ประธานวายร้ายจะแต่งงานกับฉันให้ได้! นิยาย บท 123

ในตอนนี้หลัวอี้ไม่มีอคติกับมู่ซย่าเหมือนแต่แรกแล้วแม้แต่น้อย พยักหน้าพูดทันที “ฉันไปเร่งเองตอนนี้เลย ของแบบนี้รีบแค่ไหนก็ต้องหนึ่งวัน ถ้าฉันไปด้วยตนเอง ก่อนพรุ่งนี้เช้าก็คงจะได้รับผล”

“รบกวนนายหน่อยนะ”

“เป็นเรื่องที่ต้องทำอยู่แล้ว เธอช่วยพวกเราได้มากเลย” หลัวอี้พูดไป จากนั้นมองผู้ชายที่อยู่บนเตียงผู้ป่วยแล้วถามว่า “เข็มของเขานี่ต้องนานแค่ไหนถึงจะดึงออกได้นะ”

ฉินหรานเฟิงเบะปาก คำพูดอะไรก็ให้หลัวอี้พูดไปหมด

เมื่อกี้ใครเป็นคนสั่งให้เขารีบไปดึงเข็มออกกัน

มู่ซย่ามองผู้ชาย พูดว่า “ถ้าเขาได้สติกลับมาแล้ว แล้วพวกนายก็ไม่ต้องให้ฉันรักษาเขาอีกแล้ว ตอนนี้ก็ดึงออกได้เลย ฉันไปทำเอง…”

“เธอนอนไป!” เยี่ยซือเจวี๋ยกดไหล่ของเธอไว้ “ฉันไปเอง”

ฉินหรานเฟิงมองมือของเยี่ยซือเจวี๋ยที่กดไหล่ของมู่ซย่าไว้ด้วยสายตาสงสัย ในใจก็รู้สึกอิจฉาเล็กน้อย

เขาอยากจะพูดอะไร แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้เขาเองก็ไม่เชื่อใจมู่ซย่าเหมือนหลัวอี้ ในใจก็รู้สึกไม่มั่นใจขึ้นมาทันที จึงถอยไปอยู่ข้างๆ อย่างเงียบๆ

และในตอนนั้นเอง จวินเฮ่าเซวียนก็พาบอดี้การ์ดสองสามคนเข้ามา เขาเอ่ยปากถาม “ได้ข่าวว่ารักษาหายดีแล้วเหรอ”

วิต่อมา จวินเฮ่าเซวียนก็เห็นมู่ซย่าที่นอนอยู่เตียงผู้ป่วย รวมถึงสภาพห้องที่ยุ่งเหยิง

ตาทั้งสองข้างของเขาจ้องไปที่หลัวอี้ทันที “นี่นายทำบ้าอะไรเนี่ย!”

“ฉัน…” หลัวอี้ลูบจมูกด้วยความเขินอาย

เยี่ยซือเจวี๋ยที่ดึงเข็มออกเอ่ยปากพูด “มู่ซย่าต้องพักผ่อน พวกนายออกไปเถอะ”

สีหน้าจวินเฮ่าเซวียนตรึงเครียด “เกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย”

“ไม่มีอะไรไม่มีอะไร ถ้านายถามอีก หลัวอี้ก็ไม่ใช่คนแล้ว ไปเถอะ แบกคนเร็ว ไอ้หมอนั่นมันมีสติดีแล้ว พวกเราต้องไปทำธุระกันแล้ว” ฉินหรานเฟิงดันจวินเฮ่าเซวียนออกไป