่ายหัว “ฉันพูดว่านายเป็นคนดี”

เยี่ยซือเจวี๋ยแบะปากอย่างไม่พอใจ “ฉันไม่ได้ชอบเธอ เธออย่าได้ให้การ์ดคนดีกับฉัน ฉันไม่ใช่คนดีอะไรนัก”

มู่ซย่ามองดูเขา ส่ายหัวก่อนที่จะพูดอย่างจริงจัง “ไม่มี ฉันรู้สึกว่านายเป็นคนดีจริงๆ เปลี่ยนเป็นคนอื่น ฉันไม่กล้ามาหรอก”

เยี่ยซือเจวี๋ยคิ้วขมวด